مرد فقیری چشمش به مغازه خوراک پزی افتاد؛ تکه نانی را بالا

مرد فقیری چشمش به مغازه خوراک پزی افتاد؛ تکه نانی را بالای بخاری که از سر دیگ بلند می شد، می گرفت و می خورد.
هنگام رفتن صاحب مغازه گفت:
تو از بخار دیگ من استفاده کرده ای، باید پولش را بدهی. مردم جمع شدند و مرد که از همه جا درمانده بود صدای بهلول را شنید.

بهلول به آشپز گفت: این مرد از غذای تو خورده است؟
آشپز گفت: نه ولی از بوی آن استفاده کرده است.
بهلول چند سکه نقره از جیبش در آورد و به زمین انداخت و گفت: ای آشپز صدای پول را تحویل بگیر.
آشپز با تعجب گفت: این چه قسم پول دادن است؟

بهلول گفت: مطابق عدالت است؛ کسی که بوی غذا را بفروشد در عوض باید صدای پول دریافت کند.

برای مقابله با بی منطقی بعضی افراد، باید با منطق خودشان آنها را قانع کرد.