(ولومل/ولوم Women Living Under Muslim Laws) چیست و چه مام
(ولومل/ولوم Women Living Under Muslim Laws) چیست و چه ماموریتی دارد؟
**********************************
این سازمان از شعارهای جذابی چون «توسعه عدالت جنسیتی»، «برابری» و حقوق زنان و به هم پیوند دادن زنان کشورهای مسلمان بهره می‌برد، اما همان‌طور که در جایی دیگری از «شرح اهداف» آن به صراحت بیان شده است، هدف اصلی، چیزی نیست جز «کار کردن با فعالان زن در سرتاسر «جنوب جهانی» (کشورهای در حال توسعه) برای ایجاد یک رهبری فمینیستیِ پایدار و (همزمان) تحول یابنده در خاورمیانه، آفریقا و آسیا.»ولوم به همراه «مرکز منابع زنان» (با نام اصلی «شرکت گاه» مستقر در پاکستان) و «موسسه توانمندسازی زنان» (آی دابلیو ای) برنامه‌ای مشترک را با عنوان «ارتقاء توانمندی و رهبری زنان برای دموکراتیک سازی» (دابلیو ای ال دی دی) را مدیریت می‌کنند که با هزینه بنیادهای نیمه دولتیِ پنهان در کشورهایی چون ایالات متحده، بریتانیا و هلند، با بودجه‌هایی که معمولا از طرف پارلمان این کشورهای تامین می‌شود، کار ترویج فمینیزم و «ایدئولوژی زدایی» را در میان زنان مسلمان دنبال می‌کنند. به واقع، از ابتدای دهه 1980، که راهبرد غربی‌ها از تمسخر و تحقیر مستقیم زنان مسلمان به واسطه «حجاب» و سایر ارزش‌های اسلامی، به سوی تلاش برای جذب و «همگرا»کردن این زنان به فرهنگ غربی چرخش کرد، «استحاله از درون» و «مسخ تدریجی» در دستور کار سیاستگذاران فرهنگی غرب در نسبت با جوامع مسلمان قرار گرفت. در این راهبرد جدید، دیگر شاهد توهین مستقیم به دین اسلام و شعائر دینی از قبیل حجاب از سوی دولت‌ها و سیاستمداران غربی و موسسات فرهنگی مورد حمایت این دولت هاف به عنوان یک رویه نیستیم. در پارادایم جدید، هیچ اشکالی ندارد که زن مسلمان، مسلمان باقی بماند و حتی به حجاب به عنوان یک نماد اسلامی پایبند باشد، اما در یک روند خزنده، با کار تشکیلاتی، شبکه‌ای و فرهنگی درازمدت و صبورانه، «محتوای» مسلمانی زنان مسلمان به جای ارزش‌های اسلامی و مبانی زندگی اسلامی، با محتوای غربی جایگزین می‌شود. به بیان دیگر، زنانی که در دایره فعالیت موسساتی مثل ولومل قرار دارند، تا سال‌ها حتی حجاب اسلامی خود (حتی چادر) را حفظ می‌کنند، ولی در درون یک پروسه مغزشویی فرهنگی را از سر می‌گذرانند که در نهایت منجر به شکل گیری یک «ذهنیت کاملا غربی» از مفهوم «زن» و «زنانگی» می‌شوند. و البته وقتی مبنای اعتقادی به مساله‌ای مانند «حجاب» سست شود و فرو بریزد، دیگر فاصله محجبه بودن و کشف حجاب تنها یک تلنگر خواهد بود (نمونه آن را در سال‌های اخیر بسیار دیده‌ایم و می‌بینیم).
******************************
همای هودفر، متولد 1329 در تهران، بعد از کسب لیسانس از دانشگاه تهران برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت. او قبل از آن که 30 سال پیش برای تحصیل در مقطع دکتری و زندگی به کانادا مهاجرت کند، مدتی را هم در مصر تحصیل کرد.
هودفر از اعضای موسس سازمان «زنانی که تحت قوانین اسلامی زندگی می‌کنند» (ولومل/ولوم Women Living Under Muslim Laws) یک شبکه همبستگی بین المللی برای فمینیست های سراسر دنیای اسلام در سال 1984 بود. او هم اکنون هم عضو ارشد این سازمان محسوب می‌شود.
