دوستت دارم چه بیرحمانه باور کن عزیز    !

دوستت دارم چه بیرحمانه باور کن عزیز    !
عاشقم یک عاشق دیوانه باور کن عزیز !

گرچه هر شب کار من گریه ست دلواپس نباش
رو به راهم باز خوشبختانه باور کن عزیز !

چای می ریزم برایت گرچه پیشم نیستی
جای تو خالی ست در این خانه باور کن عزیز !

گاه من، من نیستم در آینه شاید تویی
لرز دارد هق هق این شانه باور کن عزیز !

گل چنان هستی که تا نام تو را می آورم
می نشیند بر لبم پروانه باور کن عزیز !

نه ! نمی گیرد کسی جای تو را در سینه ام
تا ابد هستی یکی یکدانه باور کن عزیز !

عاقبت یک روز می آیی که دیگر نیستم
اشک شاید.. شکوه آید اما ،نه، باور کن عزیز !