اگر امام زمانت را دوست داری بخوان فقط چند دقیقه
اگر امام زمانت را دوست داری بخوان فقط چند دقیقه
به نام خداوند بخشنده مهربان
خواهران و برادران اولا این را همه ما می دانیم که امامان ما همه معصوم و پاک آفریده شده اند و همان طور معصوم و پاک هم از دنیا رفته اند و دارای صفاتی بودند که هرگز یک انسان عادی دارای آن شرایط نبوده است.
مانند امیرالمومنین علی علیه السلام که در رحم مادرش فاطمه بنت اسد سلام اللّه علیه صحبت می کرد و موقع ولادتش قرآن می خواند و همچنین معجزات دیگر امامان و یا حضرت مهدی علیه السلام که هنگام ولادت سر به سجده گذاشته و شکر خدا نمودند. و در سن پنج سالگی به مقام امامت نائل آمدند و همه این نورهای پاک بدون این که نزد استادی تحصیل کرده باشند دارای علم اولین و آخرین بودند و از گذشته و حال و آینده خبر می دادند.
پس نیتجه این معصومین، مانند من و شما برای امتحان به این دنیا نیامدند و آنها بزرگترین لطف و نعمتی هستند که خداوند به بشر عنایت کرده است به چند دلیل:
اولا همه ما می دانیم که خداوند عادل است و در قرآن کریم می فرماید:
فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره، و من یعمل مثقال ذره شرا یره.
هر کس کوچکترین ذره ای بدی نماید جزای آن را خواهد دید و هر کس کوچکترین عمل نیکی انجام دهد پاداش آن را خواهد گرفت.
و حال که خداوند عادل است و بنده هم جایز خطا، چون خداوند قرار است با عدل با ما رفتار کند بنابراین باید اکثر انسانها را به آتش قهر خود بسوزاند و خالق یکتا در حدیث قدسی می فرماید:
(من بندگانم را برای این که بسوزانم نیافریده ام و به هر نحوی که بتوانم سبب نجات آنها را از عدی خودم فراهم خواهم کرد.)
و بقدری پروردگار ما رحیم است و کریم است و جواد، بهانه هایی برای نجات بشر قرار داده، مانند خواندن نماز و گرفتن روزه و اعمال عبادی دیگر، و بزرگترین لطفی که کرده، فرستادن نمایندگانی در روی زمین مانند وجود مقدس خاتم الانبیاء حضرت محمد صلی اللّه علیه و آله و امام معصوم علیه السلام بود که به این دنیا آمدند تا با زندگانی کردن و راهنمایی بشر هم درست زیستن را به ما بیاموزند و هم ما گنهکاران با واسطه قرار دادن این عزیزان الهی به حاجتها و خواسته هایمان برسیم و هم با ابراز دوستی با عزیزانش بهانه ای برای بخشش و نجات از کیفر گناهان داشته باشیم.
همچنین این وجودهای مقدس را چنان پر محبت و با گذشت و مهربان آفریده است که فردای قیامت با شفاعتشان سبب نجات عده زیادی از آتش جهنم خواهند شد و خدایا ما چگونه شکر تو را به خاطر نعمت ولایت بجا آوریم ؟ به خداوندی خودت زبانمان قاصر است و همه این الطاف از کرم وجود بی حساب توست. ما بندگان افتخار می کنیم به داشتن چون تو خالقی، خدایا در تمام عمر در مقابل هر نعمتت، کفران نعمت کرده ایم.
