از دست دادن آدم ها ترس بزرگ من در زندگی ست؛اینکه آدمی که
از دست دادن آدم ها ترس بزرگ من در زندگی ست؛اینکه آدمی که در کنارم نشسته ،آدمی که از بودنش خوشحالم،میخندد-میخندم،دلم شادی اش را میخواهد وقتی گاه از او میرنجم و میرنجانمش،یک روز نباشد سبب میشود یک نفر در انتهایی ترین نقطه قلبم زانویش را در بغل بگیرد و غمگین باشد،برای اتفاقی که اصلا معلوم نیست چه وقت رخ میدهد!اینطور نبودم،پیش تر از این ها فکر میکردم نهایتش من زود تر از همه آن ها که دوستشان دارم نباشم ،این اتفاق سختی نبود. اما حالا هر لحظه نگرانم! اتفاق بدیست اینگونه ترسیدن،فهمیدن و درک واقعیت،بزرگ شدن!
۱.۳k
۲۰ فروردین ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.