تو ﻧﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻭ ﻧﻪ خورشید فقط دریایی

تو ﻧﻪ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﻭ ﻧﻪ خورشید فقط دریایی
تو ﻫﻤﺎﻥ ﻧﺎﺏ ﺗﺮﯾﻦ ﺟﺎﺫﺑﻪ ﯼ دنیایی

ﻣﺜﻞ اشعار ﺍﻫﻮﺭﺍﯾﯽِ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﭘﺎﮐﯽ
و ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ی لبخندِ ﺧﺪﺍ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ

ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﻭﺻﻒ ﺗﻮ ﮔﻮﯾﻢ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﺭﻭﯾﺎ
چه ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺯﯾﺒﺎ تر ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ

ﺍﯼ ﺗﻮ ﺁﻥ ﻧﺎﺏ ﺗﺮﯾﻦ ﺭﺍﯾﺤﻪ ﯼ ﺷﻌﺮ ﺑﻬﺎﺭ
تو ﻣﮕﺮ ﺟﺎﻡ ﺷﺮﺍﺑﯽ ﮐﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﮔﯿﺮﺍﯾﯽ؟

ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺗﻮ تنهایم
ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯼ تنهایی ﻣﻦ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ

ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﭼﻪ ﻧﯿﺎﺯﺳﺖ ﺑﻪ ﺗﻮﺟﯿﻪ ﻭ ﺩﻟﯿﻞ
ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﯼ ﻋﺸﻖ ﻫﻤﺎﻥ ﭘﺮﺳﺶ ﺑﯽ ﺯیرایی