نه قدر تو را شناختیم نه رسولت و نه حجت های پاکت را، در زمین تو زندگی کردیم، روزی تو را خوردیم، از همه نعمتهایت استفاده کردیم، و بجای شکر و سپاسگزاری از تو اسیر نفس و شیطان بودیم. یعنی اگر گفتی به دنبال انسانیت و کمالات باشید به دنبال خویهای حیوانی رفتیم، و اگر فرمودی به فکر ذخیره برای آخرت باشید ولی همه وجودمان دنیا بود و خواسته های نفسانی، الهی ! چه بگویم از بی وفائیهایمان، خداوندا! چگونه با این اعمالمان در دادگاه عدل تو بایستیم. بار پروردگارا! دیدی بندگانت چگونه مزد زحمات رسولت را دادند. زمانی که پیامبرت صلی اللّه علیه و آله از دنیا رفت حدود هفت میلیون مسلمان داشت ولی همین بندگانت بعد از گذشت کمتر از سه ماه یک عده دنیاپرست جانی درب خانه دخترش و جانشینش حضرت علی علیه السلام را بخاطر حب ریاست به آتش کشیدند، آن هم بعد از آن همه سفارشات پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله نسبت به عترتش. بار پروردگارا! کجا بودند آن بندگان شکرگزارت که دفاع از ولی تو در زمین کنند و تو خالق یکتا چه صبری داری آن موقعی که دیدی بر گردن ولیت یک عده شیطان انسان نما طناب انداخته و یا آن بانوی پاک و معصومی را که فرمانبری از او را بر تمام جن و انس و حتی پیامبرانت و همه موجودات روی زمین واجب نمودی دیدی چگونه مورد ضرب و شتم قرار دادند و یا با دیگر ولیت امام حسن مجتبی علیه السلام ؛ جگرش را پاره پاره کردند و سر دیگر حجتت را بر نیزه نمودند و دیگری را سالهای سال در گوشه زندان اسیر کردند و هر کدام را به زهری مسموم نمودند. کجا بودند طرفداران این گوهرهای پاک ؟ چگونه شکر نعمت ولایت را بجا آورند؟! ای تف بر تو و بی وفائیت دنیا!
خواهران و برادران عزیز! بیایید جزو آن گروه بی انصاف و بی مروت نباشیم. قدری به خود آییم و ببینیم چقدر به فکر امام زمانمان هستیم.
سید به طاووس رحمة اللّه می گوید: شبی در سامرا وارد سرداب امام زمان علیه السلام شدم. صدای ملکوتی امام را در حال مناجات با خالق یکتا شنیدم که می فرمودند:
اللهم ان شیعتنا منا خلقوا
به نام خداوند بخشنده مهربان
خواهران و برادران اولا این را همه ما می دانیم که امامان ما همه معصوم و پاک آفریده شده اند و همان طور معصوم و پاک هم از دنیا رفته اند و دارای صفاتی بودند که هرگز یک انسان عادی دارای آن شرایط نبوده است.
مانند امیرالمومنین علی علیه السلام که در رحم مادرش فاطمه بنت اسد سلام اللّه علیه صحبت می کرد و موقع ولادتش قرآن می خواند و همچنین معجزات دیگر امامان و یا حضرت مهدی علیه السلام که هنگام ولادت سر به سجده گذاشته و شکر خدا نمودند. و در سن پنج سالگی به مقام امامت نائل آمدند و همه این نورهای پاک بدون این که نزد استادی تحصیل کرده باشند دارای علم اولین و آخرین بودند و از گذشته و حال و آینده خبر می دادند.
پس نیتجه این معصومین، مانند من و شما برای امتحان به این دنیا نیامدند و آنها بزرگترین لطف و نعمتی هستند که خداوند به بشر عنایت کرده است به چند دلیل:
اولا همه ما می دانیم که خداوند عادل است و در قرآن کریم می فرماید:
فمن یعمل مثقال ذره خیرا یره، و من یعمل مثقال ذره شرا یره.
هر کس کوچکترین ذره ای بدی نماید جزای آن را خواهد دید و هر کس کوچکترین عمل نیکی انجام دهد پاداش آن را خواهد گرفت.
و حال که خداوند عادل است و بنده هم جایز خطا، چون خداوند قرار است با عدل با ما رفتار کند بنابراین باید اکثر انسانها را به آتش قهر خود بسوزاند و خالق یکتا در حدیث قدسی می فرماید:
(من بندگانم را برای این که بسوزانم نیافریده ام و به هر نحوی که بتوانم سبب نجات آنها را از عدی خودم فراهم خواهم کرد.)
