وقتی فرد در آب غوطه ور میشود سبک و کم وزن میشود. این کاهش
وقتی فرد در آب غوطه ور میشود سبک و کم وزن میشود. این کاهش وزن از چند جنبه میتواند به بیمار کمک کند.
با سبک شدن وزن، انرژی کمتری برای راه رفتن مورد نیاز است. در نتیجه بیمارانی که ظرفیت قلبی عروقی و ریوی اندکی دارند میتوانند بهتر در آب راه بروند. کسانی که به بیماری های قلبی عروقی و ریوی مبتلا هستند ممکن است با کمی راه رفتن بر روی زمین دچار تنگی نفس شوند. پس راه نمیروند. این راه نرفتن میتواند بسرعت موجب ضعف عضلات تنه و اندام تحتانی شود.
این ضعف عضلانی از یک طرف آنها را ناتوان تر کرده و از طرف دیگر موجب بروز دردهای پراکنده در بدن بخصوص کمردرد و درد زانو میشود. این بیماران با راه رفتن در آب میتوانند قدرت عضلانی تنه و اندام تحتانی خود را حفظ کرده و یا حتی بهتر کنند.سبک شدن در آب موجب میشود به بافت ها و ساختمان های اندام تحتانی فشار کمتری وارد شود. کسانی که رد تنه و اندام تحتانی خود به بیماری های استخوان، مفصل، تاندون، رباط، عضله و دیگر بافت ها دچار هستند ممکن است با راه رفتن دچار افزایش درد شوند. این عاملی میشود تا فرد کمتر راه برود و همین کم راه رفتن میتواند موجب کاهش قدرت عضلات تنه و اندام تحتانی و بدنبال آن افزایش شدت درد شود. با راه رفتن در آب بیمار راحت تر مفاصل خود را حرکت میدهد. از طرف دیگر اگر حرارت آب کمی بالا بوده و گرم باشد همین گرما درد بیمار را کمتر کرده و به حرکت اندام و مفاصل وی کمک میکند
با این حال باید به یاد داشت که راه رفتن در آب تاثیری در افزایش قدرت و استحکام استخوان ها و پیشگیری از پوکی استخوان ندارد.
چگونه در آب راه برویم
راه رفتن در آب مانند هر ورزش دیگر باید به آرامی شروع شود. در ابتدا حدود پنج دقیقه به آهستگی در آب راه بروید و سپس بتدریج سرعت راه رفتن خود را افزایش دهید.
اگر به بیماری قلبی عروقی یا تنفسی مبتلا هستید مواظب باشید تا بطور ناگهانی در معرض تغییر دما قرار نگیرید. درجه حرارت آب دوش قبل از استخر و آب خود استخر باید طوری باشد که زیاد گرم یا زیاد سرد نباشد. اگر درجه حرارت آب با دمای محیط متفاوت است به تدریج بدن خود را در معرض آب قرار دهید تا فشاری به سیستم قلبی عروقی شما وارد نشود.
اگر به منظور کاهش دردهای کمر و یا زانو در آب راه میروید و میخواهید از راه رفتن در آب نفع بیشتر ببرید باید راه رفتن خود در آب را کمی سریعتر انجام دهید بطوریکه در حین راه رفتن مقاومت آب را در مقابل ران های خود احساس کنید. در ابتدا آهسته راه بروید ولی بتدریج سرعت خود را بیشتر کرده بصورتی که احساس کنید پاهای شما آب را شکافته و به جلو میرود. با این کار باید بتوانید مقاومت آب را در جلوی ران و ساق های خود احساس کنید. این طرز راه رفتن موجب میشود عضلات شکم و عضلات اطراف ستون مهره و عضلات چهارسر ران شما بتدریج قوی تر شده و بدنبال آن کمردرد و درد زانوی شما بتدریج کاهش میابد.
اگر توان حرکتی کمی دارید مواظب راه رفتن خود در استخر باشید. با احتیاط قدم بردارید تا در استخر لیز نخورید. کف استخر ممکن است بیش از حد لیز باشد بخصوص در قسمت هایی که رنگ شده است. برای بهتر راه رفتن میتوانید از دمپایی های مخصوص استفاده کنید تا تعادل شما بهتر حفظ شود.
اگر مشکل قلبی عروقی یا تنفسی دارید بهتر است از استخرهایی استفاده کنید که برای ضد عفونی آب نه از کلر بلکه از ازن Ozone استفاده میکنند. در استخرهایی که از کلر برای ضد عفونی آب استفاده میکنند غلظت زیاد گاز کلر در هوای استخر ممکن است برای شما سیستم تنفسی شما خوب نباشد.
