وقتی هنوز نخونده بودم غزل نگاه تو

وقتی هنوز نخونده بودم غزل نگاه تو
وقتی نبودی و دلم نبوده در پناه تو
وقتی دلم در یه شب تاریک و سرد اسیر بود
دنیام هنوز روشن نبود ز روی مثل ماه تو
وقتی نبودی هوای قلبم می شد بارونی زود
لبام مثل کویر بودن اما چشام شبیه رود
یوسف عشقو توی چاه افکنده بودش دل من
کبوتر خوش خبری تو آسمون من نبود
چیزی جز افسردگی نبود تو کار قلب من
غیر ترک چیزی نبود روی دیوار قلب من
به جز غمِ بی کسی و تنهایی و دربدری
هیچ چیزی پیدا نمی شد توی بازار قلب من
حالا تو عین معجزه گل کردی توی شبم
هستی همونی که یه عمری از خدا می طلبم
خط به خط عشق تو رو دیدمه توی هستی ام
زمزمه ی اسم قشنگت اومده روی لبم
حالا چشمت ترانه ی هستی قلبمو سرود
عشقو بهم داد و به جاش قلب منو ساده ربود
معجزه ی اومدنت لطف خدا بوده و بس
شکر خدا غصه رو عشق از دل خسته ام زدود