همیشه به اندازه ی یک یتیم خواب میدیدیم.تو از نبود ومن از
همیشه به اندازه ی یک یتیم خواب میدیدیم.تو از نبود ومن از بود پدر ترسیدیم.میان داشته ها هردو بی پدر بودیم.میان سکته وسرطان هر دو در به در بودیم..
۵۵۷
۲۷ فروردین ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.