عاشقــان مستنــــــد و مـــــا دیــــوانـــه ایم

عاشقــان مستنــــــد و مـــــا دیــــوانـــه ایم
عـــارفان شمع اند و مــــا پروانـــــه ایــــم

چـــــون نـــداریم با خـــلا یق الفتــــــــــــی
خلق پنــــدارنـــــد مـــــا دیـــوانـــه ایــــــــم

در ازل دادنــــــد چــــون جـــــــــــــام الست
تا ابـــــد مـــا مست آن پیمـــــانــــــه ایــم

ظاهــــــر سستی مـــــا را خـــــود مبیــن
در شکست نفس خـــــــود مـــردانــه ایـم

کس نگـــــردد واقف اســــــــرار مــــــا
زانکـــه همچـــون گنج در ویــرانه ایم

مولانا