لقب دیگر او باب الحوائج است چرا که آستان رفیعش قبله حاجات

لقب دیگر او باب الحوائج است چرا که آستان رفیعش قبله حاجات و توسل به آن حضرت نیاز دردمندان است.

وی در دامان امیرالمؤمنین علی علیه السلام و مادر گرامی اش به گونه ای پرورش یافت که به مظهر غیرت، ایثار و شجاعت، بدل گشت. عباس بن علی علیه السلام در طول حیات خویش از محضر پدر و برادرانش، بیشترین بهره را برد و جامع فضایل نیکو گردید. آن بزرگوار آن چه را از محضر آن سه امام معصوم آموخته بود، در کربلا آشکار ساخت و حماسه ساز نام آور عاشورای حسینی شد.

حضرت عباس(ع) همان جایگاه را نسبت به امام حسین(ع) داشت که حضرت علی نسبت به پیامبر(ص)داشت. ایشان پشتوانه و تکیه گاهی برای امام حسین بودند چنانچه امیر المؤمنین چنین جایگاهی را نسبت به پیامبر داشت.

حرم حضرت عباس علیه السلام به برکت ایثار و فداکاری بی مانندش، قبله ی دل هاست. حرم ملکوتی اش، آرام بخش دل عاشقان است. مردم درمانده ای که از همه جا ناامید شده اند، به بارگاه او که تجلی گاه رحمت الهی است، روی می آورند و شاد و خوشحال بازمی گردند. آن خانه ای که هرگز به روی حاجت مندان بسته نمی شود، خانه ی عباس، بنده ی وارسته ی خداست.

حضرت عباس علیه السلام، با کمال معرفت، در راه دین و امام خویش جانبازی کرد و مراحل کمال و تعالی را پشت سر گذاشت. به همین دلیل روز ولادت حضرت عباس(ع) در میهن عزیزمان روز جانباز نامیده شده است.

موج همراه نیز میلاد با سعادت حضرت عباس(ع) و روز جانباز را به تمام مسلمانان جهان علی الخصوص جانبازان میهن عزیزمان که سنبل و شکوه ایثار و فداکاری هستند تبریک عرض می نماید.