کیهان در گزارشی نوشت: وزیر اقتصاد روز سه شنبه در حالی که
کیهان در گزارشی نوشت: وزیر اقتصاد روز سه شنبه در حالی که ظاهرا از برخی فشارها درباره واگذاری شرکتهای دولتی به ستوه آمده بود،گفت: ۲ سال است نفس من را بریدهاند، زیرا هر شرکتی را میخواهم بفروشم میگویند نفروش و فشار میآورند!
علی طیبنیا در جلسه شورای گفتوگوی بخش خصوصی و دولت، اظهار داشت: در یکی از استانها مدیری میگفت روزانه ۱۷۰۰ ناهار مجانی میدهیم و هزینه خود را از پول بیتالمال تامین میکنیم، و... در این ۲ ساله نفس من را بریدند که این شرکت را نفروش تا ساختار را اصلاح کنیم، زیر فشارها سال گذشته برخی شرکتها را از فهرست واگذاری درآوردیم.
صداهای اعتراضدر کابینه
هرچند درد و دل رسانهای وزیر اقتصاد از برخی جریانهای پشت پرده، به تازگی توجهات زیادی را جلب کرده است اما با نگاهی دقیقتر به اظهارات برخی مسئولان دولتی در هفتهها و ماههای گذشته، همچون قطعات یک پازل، تصویر بزرگتری به دست میآید که از یک جریان نفوذی خزنده زیر پوست دولت خبر میدهد.
انتقاد و اعتراض داخلی به نحوه مدیریت کشور و ایجاد فساد سیستمی پیش از این بصورت ضمنی در نامه وزیر اقتصاد به همراه سه وزیر دیگر دولت یازدهم به رئیس جمهور در اواخر تابستان امسال نیز ابراز شده بود.
آن زمان،وزرای اقتصاد، صنعت،کار و دفاع در نامهای مشترک به رئیس جمهور با انتقاد از برخی تصمیمات و سیاستهای ناهماهنگ دستگاهها، هشدار دادند اگر تصمیم ضربالاجل اقتصادی گرفته نشود، رکود تبدیل به بحران خواهد شد.
وزیری که مهمان است!
علاوه بر چهار وزیر فوق، وزیر جهاد کشاورزی نیز در آخرین نشست خبری خود به این جریان اقتصادی گریزی زد و با بیان اینکه امسال 2/5 میلیون تن گندم بیش از نیاز کشور وارد شده است،گفت: یک عدهای نانشان در واردات است و اگر هم تعرفه بگذاریم سر و صدایشان بالا میرود.
حجتی افزود: این عده که منافع کوتاه مدت در تجارت دارند دستشان بازتر از ماست و صدایشان هم بلندتر از ما! ما سرمان به کارمان بند است و آنها دستشان به جیبشان بند است.
حجتی به فشارها هم اذعان کرد و با بیان اینکه من در وزارت خانه جهاد کشاورزی «مهمان» هستم، گفت: مسائل پس از تولید خیلی حرف و حدیث دارد و من نمیخواهم بازش کنم ببینید در موضوع تولید روغن با ما چه کردند. ظاهراً اشاره وزیر جهاد کشاورزی به موضوع دستور معاون اول رئیسجمهور به سازمان توسعه تجارت درباره واردات روغن است که اسحاق جهانگیری در این دستور مسئله اخذ مجوز از وزارت جهاد کشاورزی برای واردات روغن را حذف کرده بود.
این درحالی است که تا پیش از دستور جهانگیری، واردکنندگان روغن میبایست در ازای واردات هرکیلو روغن 3 کیلو دانه روغنی از کشاورزان داخلی میخریدند که این مسئله سبب تشویق تولیدکنندگان دانههای روغنی میشد و با این دستور همان مانع حداقلی برای حمایت از تولید داخل هم از پیش پای واردکنندگان برداشته شد!
