گروه سیاسی-رجانیوز: مسئله نفوذ که در دولت یازدهم با هشدار
گروه سیاسی-رجانیوز: مسئله نفوذ که در دولت یازدهم با هشدارهای پیاپی رهبر انقلاب مواجه شده است این‌روزها جای پای خود را در وزارت علوم دولت تدبیر نیز باز کرده است.
به گزارش رجانیوز اعضای هیات علمی و اساتید دانشگاه از جمله افرادی هستند که در شکل‌دهی به نگرش دانشجویان تاثیرگذاری بسیاری دارند؛ برخی از این اساتید نگاه خوش‌بینانه‌ای به کشورهای نظام سلطه از جمله آمریکا دارند و کوچک‌ترین انتقاد به این کشورها را بر نمی‌تابند؛ لذا نتیجه آن می‌شود که نگرش دانشجویان تحت تعلیم آن‌ها مانند خودشان شکل گرفته که خلاف واقعیت علمی و عملی است. این مسئله نهایتاً جهت‌گیری تصمیم‌گیری دانشجویان به نفع دشمن را درپی دارد که خود از مصادیق نفوذ می‌باشد.
ترجمه متن سخنرانی 27 می 2014 فرهاد عطایی کسی که استاد روابط بین‌الملل دانشگاه تهران معرفی شده در پانل اول کنفرانس "چگونه یک توافق منطقه‌ای می‌تواند به خاتمه جنگ در سوریه کمک کند" که با مشارکت وزارت امور خارجة دانمارک[1]، شورای روابط بین‌الملل اروپا[2] و موسسه مطالعات بین‌الملل دانمارک[3] در کپنهاگ برگزار شد، به خودی خود جدی بودن مسئله نفوذ در وزارت علوم را دو چندان نشان میدهد.
در حالی که این‌روزها اخبار شهادت مدافعان حرم پشت سر هم در رسانه‌ها منتشر می‌شود ترجمه سخنرانی فرهاد عطایی نشان میدهد که وی سپاه پاسدران انقلاب اسلامی را تندرو و حزب‌الله لبنان را مخوف می‌پندارد. استفاده از تعابیری چون رژیم جمهوری اسلامی و بیان مطالبی چون کم‌اهمیت بودن بشار اسد برای ایران آن‌هم در بین کشورهای خارجی خود میزان قبح‌شکنی این سخنرانی را بیش‌تر نشان میدهد.
گفتنی است که برخی از این دست سخنرانی به عنوان سخنران علمی و فرصت مطالعاتی انجام می‌شود که دانشگاه بابت این‌کار به اساتید پول پرداخت می‌کند
متن کامل ترجمه این سخنرانی که در ادامه می آید به شرح زیر است:
بحران سوریه به یکی از خطرناک‌ترین چالش‌های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بدل گشته‌است. با وجود این واقعیت که سوریه و ایران دارای مرزهای مشترک نیستند، سوری نقش مهمی در اجرای برنامه‌های منطقه‌ای ایران مخصوصاً در رابطه با لبنان و اسراییل داشته است. گذشت چهار سال از جنگهای داخلی خونین سوریه با بیش از یکصد و شصت هزار زخمی و وضعیت رو به تغییر رژیم اسد باعث شده تا تهران نفوذ و قدرت خود منطقه‌ای خود را در معرض تهدید ببیند.
از بدو پیروزی انقلاب اسلامی در 1979 ایران در معرض تهدید گوناگون برای تغییر رژیم قرار داشته است که این تهدید‌ها خصوصا بعد از به قدرت رسیدن نومحافظه‌کاران در دولت بوش و معرفی آنچه "برنامه خاورمیانه بزرگ" نامیده می‌شد بسیار جدی‌تر شد. برنامه خاورمیانه بزرگ در ایران تلاشی برای سرنگون ساختن رژیم‌های مخالف سیاست‌های ایالات متحده و اسراییل تلقی می‌شد. برنامه خاورمیانه بزرگ قرار بود از ساقط کردن حکومت خودگردان یاسر عرفات در فلسطین آغاز شده و با عراق، سوریه و ایران ادامه یابد.
