ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ

ﺩﻭﺳﺘﺖ ﻣﯽ ﺩﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﺧﻠﻖ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻨﺪ ﻭ ﻣﻦ ﺍﻧﮑﺎﺭ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﻋﺸﻖ ﺑﯽ ﻫﻨﮕﺎﻡ ﻣﻦ ﺗﺎ ﺍﺯ ﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﺳﺮ ﮐﺸﯿﺪ
ﺍﺯ ﻏﻢ ﺭﺳﻮﺍ ﺷﺪﻥ ﺳﺮ ﺩﺭﮔﺮﯾﺒﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺩﺳﺖ ﻋﺸﻘﺖ ﺑﻨﺪ ﺯﺭﯾﻦ ﺯﺩ ﺑﻪ ﭘﺎﯾﻢ ﺍﯾﻦ ﺯﻣﺎﻥ
ﮐﺎﯾﻦ ﺳﯿﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﺑﻪ ﻣﻮﯼ ﻧﻘﺮﻩ ﺍﻓﺸﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺳﯿﻨﻪ ﭘﺮ ﺣﺴﺮﺕ ﻭ ﺳﯿﻤﺎﯼ ﺧﻨﺪﺍﻧﻢ ﺑﺒﯿﻦ
ﺯﯾﺮ ﭼﺘﺮ ﻧﺴﺘﺮﻥ ﺁﺗﺶ ﻓﺮﻭﺯﺍﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺩﯾﺪﻩ ﺑﺮ ﻫﻢ ﻣﯿﻨﻬﻢ ﺗﺎ ﺑﺴﺘﻪ ﻣﺎﻧﺪ ﺳﺮ ﻋﺸﻖ
ﺍﯾﻦ ﺣﺒﺎﺏ ﺳﺎﺩﻩ ﺭﺍﺳﺮﭘﻮﺵ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺍﯾﻦ ﻣﻦ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺩﺍﻣﻦ ﻭ ﺍﯾﻦ ﻣﺴﺘﯽ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ
ﺗﺎ ﭼﻪ ﻣﺴﺘﻮﺭﯼ ﻣﻦ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺩﺍﻣﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺩﺳﺖ ﻭ ﭘﺎ ﮔﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺁﺷﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﻢ
ﺑﻪ ﺟﺎﯼ ﻧﻌﻤﺖ ﻭﺻﻞ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﮐﻔﺮﺍﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺍﯼ ﺷﮕﺮﻑ، ﺍﯼ ﮊﺭﻑ، ﺍﯼ ﭘﺮ ﺷﻮﺭ، ﺍﯼ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻋﺸﻖ ﺩﺭ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﺧﻮﯾﺶ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﻗﻄﺮﻩ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺗﺎ ﭼﺮﺍﻏﺎﻧﯽ ﮐﻨﻢ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ ﺭﺍ ﻫﺮ ﺷﺎﻣﮕﺎﻩ
ﺍﺷﮏ ﺷﻮﻗﯽ ﻧﻮ ﺑﻪ ﻧﻮ ﺁﻭﯾﺰ ﻣﮋﮔﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺯﺍﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻬﺮﺑﺎﯾﯽ ﭼﺎﺭﻩ ﻓﺮﻣﺎﻥ ﺑﺮﺩﻥ ﺍﺳﺖ
ﻫﺮ ﭼﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﮕﻮ ﺁﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺁﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ  

ﺳﯿﻤﯿﻦ ﺑﻬﺒﻬﺎﻧﯽ