دوست داشتنت طعم عشق میدهد

دوست داشتنت طعم عشق میدهد 
دوست داشتنت 
شبیه خرده نان هایی ست که هر شب برای گنجشک های پشت پنجره می ریزم
بردل من ذره ذره می ریزد
دوست داشتنت چه عطر مستی آوری دارد
تو کجا ایستاده ای ؟
که نسیم نگاهت 
تا این سوی شهر مرا خانه نشین کرده است 
میترسم
میترسم 
به کوچه بیایم 
عطر مستی آورت 
لیلی ام کند 
برکه ی خیالم 
پرشده از یاد تو
تو هرشب در کوچه پس کوچه های دلم پرسه میزنی 
دست در جیب عشق 
بدنبال چه میگردی 
ببین تمام تنم را جیرجیرک های احساست پرکرده اند