اگر چه این برنامه به تمام اهداف اعلام شده خود نرسید و بی‌سرو صدا با پایان دورة ریاست جمهوری جرج بوش به بایگانی سپرده شد. اما پس از بسط و توسعه رویدادهای هیجان‌انگیز موسوم به بهار عربی در جهان عرب خیلی‌ها در میان مخالفان خارجی دولت ایران در آنسوی دریا‌ها به این اعتقاد و یا شاید امید رسیدند که بعد از اسد رژیم اسلامی در ایران نیز ساقط خواهد شد. به نظر می‌رسد که ذهنیت رهبر جمهوری اسلامی و دنباله رو‌های افراطی او مخصوصاً در سپاه پاسداران انقلاب و اشخاصی که مستقیما مسئول سیاست خارجی ایران هستند نیز همین باشد.
رژیم سوریه یک متحد مهم برای تهران بوده است. بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیروهای صدام حسین ایران را اشغال کردند. در طول جنگ هشت ساله‌ای که در پی این اقدام عراق به وقوع پیوست تمام رژیم‌های عربی چه آشکارا چه پنهان از صدام حمایت کردند. سوریه تنها استثنا بود، دمشق تنها رژیم عربی بود که پشتیبان تهران در جنگ با عراق باقی ماند. همچنین مدت کوتاهی پس از انقلاب اشغال جنوب لبنان توسط اسراییل بهانه‌های لازم را برای ورود دولت انقلابی ایران به مسائل لبنان و نهایتا ایجاد یک قدرت نظامی و سیاسی مخوف به نام حزب‌الله را پدید آورد.
اگر چه حزب‌الله دستورات خود را مستقیما از ایران نمی‌گیرد اما یک متحد حیاتی برای ایران در مرزهای اسراییل و سوریه است. می‌توان گفت که جمهوری اسلامی ایران و اسراییل در سه دهة گذشته درگیر یک جنگ نیابتی بوده‌اند. تل‌آویو با استفاده از نفوذ سهمگین خود در واشنگتن با موفقیت توانسته است خسارت‌های اساسی به ایران وارد کند، اما تهران از فعالیت‌های حزب‌الله در لبنان و در مرز اسراییل سود برده است. در روابط تهران با حزب‌الله همکاری رژیم سوریه نقشی حیاتی دار
به گزارش رجانیوز اعضای هیات علمی و اساتید دانشگاه از جمله افرادی هستند که در شکل‌دهی به نگرش دانشجویان تاثیرگذاری بسیاری دارند؛ برخی از این اساتید نگاه خوش‌بینانه‌ای به کشورهای نظام سلطه از جمله آمریکا دارند و کوچک‌ترین انتقاد به این کشورها را بر نمی‌تابند؛ لذا نتیجه آن می‌شود که نگرش دانشجویان تحت تعلیم آن‌ها مانند خودشان شکل گرفته که خلاف واقعیت علمی و عملی است. این مسئله نهایتاً جهت‌گیری تصمیم‌گیری دانشجویان به نفع دشمن را درپی دارد که خود از مصادیق نفوذ می‌باشد.
ترجمه متن سخنرانی 27 می 2014 فرهاد عطایی کسی که استاد روابط بین‌الملل دانشگاه تهران معرفی شده در پانل اول کنفرانس "چگونه یک توافق منطقه‌ای می‌تواند به خاتمه جنگ در سوریه کمک کند" که با مشارکت وزارت امور خارجة دانمارک[1]، شورای روابط بین‌الملل اروپا[2] و موسسه مطالعات بین‌الملل دانمارک[3] در کپنهاگ برگزار شد، به خودی خود جدی بودن مسئله نفوذ در وزارت علوم را دو چندان نشان میدهد.
در حالی که این‌روزها اخبار شهادت مدافعان حرم پشت سر هم در رسانه‌ها منتشر می‌شود ترجمه سخنرانی فرهاد عطایی نشان میدهد که وی سپاه پاسدران انقلاب اسلامی را تندرو و حزب‌الله لبنان را مخوف می‌پندارد. استفاده از تعابیری چون رژیم جمهوری اسلامی و بیان مطالبی چون کم‌اهمیت بودن بشار اسد برای ایران آن‌هم در بین کشورهای خارجی خود میزان قبح‌شکنی این سخنرانی را بیش‌تر نشان میدهد.