**********************************
این سازمان از شعارهای جذابی چون «توسعه عدالت جنسیتی»، «برابری» و حقوق زنان و به هم پیوند دادن زنان کشورهای مسلمان بهره می‌برد، اما همان‌طور که در جایی دیگری از «شرح اهداف» آن به صراحت بیان شده است، هدف اصلی، چیزی نیست جز «کار کردن با فعالان زن در سرتاسر «جنوب جهانی» (کشورهای در حال توسعه) برای ایجاد یک رهبری فمینیستیِ پایدار و (همزمان) تحول یابنده در خاورمیانه، آفریقا و آسیا.»ولوم به همراه «مرکز منابع زنان» (با نام اصلی «شرکت گاه» مستقر در پاکستان) و «موسسه توانمندسازی زنان» (آی دابلیو ای) برنامه‌ای مشترک را با عنوان «ارتقاء توانمندی و رهبری زنان برای دموکراتیک سازی» (دابلیو ای ال دی دی) را مدیریت می‌کنند که با هزینه بنیادهای نیمه دولتیِ پنهان در کشورهایی چون ایالات متحده، بریتانیا و هلند، با بودجه‌هایی که معمولا از طرف پارلمان این کشورهای تامین می‌شود، کار ترویج فمینیزم و «ایدئولوژی زدایی» را در میان زنان مسلمان دنبال می‌کنند. به واقع، از ابتدای دهه 1980، که راهبرد غربی‌ها از تمسخر و تحقیر مستقیم زنان مسلمان به واسطه «حجاب» و سایر ارزش‌های اسلامی، به سوی تلاش برای جذب و «همگرا»کردن این زنان به فرهنگ غربی چرخش کرد، «استحاله از درون» و «مسخ تدریجی» در دستور کار سیاستگذاران فرهنگی غرب در نسبت با جوامع مسلمان قرار گرفت. در این راهبرد جدید، دیگر شاهد توهین مستقیم به دین اسلام و شعائر دینی از قبیل حجاب از سوی دولت‌ها و سیاستمداران غربی و موسسات فرهنگی مورد حمایت این دولت هاف به عنوان یک رویه نیستیم. در پارادایم جدید، هیچ اشکالی ندارد که زن مسلمان، مسلمان باقی بماند و حتی به حجاب به عنوان یک نماد اسلامی پایبند باشد، اما در یک روند خزنده، با کار تشکیلاتی، شبکه‌ای و فرهنگی درازمدت و صبورانه، «محتوای» مسلمانی زنان مسلمان به جای ارزش‌های اسلامی و مبانی زندگی اسلامی، با محتوای غربی جایگزین می‌شود. به بیان دیگر، زنانی که در دایره فعالیت موسساتی مثل ولومل قرار دارند، تا سال‌ها حتی حجاب اسلامی خود (حتی چادر) را حفظ می‌کنند، ولی در درون یک پروسه مغزشویی فرهنگی را از سر می‌گذرانند که در نهایت منجر به شکل گیری یک «ذهنیت کاملا غربی» از مفهوم «زن» و «زنانگی» می‌شوند. و البته وقتی مبنای اعتقادی به مساله‌ای مانند «حجاب» سست شود و فرو بریزد، دیگر فاصله محجبه بودن و کشف حجاب تنها یک تلنگر خواهد بود (نمونه آن را در سال‌های اخیر بسیار دیده‌ایم و می‌بینیم).
******************************
همای هودفر، متولد 1329 در تهران، بعد از کسب لیسانس از دانشگاه تهران برای ادامه تحصیل به انگلستان رفت. او قبل از آن که 30 سال پیش برای تحصیل در مقطع دکتری و زندگی به کانادا مهاجرت کند، مدتی را هم در مصر تحصیل کرد.
هودفر از اعضای موسس سازمان «زنانی که تحت قوانین اسلامی زندگی می‌کنند» (ولومل/ولوم Women Living Under Muslim Laws) یک شبکه همبستگی بین المللی برای فمینیست های سراسر دنیای اسلام در سال 1984 بود. او هم اکنون هم عضو ارشد این سازمان محسوب می‌شود.
۲.۰k
۰۶ مهر ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.