نمیدونم از کجا شروع کنم قصه ی تلخ سادگیمو

نمیدونم از کجا شروع کنم قصه ی تلخ سادگیمو
نمیدونم چرا قسمت میکنم روزای خوب زندگیمو
چرا تو اول قصه همه دوستم میدارن
وسط قصه میشه سر به سر من میذارن
تا میخواد قصه تموم شه همه تنهام میذارن
می تونم مثل همه دورنگ باشم دل نبازم
میتونم مثل همه یه عشق بادی بسازم
تا با یه نیش زبون بترکه و خراب بشه
تا بیان جمعش کنن حباب دل سراب بشه
میتونم بازی کنم با عشق و احساس کسی
میتونم درست کنم ترس و دلو دل واپسی
میتونم دروغ بگم تا خودمو شیرین کنم
میتونم پشت دل ها قایم بشم،کمین کنم
ولی با این همه حرف باز منم مثل اونام
یه دروغگو میشم و همیشه ورد زبونام
یه نفر پیدا بشه به من بگه چیکار کنم ؟!
با چه تیری اونی که دوسش دارم شکار کنم ؟!
من باید از چی بفهمم چه کسی دوسم داره ؟!
توی دنیا اصلا عشق واقعی وجود دار؟!