چه کسی نفس وزیر را میگیرد؟
اما به واقع چه کسانی نفس وزیر اقتصاد را گرفتهاند و وزیر کشاورزی را در وزارتخانه اش از میزبان به میهمان تبدیل کرده اند؟
رئیس کمیسیون ویژه نظارت بر اصل ۴۴ قانون اساسی مجلس شورای اسلامی گفته است: گزارشی در زمینه واگذاریها به مجلس ارائه کرده ایم که هفته آینده یا پس از تعطیلات نوروز در صحن علنی مجلس خوانده میشود.
فولادگر گفته که این گزارش بیشتر شامل عملکرد دولت جدید در زمینه خصوصیسازی است. او همچنین تأکید کرد که در وزارتخانههای نفت، صنایع، نیرو و بخشی از وزارت ارتباطات مقاومتهایی در مقابل واگذاریها وجود دارد.
ولی ظاهرا لایههای عمیق تری از فشارها بر مسئولان مختلف وجود دارد که این چنین صدای آنها را درآورده است. البته تا اینجای کار ترکیب معترضان وضع موجود اقتصادی بود که صدای آنها در برابر فریادهای دولت از بلندگوی برجام به گوش نمیرسید. برجام به عنوان معجزه قرن و فتح الفتوح دولت (!) آنچنان بر روی دستها میچرخید و حلوا حلوا میشد که کمتر کسی جرئت فکر کردن به این حرفها را داشت.
زمزمههای اعتراض!
اما پس از همه فراز و نشیبها و بالاخره روز اجرای برجام و نوبت عمل به وعدهها فرا رسید. در همان روز اجرا دولت کمر به انجام تمام و کمال تعهداتش بست و در مقابل با گذشت قریب به دو ماه از آن روز هر روز خبری جدید از خلف وعده غربیها به گوش میرسد. با معلق ماندن معیشت مردم در فضای خاکستری پسابرجام، زمزمههای اذعان به ناکامی ایده یارانه سیاسی دولت به اقتصاد بیشتر شنیده میشود. اما این بار صرفا وزرای اقتصادی دولت در این باره هشدار نمیدهند که سیاستمداران کابینه هم لب به اعتراف گشودهاند.
در حالی که دولت دوست دارد از لغو تحریمها بگوید، اما شواهد آنچنان متقن است که صدای اعتراض خودیها را هم درآورده است. صالحی رئیس سازمان انرژی اتم
علی طیبنیا در جلسه شورای گفتوگوی بخش خصوصی و دولت، اظهار داشت: در یکی از استانها مدیری میگفت روزانه ۱۷۰۰ ناهار مجانی میدهیم و هزینه خود را از پول بیتالمال تامین میکنیم، و... در این ۲ ساله نفس من را بریدند که این شرکت را نفروش تا ساختار را اصلاح کنیم، زیر فشارها سال گذشته برخی شرکتها را از فهرست واگذاری درآوردیم.
صداهای اعتراضدر کابینه
هرچند درد و دل رسانهای وزیر اقتصاد از برخی جریانهای پشت پرده، به تازگی توجهات زیادی را جلب کرده است اما با نگاهی دقیقتر به اظهارات برخی مسئولان دولتی در هفتهها و ماههای گذشته، همچون قطعات یک پازل، تصویر بزرگتری به دست میآید که از یک جریان نفوذی خزنده زیر پوست دولت خبر میدهد.
انتقاد و اعتراض داخلی به نحوه مدیریت کشور و ایجاد فساد سیستمی پیش از این بصورت ضمنی در نامه وزیر اقتصاد به همراه سه وزیر دیگر دولت یازدهم به رئیس جمهور در اواخر تابستان امسال نیز ابراز شده بود.
آن زمان،وزرای اقتصاد، صنعت،کار و دفاع در نامهای مشترک به رئیس جمهور با انتقاد از برخی تصمیمات و سیاستهای ناهماهنگ دستگاهها، هشدار دادند اگر تصمیم ضربالاجل اقتصادی گرفته نشود، رکود تبدیل به بحران خواهد شد.
وزیری که مهمان است!
