پرواز کرده است دلم در هوای تو

پرواز کرده است دلم در هوای تو
وقتی قلم نوشته غزل را برای تو

تنها غزل به وصف تو گفتن مرا کم است
باید هزار بار بمیرم به پای تو

دنیا به جز عذاب برایم نبود تا_
دل شد اسیر عشق و منم مبتلای تو

عمری نگاه توست دلیل سرودنم
قلبم فقط عجین شده با چشم های تو

بلبل به شوق آمد و گل غنچه کرد تا_
در شعر گفتم از تو وُ لحنِ صدای تو

شاعر به غیر شعر چه دارد که رو کند؟
تنها دلی شکسته که آن هم.... فدای تو