دلسوزان مردم!!!
دلسوزان مردم!!!
بعضی موقع با خودم فکر میکنم،اگه چیزی به اسم شعار وجود نداشت، چه خوب میشد.
دیگه خیلی از افراد الان اسم دلسوز مردم روی خود نمی گذاشتند.
و تکلیف مردم روشن بود...
روشن بود که کی فکر مسافرتهای اعیانی هست و تو تفکراتش راننده تاکسی حق اظهار نظر ندارد.
روشن بودکی همراهانش بیشتر از مردم برایش ارزش دارند و خود و همراهانش راه یکی معرفی میکند.
کی آزادی میگوید اما با تبصره و همه چی دارد الا آزادی...
و الیته بعضی از این دلسوزان مردم! انقلاب این مردم، را ارث پدری می دانند. دلسوزانی که کنار رفتن رقیب از حق مردم برایشان با اهمیت تره و حق دارند شعار بدهند تا بالا بیایند و به اصطلاح دلسوز مردم باشند.
و حذف مخالف داخلی از ایستادن جلوی دشمن دیرینه دارای اهمیت بیشتری است .
و این یعنی منحرف کردن ذهن مردم از دشمن، یعنی انجام دادن نقشه دشمن...
دیگه زیاد وارد مسائل نمی شوم چون به قول سید شهیدان اهل قلم در این مملکت همه آزادند بجز بچه حزب الهی ها...
اما بحث رو تمو نمیکنم و می خواهم از آرزوهای خود بگم
چون یه ضرب المثل هست که میگه آرزو بر جوانان عیب نیست و امیدوارم کسی بر من عیب نگیرد
آرزو دارم در عمل برای ملت دلسوز باشیم نه حرف و از برگ برنده های که ملت بدست آوردند برای ملت استفاده کنیم.
آرزو دارم ادبیات سیاسی احزاب تغییر کند و دیگر کسی رقیب خود را افراطی و سازش کار معرفی نکند.
آرزو دارم تک تک مردم به یک چشم نگاه شوند، از لبو فروش گرفته تا تاجر پسته...
آرزو دارم دیگر کسی به اسم مردم ، هدف خود را دنبال نکند و شعار زنده باد مخالف من عینیت یابد.
آرزو دارم احزاب کشورم خود را وام دار مردم، انقلاب و شهدا بدانند نه افراد.
آرزو دارم همانند جمله تاریخی امام امت ملاک حال افراد باشد.
آرزو دارم مسئولین کشور، فرهنگ اسلامی ایرانی را نهادینه کنند نه کنار دولت آبادی ها بنشینند.
آرزو دارم دیگر داس حزبی در چیدمان مدیران کارایی نداشته باشد و لیاقت آنها را بر سر کار آورد.
آرزو دارم پیشرفت ایران اسلامی در سایه مقاومت با همت مسئولین به حد اعلا برسد.
و آرزو دارم دیگر شعار نباشد و حرف خود را رک بگوییم همانند یک انقلابی
بعضی موقع با خودم فکر میکنم،اگه چیزی به اسم شعار وجود نداشت، چه خوب میشد.
دیگه خیلی از افراد الان اسم دلسوز مردم روی خود نمی گذاشتند.
و تکلیف مردم روشن بود...
روشن بود که کی فکر مسافرتهای اعیانی هست و تو تفکراتش راننده تاکسی حق اظهار نظر ندارد.
روشن بودکی همراهانش بیشتر از مردم برایش ارزش دارند و خود و همراهانش راه یکی معرفی میکند.
کی آزادی میگوید اما با تبصره و همه چی دارد الا آزادی...
و الیته بعضی از این دلسوزان مردم! انقلاب این مردم، را ارث پدری می دانند. دلسوزانی که کنار رفتن رقیب از حق مردم برایشان با اهمیت تره و حق دارند شعار بدهند تا بالا بیایند و به اصطلاح دلسوز مردم باشند.
و حذف مخالف داخلی از ایستادن جلوی دشمن دیرینه دارای اهمیت بیشتری است .
و این یعنی منحرف کردن ذهن مردم از دشمن، یعنی انجام دادن نقشه دشمن...
دیگه زیاد وارد مسائل نمی شوم چون به قول سید شهیدان اهل قلم در این مملکت همه آزادند بجز بچه حزب الهی ها...
اما بحث رو تمو نمیکنم و می خواهم از آرزوهای خود بگم
چون یه ضرب المثل هست که میگه آرزو بر جوانان عیب نیست و امیدوارم کسی بر من عیب نگیرد
آرزو دارم در عمل برای ملت دلسوز باشیم نه حرف و از برگ برنده های که ملت بدست آوردند برای ملت استفاده کنیم.
آرزو دارم ادبیات سیاسی احزاب تغییر کند و دیگر کسی رقیب خود را افراطی و سازش کار معرفی نکند.
آرزو دارم تک تک مردم به یک چشم نگاه شوند، از لبو فروش گرفته تا تاجر پسته...
آرزو دارم دیگر کسی به اسم مردم ، هدف خود را دنبال نکند و شعار زنده باد مخالف من عینیت یابد.
آرزو دارم احزاب کشورم خود را وام دار مردم، انقلاب و شهدا بدانند نه افراد.
آرزو دارم همانند جمله تاریخی امام امت ملاک حال افراد باشد.
آرزو دارم مسئولین کشور، فرهنگ اسلامی ایرانی را نهادینه کنند نه کنار دولت آبادی ها بنشینند.
آرزو دارم دیگر داس حزبی در چیدمان مدیران کارایی نداشته باشد و لیاقت آنها را بر سر کار آورد.
آرزو دارم پیشرفت ایران اسلامی در سایه مقاومت با همت مسئولین به حد اعلا برسد.
و آرزو دارم دیگر شعار نباشد و حرف خود را رک بگوییم همانند یک انقلابی
۴.۲k
۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.