پائیز را دوست دارم...

پائیز را دوست دارم...

به خاطر غریب و بی صداا آمدنش
به خاطر رنگ زیبا و دیوانه کننده اش
به خاطر خش خش برگ های گوش نوازش
به خاطر صدای نم نم باران های عاشقانه اش

به خاطر رفتن و رفتن...و خیس شدن زیر باران های پائیزی

به خاطر بوی مست کننده ی خاک باران خورده اش
به خاطر غروب های نارنجی د دلگیرش
به خاطر شب های سرد و طولانی اش
به خاطر تنهایی و دلتنگی های پائیزی ام
به خاطر پیاده روی های شبانه ام
به خاطر بغض های سنگین انتظار
به خاطر اشک های بی صدایم
به خاطر سال ها خطرات پائیزی ام..

به خاطر تنهایی جوانی ام
به خاطر اولین نفس هایم
به خاطر اولین گریه هایم
به خاطر اولین خنده هایم

به خاطر دوباره متولد شدن..
به خاطر رسیدن به نقطه ی شروع سفر..
به خاطر یک سال دورتر شدن از آغاز راه..
به خاطر غریبانه و بی صدا رفتنش..

پائیز رادوست دارم به خاطر خود پائیز..

ومن عاشقانه پائیز را دوست دارم!..

پائیز فصل من است..