ادامه مطلب
ادامه مطلب
نان بنی هاشم به فرماندهی حضرت عباس با شمشیرهای برهنه بیرون خانه و پشت در ایستاده بودند و منتظر اشاره امام بودند که اگر نیازی باشد مانع بروز هر حادثه ای شوند و اینان در تحت فرماندهی حضرت عباس قرار داشتند.
فضائل عباس
حضرت امام سجاد درباره حضرت عباس می فرماید: خداوند عمویم عباس را رحمت کند که در راه برادرش ایثار و فداکاری کرد و از جان خود گذشت چنان فداکاری کرد که دو دستش قلم شد خداوند نیز به او همانند جعفر بن ابی طالب در مقابل آن دو دست قطع شده دو بال عطا کرد که با آنها در بهشت با فرشتگان پرداز می کند عباس نزد خداوند مقام و منزلتی بسیار بزرگ دارد که همه شهیدان در قیامت به او غبطه می خورد.
چنانچه شاعر نیز در این باب می گوید:
چون اقتدا به جعفر طیار کرده ایم برد از ماست با پرِ جان در فضای دوست
در پیروی زخط علمدار کربلاست دوستی که داده ایم به راه رضای درست
امام صادق نیز در ستایش از حضرت عباس می فرماید:
عموی ما عباس دارای بصیرة نافذ و ایمانی استوار بود همراه امام حسین جهاد کرد و آزمایش خوبی داد و به شهادت رسید.
علم عباس
وی تنها به عنوان یک قهرمان نامدار و دلاور مطرح نبود بلکه فضائل علمی، تقوایی او و دانش رفیع را از خردسالی از سرچمشه علوم الهی به دست آورده بود چنانچه برخی روایات اشاره به این نکته دارند که وی از زمان کودکی شروع به تغذیه علمی نموده است.
مقام فقهی او بسیار بالا بوده است و در نزد راویان مورد وثوق و اعتماد بوده است و از جهت پارسایی در درجه بالا قرار داشت چنانچه برخی از رجالیون درباره ایشان گفته اند: عباس از فقیهان و دین شناسان اولاد ائمه بود، عادل، مورد اعتماد، با تقوا و پاک بود و دیگران نیز وی را این گونه تعریف نموده اند که عباس از بزرگان و فاضلان فقهای اهل بیت بود بلکه وی عالم استاد ندیده بود.
حضرت عباس و امام حسین(علیهم السلام)
حضرت عباس همان جایگاه را نسبت به امام حسین(علیه السلام) داشت که حضرت علی نسبت به پیامبر(صلی الله علیه وآله)داشت ایشان پشتوانه و تکیه گاهی برای امام حسین بودند چنانچه امیر المؤمنین چنین جایگاهی را نسبت به پیامبر داشت.
عباس همان طور که علی(علیه السلام) همیان نان و خرما به دوش می گرفت و برای مستمندان می برد او نیز به اتفاق برادرش حسین(علیه السلام) بسیاری از گرسنگان مدینه را سیر می کرد عباس همچنانکه علی که باب حوائج دربار پیامبر بود و هر کس رو به ساحت ایشان می کرد اول علی(علیه السلام) را می خواند وی نیز باب حوائج آستان امام حسین بود و هر کس برای رفع حوائج به دربار حسین می شتافت عباس را می خواند.
عباس مانند پدر که در بستر پیغمبر خوابید و فداکاری کرد در روز عاشورا برای اطفال و آوردن آب فداکاری کرد.
القاب حضرت عباس
برای ایشان 16 لقب شمرده اند که هر کدام جلوه ای از فضائل، کرامات و عظمت وی را نشان می دهد و ما برخی از آنها را برمی شمریم.
1 ـ عباس: چون مثل شیر حمله می کرد دلیر بود ترس در دل دشمن می ریخت و فریادهای حماسی اش لرزه بر اندام حریفان می افکند.
2 ـ ابوالفضل: نام پسرش فضل بود و هم این که وی پدر فضیلت و خوبی ها بود و فضل و نیکی زاده او و مولود سرشت پاکش بود.
3 ـ ابوالقربه: (پدر مشک) به خاطر مشک آبی که بر دوش می گرفت و از کودکی میان بنی هاشم سقایی می کرد.
4 ـ سقا: به خاطر این که آب آور تشنگان بخصوص در سفر کربلا بود.
5 ـ قمر بنی هاشم: وی در میان بنی هاشم زیباترین و جذاب ترین چهره را داشت و چنین ماه درخشان در شب تار می درخشید.
6 ـ باب الحوائج: آستان رفیعش قبله حاجات و توسل به آن حضرت بر آورند و نیاز دردمندان است.
