اسیر افکاری هستیم که با کاهگل نادانی جلایش داده ایم،

اسیر افکاری هستیم که با کاهگل نادانی جلایش داده ایم،
منتظر فردایی هستیم که در ذهن بیمار خود ساخته ایم،
در گذشته ی خویش مانده ایم، عمریست سرکردانیم و در برهوت خیال بر تار و پود زندگی چنگ میزنیم تا وضعمان این باشد، در دایره ی سرگردانی اسیریم و هرگز نفهميدیم که حالمان را حالایمان عوض میکند...