شب که می شود،

خداروی قالی دلم راه می رود
ذوق می کنم،
گریه می کنم اشک من ستاره می شود
هر ستاره ای به سمت ماه می رود
یک شبی حواس من نبود
ریخت روی قالی دلم شیشه ای مرکّب سیاه
سال هاست مانده جای آن
جای لکه های اشتباه