گفتنی است که برخی از این دست سخنرانی به عنوان سخنران علمی و فرصت مطالعاتی انجام می‌شود که دانشگاه بابت این‌کار به اساتید پول پرداخت می‌کند
متن کامل ترجمه این سخنرانی که در ادامه می آید به شرح زیر است:
بحران سوریه به یکی از خطرناک‌ترین چالش‌های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بدل گشته‌است. با وجود این واقعیت که سوریه و ایران دارای مرزهای مشترک نیستند، سوری نقش مهمی در اجرای برنامه‌های منطقه‌ای ایران مخصوصاً در رابطه با لبنان و اسراییل داشته است. گذشت چهار سال از جنگهای داخلی خونین سوریه با بیش از یکصد و شصت هزار زخمی و وضعیت رو به تغییر رژیم اسد باعث شده تا تهران نفوذ و قدرت خود منطقه‌ای خود را در معرض تهدید ببیند.
از بدو پیروزی انقلاب اسلامی در 1979 ایران در معرض تهدید گوناگون برای تغییر رژیم قرار داشته است که این تهدید‌ها خصوصا بعد از به قدرت رسیدن نومحافظه‌کاران در دولت بوش و معرفی آنچه "برنامه خاورمیانه بزرگ" نامیده می‌شد بسیار جدی‌تر شد. برنامه خاورمیانه بزرگ در ایران تلاشی برای سرنگون ساختن رژیم‌های مخالف سیاست‌های ایالات متحده و اسراییل تلقی می‌شد. برنامه خاورمیانه بزرگ قرار بود از ساقط کردن حکومت خودگردان یاسر عرفات در فلسطین آغاز شده و با عراق، سوریه و ایران ادامه یابد.
اگر چه این برنامه به تمام اهداف اعلام شده خود نرسید و بی‌سرو صدا با پایان دورة ریاست جمهوری جرج بوش به بایگانی سپرده شد. اما پس از بسط و توسعه رویدادهای هیجان‌انگیز موسوم به بهار عربی در جهان عرب خیلی‌ها در میان مخالفان خارجی دولت ایران در آنسوی دریا‌ها به این اعتقاد و یا شاید امید رسیدند که بعد از اسد رژیم اسلامی در ایران نیز ساقط خواهد شد. به نظر می‌رسد که ذهنیت رهبر جمهوری اسلامی و دنباله رو‌های افراطی او مخصوصاً در سپاه پاسداران انقلاب و اشخاصی که مستقیما مسئول سیاست خارجی ایران هستند نیز همین باشد.
رژیم سوریه یک متحد مهم برای تهران بوده است. بلافاصله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیروهای صدام حسین ایران را اشغال کردند. در طول جنگ هشت ساله‌ای که در پی این اقدام عراق به وقوع پیوست تمام رژیم‌های عربی چه آشکارا چه پنهان از صدام حمایت کردند. سوریه تنها استثنا بود، دمشق تنها رژیم عربی بود که پشتیبان تهران در جنگ با عراق باقی ماند. همچنین مدت کوتاهی پس از انقلاب اشغال جنوب لبنان توسط اسراییل بهانه‌های لازم را برای ورود دولت انقلابی ایران به مسائل لبنان و نهایتا ایجاد یک قدرت نظامی و سیاسی مخوف به نام حزب‌الله را پدید آورد.
اگر چه حزب‌الله دستورات خود را مستقیما از ایران نمی‌گیرد اما یک متحد حیاتی برای ایران در مرزهای اسراییل و سوریه است. می‌توان گفت که جمهوری اسلامی ایران و اسراییل در سه دهة گذشته درگیر یک جنگ نیابتی بوده‌اند. تل‌آویو با استفاده از نفوذ سهمگین خود در واشنگتن با موفقیت توانسته است خسارت‌های اساسی به ایران وارد کند، اما تهران از فعالیت‌های حزب‌الله در لبنان و در مرز اسراییل سود برده است. در روابط تهران با حزب‌الله همکاری رژیم سوریه نقشی حیاتی دار
۹.۱k
۲۰ اردیبهشت ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.