لااله الاالله @@@ صلوات
با سبک شدن وزن، انرژی کمتری برای راه رفتن مورد نیاز است. در نتیجه بیمارانی که ظرفیت قلبی عروقی و ریوی اندکی دارند میتوانند بهتر در آب راه بروند. کسانی که به بیماری های قلبی عروقی و ریوی مبتلا هستند ممکن است با کمی راه رفتن بر روی زمین دچار تنگی نفس شوند. پس راه نمیروند. این راه نرفتن میتواند بسرعت موجب ضعف عضلات تنه و اندام تحتانی شود.
این ضعف عضلانی از یک طرف آنها را ناتوان تر کرده و از طرف دیگر موجب بروز دردهای پراکنده در بدن بخصوص کمردرد و درد زانو میشود. این بیماران با راه رفتن در آب میتوانند قدرت عضلانی تنه و اندام تحتانی خود را حفظ کرده و یا حتی بهتر کنند.سبک شدن در آب موجب میشود به بافت ها و ساختمان های اندام تحتانی فشار کمتری وارد شود. کسانی که رد تنه و اندام تحتانی خود به بیماری های استخوان، مفصل، تاندون، رباط، عضله و دیگر بافت ها دچار هستند ممکن است با راه رفتن دچار افزایش درد شوند. این عاملی میشود تا فرد کمتر راه برود و همین کم راه رفتن میتواند موجب کاهش قدرت عضلات تنه و اندام تحتانی و بدنبال آن افزایش شدت درد شود. با راه رفتن در آب بیمار راحت تر مفاصل خود را حرکت میدهد. از طرف دیگر اگر حرارت آب کمی بالا بوده و گرم باشد همین گرما درد بیمار را کمتر کرده و به حرکت اندام و مفاصل وی کمک میکند
با این حال باید به یاد داشت که راه رفتن در آب تاثیری در افزایش قدرت و استحکام استخوان ها و پیشگیری از پوکی استخوان ندارد.
چگونه در آب راه برویم
راه رفتن در آب مانند هر ورزش دیگر باید به آرامی شروع شود. در ابتدا حدود پنج دقیقه به آهستگی در آب راه بروید و سپس بتدریج سرعت راه رفتن خود را افزایش دهید.
اگر به بیماری قلبی عروقی یا تنفسی مبتلا هستید مواظب باشید تا بطور ناگهانی در معرض تغییر دما قرار نگیرید. درجه حرارت آب دوش قبل از استخر و آب خود استخر باید طوری باشد که زیاد گرم یا زیاد سرد نباشد. اگر درجه حرارت آب با دمای محیط متفاوت است به تدریج بدن خود را در معرض آب قرار دهید تا فشاری به سیستم قلبی عروقی شما وارد نشود.
اگر به منظور کاهش دردهای کمر و یا زانو در آب راه میروید و میخواهید از راه رفتن در آب نفع بیشتر ببرید باید راه رفتن خود در آب را کمی سریعتر انجام دهید بطوریکه در حین راه رفتن مقاومت آب را در مقابل ران های خود احساس کنید. در ابتدا آهسته راه بروید ولی بتدریج سرعت خود را بیشتر کرده بصورتی که احساس کنید پاهای شما آب را شکافته و به جلو میرود. با این کار باید بتوانید مقاومت آب را در جلوی ران و ساق های خود احساس کنید. این طرز راه رفتن موجب میشود عضلات شکم و عضلات اطراف ستون مهره و عضلات چهارسر ران شما بتدریج قوی تر شده و بدنبال آن کمردرد و درد زانوی شما بتدریج کاهش میابد.
اگر توان حرکتی کمی دارید مواظب راه رفتن خود در استخر باشید. با احتیاط قدم بردارید تا در استخر لیز نخورید. کف استخر ممکن است بیش از حد لیز باشد بخصوص در قسمت هایی که رنگ شده است. برای بهتر راه رفتن میتوانید از دمپایی های مخصوص استفاده کنید تا تعادل شما بهتر حفظ شود.
اگر مشکل قلبی عروقی یا تنفسی دارید بهتر است از استخرهایی استفاده کنید که برای ضد عفونی آب نه از کلر بلکه از ازن Ozone استفاده میکنند. در استخرهایی که از کلر برای ضد عفونی آب استفاده میکنند غلظت زیاد گاز کلر در هوای استخر ممکن است برای شما سیستم تنفسی شما خوب نباشد.
لااله الاالله @@@ صلوات
۲.۶k
۲۳ دی ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.