علاوه بر چهار وزیر فوق، وزیر جهاد کشاورزی نیز در آخرین نشست خبری خود به این جریان اقتصادی گریزی زد و با بیان اینکه امسال 2/5 میلیون تن گندم بیش از نیاز کشور وارد شده است،گفت: یک عدهای نانشان در واردات است و اگر هم تعرفه بگذاریم سر و صدایشان بالا میرود.
حجتی افزود: این عده که منافع کوتاه مدت در تجارت دارند دستشان بازتر از ماست و صدایشان هم بلندتر از ما! ما سرمان به کارمان بند است و آنها دستشان به جیبشان بند است.
حجتی به فشارها هم اذعان کرد و با بیان اینکه من در وزارت خانه جهاد کشاورزی «مهمان» هستم، گفت: مسائل پس از تولید خیلی حرف و حدیث دارد و من نمیخواهم بازش کنم ببینید در موضوع تولید روغن با ما چه کردند. ظاهراً اشاره وزیر جهاد کشاورزی به موضوع دستور معاون اول رئیسجمهور به سازمان توسعه تجارت درباره واردات روغن است که اسحاق جهانگیری در این دستور مسئله اخذ مجوز از وزارت جهاد کشاورزی برای واردات روغن را حذف کرده بود.
این درحالی است که تا پیش از دستور جهانگیری، واردکنندگان روغن میبایست در ازای واردات هرکیلو روغن 3 کیلو دانه روغنی از کشاورزان داخلی میخریدند که این مسئله سبب تشویق تولیدکنندگان دانههای روغنی میشد و با این دستور همان مانع حداقلی برای حمایت از تولید داخل هم از پیش پای واردکنندگان برداشته شد!
چه کسی نفس وزیر را میگیرد؟
اما به واقع چه کسانی نفس وزیر اقتصاد را گرفتهاند و وزیر کشاورزی را در وزارتخانه اش از میزبان به میهمان تبدیل کرده اند؟
رئیس کمیسیون ویژه نظارت بر اصل ۴۴ قانون اساسی مجلس شورای اسلامی گفته است: گزارشی در زمینه واگذاریها به مجلس ارائه کرده ایم که هفته آینده یا پس از تعطیلات نوروز در صحن علنی مجلس خوانده میشود.
فولادگر گفته که این گزارش بیشتر شامل عملکرد دولت جدید در زمینه خصوصیسازی است. او همچنین تأکید کرد که در وزارتخانههای نفت، صنایع، نیرو و بخشی از وزارت ارتباطات مقاومتهایی در مقابل واگذاریها وجود دارد.
ولی ظاهرا لایههای عمیق تری از فشارها بر مسئولان مختلف وجود دارد که این چنین صدای آنها را درآورده است. البته تا اینجای کار ترکیب معترضان وضع موجود اقتصادی بود که صدای آنها در برابر فریادهای دولت از بلندگوی برجام به گوش نمیرسید. برجام به عنوان معجزه قرن و فتح الفتوح دولت (!) آنچنان بر روی دستها میچرخید و حلوا حلوا میشد که کمتر کسی جرئت فکر کردن به این حرفها را داشت.
زمزمههای اعتراض!
اما پس از همه فراز و نشیبها و بالاخره روز اجرای برجام و نوبت عمل به وعدهها فرا رسید. در همان روز اجرا دولت کمر به انجام تمام و کمال تعهداتش بست و در مقابل با گذشت قریب به دو ماه از آن روز هر روز خبری جدید از خلف وعده غربیها به گوش میرسد. با معلق ماندن معیشت مردم در فضای خاکستری پسابرجام، زمزمههای اذعان به ناکامی ایده یارانه سیاسی دولت به اقتصاد بیشتر شنیده میشود. اما این بار صرفا وزرای اقتصادی دولت در این باره هشدار نمیدهند که سیاستمداران کابینه هم لب به اعتراف گشودهاند.
در حالی که دولت دوست دارد از لغو تحریمها بگوید، اما شواهد آنچنان متقن است که صدای اعتراض خودیها را هم درآورده است. صالحی رئیس سازمان انرژی اتم
۸.۳k
۲۰ اسفند ۱۳۹۴
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.