و بقدری پروردگار ما رحیم است و کریم است و جواد، بهانه هایی برای نجات بشر قرار داده، مانند خواندن نماز و گرفتن روزه و اعمال عبادی دیگر، و بزرگترین لطفی که کرده، فرستادن نمایندگانی در روی زمین مانند وجود مقدس خاتم الانبیاء حضرت محمد صلی اللّه علیه و آله و امام معصوم علیه السلام بود که به این دنیا آمدند تا با زندگانی کردن و راهنمایی بشر هم درست زیستن را به ما بیاموزند و هم ما گنهکاران با واسطه قرار دادن این عزیزان الهی به حاجتها و خواسته هایمان برسیم و هم با ابراز دوستی با عزیزانش بهانه ای برای بخشش و نجات از کیفر گناهان داشته باشیم.
همچنین این وجودهای مقدس را چنان پر محبت و با گذشت و مهربان آفریده است که فردای قیامت با شفاعتشان سبب نجات عده زیادی از آتش جهنم خواهند شد و خدایا ما چگونه شکر تو را به خاطر نعمت ولایت بجا آوریم ؟ به خداوندی خودت زبانمان قاصر است و همه این الطاف از کرم وجود بی حساب توست. ما بندگان افتخار می کنیم به داشتن چون تو خالقی، خدایا در تمام عمر در مقابل هر نعمتت، کفران نعمت کرده ایم.
نه قدر تو را شناختیم نه رسولت و نه حجت های پاکت را، در زمین تو زندگی کردیم، روزی تو را خوردیم، از همه نعمتهایت استفاده کردیم، و بجای شکر و سپاسگزاری از تو اسیر نفس و شیطان بودیم. یعنی اگر گفتی به دنبال انسانیت و کمالات باشید به دنبال خویهای حیوانی رفتیم، و اگر فرمودی به فکر ذخیره برای آخرت باشید ولی همه وجودمان دنیا بود و خواسته های نفسانی، الهی ! چه بگویم از بی وفائیهایمان، خداوندا! چگونه با این اعمالمان در دادگاه عدل تو بایستیم. بار پروردگارا! دیدی بندگانت چگونه مزد زحمات رسولت را دادند. زمانی که پیامبرت صلی اللّه علیه و آله از دنیا رفت حدود هفت میلیون مسلمان داشت ولی همین بندگانت بعد از گذشت کمتر از سه ماه یک عده دنیاپرست جانی درب خانه دخترش و جانشینش حضرت علی علیه السلام را بخاطر حب ریاست به آتش کشیدند، آن هم بعد از آن همه سفارشات پیامبر اکرم صلی اللّه علیه و آله نسبت به عترتش. بار پروردگارا! کجا بودند آن بندگان شکرگزارت که دفاع از ولی تو در زمین کنند و تو خالق یکتا چه صبری داری آن موقعی که دیدی بر گردن ولیت یک عده شیطان انسان نما طناب انداخته و یا آن بانوی پاک و معصومی را که فرمانبری از او را بر تمام جن و انس و حتی پیامبرانت و همه موجودات روی زمین واجب نمودی دیدی چگونه مورد ضرب و شتم قرار دادند و یا با دیگر ولیت امام حسن مجتبی علیه السلام ؛ جگرش را پاره پاره کردند و سر دیگر حجتت را بر نیزه نمودند و دیگری را سالهای سال در گوشه زندان اسیر کردند و هر کدام را به زهری مسموم نمودند. کجا بودند طرفداران این گوهرهای پاک ؟ چگونه شکر نعمت ولایت را بجا آورند؟! ای تف بر تو و بی وفائیت دنیا!
خواهران و برادران عزیز! بیایید جزو آن گروه بی انصاف و بی مروت نباشیم. قدری به خود آییم و ببینیم چقدر به فکر امام زمانمان هستیم.
سید به طاووس رحمة اللّه می گوید: شبی در سامرا وارد سرداب امام زمان علیه السلام شدم. صدای ملکوتی امام را در حال مناجات با خالق یکتا شنیدم که می فرمودند:
اللهم ان شیعتنا منا خلقوا
۱۳.۷k
۲۴ بهمن ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.