ترانه ی زیبایت را دوباره برایم بخوان

ترانه ی زیبایت را دوباره برایم بخوان

دوباره ببار

بر گونه های شمدانی های حیاط

با من بگو از تپش های قلب برگ های یاس

از درخشش چمن

 هنگامی که بر آن میباری

از سپیدار کنار حیاط 

 آن هنگام که پناهگاه میشود

برای گنجشک های باغ

چه زیباست لحظه ی باریدنت آن هنگام 

 کنار پنجره اتاقم

از دور تماشایت میکنم  و تو میباری و میباری و ....

چه زیباست قدم زدن آن هنگام

که بر سرم چتر میسازم

از برگ های گل های لاله و تو میباری و.......

آری اینجا گل های لاله در مرداب میرویند و برگ هاشان چتر میشود

و آنجا در دشت

اینجا گل های لاله صورتی اند و آنجا هزار رنگ

اینجا اینچنین تبسم عشق را نثار هم میکنند

ولی آنجا را نمیدانم

باران

دوباره آهنگ زیبایت را بر فراز خانه میشنوم

دوباره آرام میشوم

با صدای زیبایت سال هاست خو گرفته ام

بی تو

همچون کویر در عتش فراق میسوزم

دوباره ترک میخورم

دوباره میشکنم

تنها با صدای توست که جان میگیرم

و زندگی را تازگی را پاکی را همه را از تو آموخته ام

دوستت دارم............