نگار جواهریان، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، در ۲۲ دی م

نگار جواهریان، بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون، در ۲۲ دی ماه ۱۳۶۱ در تهران متولد شد. به گفته خودش، او بازیگری را از ۱۴-۱۳سالگی که به مدرسه هنر و ادبیات کودکان و نوجوانان می رفت یادگرفت و در ۱۵سالگی با رفتن روی سن تئاتر شهر، کار خود را به صورت حرفه‌ای آغاز کرد و سپس در رشته طراحی صحنه دانشگاه هنر و معماری تحصیلات خود را ادامه داد. نگار جواهریان بازیگری است که هم در عرصه تلویزیون و هم سینما و تئاتر فعال است و از اوایل دهه هشتاد با فیلم «من ترانه پانزده سال دارم» از رسول صدر عاملی و سپس «خوابگاه دختران» اثر محمدحسین لطیفی پا به سینمای حرفه ای گذاشت.



جواهریان در بیشتر فیلم هایی که بازی کرده است، نقش های مکمل و یا فرعی را داشت. نقطه عطف کارنامه بازیگری او، سریال «زیر تیغ» به کارگردانی محمدرضا هنرمند است که در این سریال با بازیگران بزرگی چون پرویز پرستویی و فاطمه معتمد آریا هم بازی بود. اوج بازیگری جواهریان فیلم «طلا و مس» محسوب می شود که به خاطر بازی در این فیلم بسیار مورد توجه قرار گرفته و برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از جشنواره فیلم فجر شد.



او که از سال ۷۷ کار خود را آغاز کرد، در فیلم هایی نظیر: «قدمگاه» محمدمهدی عسگرپور (۱۳۸۲)، «چند تار مو» ایرج کریمی (۱۳۸۲)، «خوابگاه دختران» محمدحسین لطیفی (۱۳۸۳)، «پابرهنه در بهشت» بهرام توکلی (۱۳۸۴)، «جعبه موسیقی» فرزاد مؤتمن (۱۳۸۶)، «نسل جادویی» ایرج کریمی (۱۳۸۵)، «اینجا بدون من» بهرام توکلی (۱۳۸۹)، «یه حبه قند» رضا میرکریمی (۱۳۸۹)، «هیچ» عبدالرضا کاهانی (۱۳۸۸)، «طلا و مس» همایون اسعدیان (۱۳۸۷)، «کتاب قانون» مازیار میری (۱۳۸۷)، «تنها دو بار زندگی می‌کنیم» بهنام بهزادی (۱۳۸۶)، «صد سال به این سال‌ها» سامان مقدم (۱۳۸۶) و سریال‌هایی چون: «زیر تیغ» محمدرضا هنرمند (۱۳۸۵)، «کلاه قرمزی ۹۰» ایرج طهماسب (۱۳۹۰) ایفای نقش کرده است.





جواهریان علاوه بر بازیگری در زمینه خبرنگاری و عکاسی نیز فعالیت می‌کند. او همچنین ترجمه نمایشنامه «خیانت»، اثر هارولد پینتر، با همکاری تینوش نظم‌جو را در کارنامه خود دارد و در ترانه آنونس فیلم «بوسیدن روی ماه» نیز همکاری داشت. ترانه این آنونس که عاشقانه‌ای برای مادران ایرانی است، با صدای محمد اصفهانی و نگار جواهریان و سروده عبدالجبار کاکایی است و موسیقی آن را آریا عظیمی‌نژاد ساخته است.





نگار جواهریان، هدیه تهرانی را ستاره سینمای ایران پس از انقلاب می داند. او در این مورد در مصاحبه ای گفته است: «من اگر بخواهم در سینمای بعد از انقلاب چند تا ستاره بشمارم، به نظرم یک نفر است و آن هدیه تهرانی است و من جز او به کس دیگری ستاره نمی‌گویم. دلیلش هم این است که به نظرم ستاره یعنی کسی که نشود در هر ژانری از خبرهای داغش گذشت؛ او یک آیکون است و لزوما فقط بازیگر نیست. به نظرم هدیه تهرانی یک ستاره است، چون حتی با اینکه چند سالی است کار نمی‌کند، اما هنوز خبرساز است و کارنامه کاری او هم بسیار درخشان است. او می‌تواند تبدیل به شمایلی شود که حتی بعد از چند سال کار نکردن بتواند تیتر یک روزنامه‌ها شود. بازیگرها می‌توانند زندگی خصوصی جذابی نداشته باشند، اما هر حرکتی از ستاره باید جذاب باشد. ستاره یعنی این.»
افتخارات نگار جواهریان:

کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از دوازدهمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم “کتاب قانون” – ۱۳۸۷
برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم “طلا و مس” – ۱۳۸۸
جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از یازدهمین جشنواره Osian Cine Fan هندوستان برای بازی در فیلم “تنها دو بار زندگی می‌کنیم” – ۱۳۸۸
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن از چهاردهمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم “طلا و مس” – ۱۳۸۹
برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از پانزدهمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم “اینجا بدون من” – ۱۳۹۰



تئاتر نگار جواهریان:

دیوان تیاترال (محمود استاد محمد، ۱۳۸۱)
قرمز و دیگران (محمد یعقوبی، ۱۳۸۳)
گل های شمعدانی (محمد یعقوبی، ۱۳۸۴)
شهرهای نامرئی (حسن معجونی، ۱۳۸۴)
بدون خداحافظی (کتایون فیض مرندی،۱۳۸۵)
تهرن (محمود استاد محمد، ۱۳۸۶)
خون خشک،سبزی تازه (امیرضا کوهستانی،۱۳۸۶)
ملا نصرالدین (اصغر دشتی،۱۳۸۷)
۱۷ دی کجا بودی (امیر رضا کوهستانی،۱۳۸۸)
دون کیشوت (۱۳۹۰)
ایوانف (امیر رضا کوهستانی،۱۳۹۰)
کارهای تلویزیونی نگار جواهریان:

زیر تیغ، محمدرضا هنرمند، (۱۳۸۵)
این راهش نیست
کلاه قرمزی ۹۰، ایرج طهماسب، (۱۳۹۰)
فیلم های سینمایی نگار جواهریان:

من ترانه پانزده سال دارم (رسول صدرعاملی، ۱۳۸۰)
چند تار مو (ایرج کریمی، ۱۳۸۲)
قدمگاه (محمدمهدی