یک دقیقه سکوت به خاطر کودکی که سالهاست زنده است اما

یک دقیقه سکوت به خاطر کودکی که سالهاست زنده است اما

زندگی نمی کند.

یک دقیقه سکوت به خاطر به دنیا آمدن کسانی که رفتن را به

ماندن ترجیح می دهند.

یک دقیقه سکوت به خاطر تمام آرزوهایی که در حد یک فکر

کودکانه و ابلهانه باقی ماند.

یک دقیقه سکوت به خاطر امیدهایی که به نا امیدی مبدل شد.

یک دقیقه سکوت به خاطر ستاره ی کوچکی که همیشه در

آسمان پر ستاره و بی انتها تنها ماند.

یک دقیقه سکوت به خاطر به خاطر همه ی سال هایی که دروغ

شنیدم.

یک دقیقه سکوت به خاطر روزها و لحظه هایی که ادامه دادن

ناممکن می نمود اما عبور ناگریز بود.

یک دقیقه سکوت به خاطر همه ی کسانی که به جرم دیگری

محاکمه شدند.

یک دقیقه سکوت به خاطر پرنده ی کوچک خوشبختی که هر

گاه بر بامی نشست با سنگ از او پذیرایی کردند.

یک دقیقه سکوت به خاطر شب هایی که با اندوه سپری شدند.

یک دقیقه سکوت به خاطر قلبی که زیر پای کسانی که

دوستشان داشت له شد.

یک دقیقه سکوت به خاطر چشمانی که همیشه بارانی ماندند.

یک دقیقه سکوت به خاطر سال ها آرامش از دست رفته.

یک دقیقه سکوت به خاطر خاطر اطرافیانی که بود و نبودشان

مطلقاً فرقی نمی کند.

یک دقیقه سکوت به خاطر همه ی کسانی که فکر می کردند

دنیا

روزی بهتر خواهد شد.

یک دقیقه سکوت به خاطر کسانی که معتقدند یک روز همه چیز

تغییر خواهد کرد.

یک دقیقه سکوت به احترام کسانی که زندگیشان را وقف کمک

کردن به انسان های دردمند می کنند در حالی که خود

دردمندترین اند.

یک دقیقه سکوت به احترام کسانی که شادی خود را به بهای

ناراحت کردن یکدیگر به دست می آورند.

یک دقیقه سکوت به احترام دوستانی که که هر گاه به آن ها

احتیاج داشتم بهترینشان تنهایی بود.

یک دقیقه سکوت به احترام دفتری که فقط برای نوشتن دردها

گشوده می شود.

یک دقیقه سکوت به احترام کسانی که گمان می کنند زنده

بودن زندگانی را کافیست.

یک دقیقه سکوت برای رویاهای شیرین کودکی، که هرگز باز

نخواهند گشت.

یک دقیقه سکوت برای صداقت که این روز ها وجودی فراموش

شده است.

یک دقیقه سکوت برای محبت که بیشتر از همه مورد خیانت

واقع می گردد.

یک دقیقه سکوت برای پروانه ی کوچکی که با بال شکسته اش

تمام عمر در تلاش بیهوده برای پرواز بود.

یک دقیقه سکوت به احترام انسانیت.یک دقیقه سکوت به خاطر

انسان بودن.یک دقیقه سکوت به خاطر حرف های نگفته.

یک دقیقه سکوت به خاطر همه ی کسانی که مجبورند یکدیگر

را تحمل کنند.

یک دقیقه سکوت برای زندگی.

یک دقیقه سکوت به احترام کلمه ی "دوست" که هیچ کس

معنی آن را درست نفهمید.

یک دقیقه سکوت برای ظلمت و تاریکی شب، که با دستان

سخاوتمند سیاهش همه ی تفاوت ها را می پوشاند.

یک دقیقه سکوت برای بالشی که تنها همدم غصه ها بود.

یک دقیقه سکوت برای همه ی کسانی که هرگز نفهمیدند

کسی آنان را دوست دارد.

یک دقیقه سکوت به احترام کسانی که سعی کردند صلح را

برقرار سازند.

یک دقیقه سکوت برای دل گرفته ام.

یک دقیقه سکوت برای سینه های تنگی که از غربت در حال

ویرانی اند.

یک دقیقه سکوت به خاطر کودکی که از پشت پنجره ی غبار

گرفته باران را نظاره می کند.

یک دقیقه سکوت برای تمام لحظه های از دست رفته ی عمر.

یک دقیقه سکوت برای سال ها زندگی پوچ و بی حاصل.

یک دقیقه سکوت برای رویاهای باطل.

یک دقیقه سکوت برای زیبایی گل هایی که همیشه با خار

همراه بود.

یک دقیقه سکوت برای کسانی که از فرط مشکلات به جنون

می رسند.

یک دقیقه سکوت برای ورق هایی که با نوشته هایی این چنین

سیاه می شوند.

یک دقیقه سکوت برای گوشی که همیشه شنوا بود ولی هرگز

شنیده نشد.

یک دقیقه سکوت برای اشک هایی که همگان سعی در پنهان

کردن لطافتشان دارند.

یک دقیقه سکوت برای احساساتی که همواره نادیده گرفته می

شوند.

یک دقیقه سکوت به خاطر کسانی که هرگز نیاموختند لبخند

بزنند.

یک دقیقه سکوت به خاطر کسانی که هرگز نیاموختند گریه

کنند.

یک دقیقه سکوت به خاطر کسانی که از ناراحتی دیگران

اندوهگینند در حالی دیگران هرگز آنان را باور نخواهند کرد.

یک دقیقه سکوت برای کسانی که تنها برای آسیب رساندن

ملاقات می شوند.

یک دقیقه سکوت به احترام کودکانی که امروز متولد شدند.

یک دقیقه سکوت به احترام تمام کسانی که امروز زندگانی را

وداع گفتند.

یک دقیقه سکوت به احترام تمام لحظه هایی که احساس

وحشت کردم.

یک دقیقه سکوت به احترام قلب هایی که از سنگ اند.

یک دقیقه سکوت به احترام کسانی که هرگز درک نشدند.

یک دقیقه سکوت به احترام احساس هایی که هرگز بیان

نشدند.

یک دقیقه سکوت به احترام تمام کسانی که سکوت کردند.

یک دقیقه سکوت ...

و یک دقیقه سکوت به احترام تمام سکوت هایم...