نان بنی هاشم به فرماندهی حضرت عباس با شمشیرهای برهنه بیرون خانه و پشت در ایستاده بودند و منتظر اشاره امام بودند که اگر نیازی باشد مانع بروز هر حادثه ای شوند و اینان در تحت فرماندهی حضرت عباس قرار داشتند.
فضائل عباس
حضرت امام سجاد درباره حضرت عباس می فرماید: خداوند عمویم عباس را رحمت کند که در راه برادرش ایثار و فداکاری کرد و از جان خود گذشت چنان فداکاری کرد که دو دستش قلم شد خداوند نیز به او همانند جعفر بن ابی طالب در مقابل آن دو دست قطع شده دو بال عطا کرد که با آنها در بهشت با فرشتگان پرداز می کند عباس نزد خداوند مقام و منزلتی بسیار بزرگ دارد که همه شهیدان در قیامت به او غبطه می خورد.
چنانچه شاعر نیز در این باب می گوید:
چون اقتدا به جعفر طیار کرده ایم برد از ماست با پرِ جان در فضای دوست
در پیروی زخط علمدار کربلاست دوستی که داده ایم به راه رضای درست
امام صادق نیز در ستایش از حضرت عباس می فرماید:
عموی ما عباس دارای بصیرة نافذ و ایمانی استوار بود همراه امام حسین جهاد کرد و آزمایش خوبی داد و به شهادت رسید.
علم عباس
وی تنها به عنوان یک قهرمان نامدار و دلاور مطرح نبود بلکه فضائل علمی، تقوایی او و دانش رفیع را از خردسالی از سرچمشه علوم الهی به دست آورده بود چنانچه برخی روایات اشاره به این نکته دارند که وی از زمان کودکی شروع به تغذیه علمی نموده است.
مقام فقهی او بسیار بالا بوده است و در نزد راویان مورد وثوق و اعتماد بوده است و از جهت پارسایی در درجه بالا قرار داشت چنانچه برخی از رجالیون درباره ایشان گفته اند: عباس از فقیهان و دین شناسان اولاد ائمه بود، عادل، مورد اعتماد، با تقوا و پاک بود و دیگران نیز وی را این گونه تعریف نموده اند که عباس از بزرگان و فاضلان فقهای اهل بیت بود بلکه وی عالم استاد ندیده بود.
حضرت عباس و امام حسین(علیهم السلام)
حضرت عباس همان جایگاه را نسبت به امام حسین(علیه السلام) داشت که حضرت علی نسبت به پیامبر(صلی الله علیه وآله)داشت ایشان پشتوانه و تکیه گاهی برای امام حسین بودند چنانچه امیر المؤمنین چنین جایگاهی را نسبت به پیامبر داشت.
عباس همان طور که علی(علیه السلام) همیان نان و خرما به دوش می گرفت و برای مستمندان می برد او نیز به اتفاق برادرش حسین(علیه السلام) بسیاری از گرسنگان مدینه را سیر می کرد عباس همچنانکه علی که باب حوائج دربار پیامبر بود و هر کس رو به ساحت ایشان می کرد اول علی(علیه السلام) را می خواند وی نیز باب حوائج آستان امام حسین بود و هر کس برای رفع حوائج به دربار حسین می شتافت عباس را می خواند.
عباس مانند پدر که در بستر پیغمبر خوابید و فداکاری کرد در روز عاشورا برای اطفال و آوردن آب فداکاری کرد.
القاب حضرت عباس
برای ایشان 16 لقب شمرده اند که هر کدام جلوه ای از فضائل، کرامات و عظمت وی را نشان می دهد و ما برخی از آنها را برمی شمریم.
1 ـ عباس: چون مثل شیر حمله می کرد دلیر بود ترس در دل دشمن می ریخت و فریادهای حماسی اش لرزه بر اندام حریفان می افکند.
2 ـ ابوالفضل: نام پسرش فضل بود و هم این که وی پدر فضیلت و خوبی ها بود و فضل و نیکی زاده او و مولود سرشت پاکش بود.
3 ـ ابوالقربه: (پدر مشک) به خاطر مشک آبی که بر دوش می گرفت و از کودکی میان بنی هاشم سقایی می کرد.
4 ـ سقا: به خاطر این که آب آور تشنگان بخصوص در سفر کربلا بود.
5 ـ قمر بنی هاشم: وی در میان بنی هاشم زیباترین و جذاب ترین چهره را داشت و چنین ماه درخشان در شب تار می درخشید.
6 ـ باب الحوائج: آستان رفیعش قبله حاجات و توسل به آن حضرت بر آورند و نیاز دردمندان است.
۶.۲k
۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.