چه دلی دارند سنگ های کنار رودخانه

چه دلی دارند سنگ های کنار رودخانه
همه ی عمر
به رفتن آب نگاه می کنند
اما دلشان
برای چیزی تنگ نمی شود
نه کسی برایشان نامه می نویسد
نه دستی برای نوشتن دارند
تنها رویایشان
لگد سگی است شاید
یا شیطنت کودکی
ومعلوم نیست زیر آن چشمهای بسته
به چه چیز فکر می کنند
که گاهی قطره ی اشکی
خیس می کند
صورت سیاهشان را