نکاتی درباره «فروشنده»، «آبروی جهانی» و حماسه «تحریم اسکا
نکاتی درباره «فروشنده»، «آبروی جهانی» و حماسه «تحریم اسکار»
پیرمردی زواردررفته (بدون هماهنگی از چند ماه قبل و حتی بدون زدن یک زنگ خشک و خالی که «فلانی هستی؟ دارم می‌آیم») ناگهان درب خانه بدکاره‌ای که با او اصلا قرار نداشته و ماه‌ها از او بی‌خبر بوده را می‌زند و می‌رود بالا و می‌بیند طرف آن کسی که فکر می‌کرده نیست و به جای آنکه در را یواشکی ببندد و جیم شود، به زن حاضر در خانه تجاوز می‌کند! او در حین تجاوز ظاهرا چند بار بلند می‌شود و می‌رود وسایل شخصی‌اش از جمله دسته کلید و موبایل و ... را در کل فضاهای خانه پخش و پلا و مخفی می‌کند! و اصرار هم دارد که جورابش را در بیاورد و بعد بدون برداشتن کلید و موبایل و جوراب، آنهم وقتی نه پلیس دنبالش می‌گردد و نه کسی او را تعقیب می‌کند و سوژه مورد تجاوز هم بیهوش است، همه چیز را رها و با عجله فرار کند.
این «احمقانه»ترین روایتی‌ست که یک فیلم مدعی «نئورئالیسم» می‌تواند به خورد مخاطبان‌اش بدهد.
همین روایت «مضحک»، بدون در نظرگرفتن بازی‌های همیشگی(تکرار خود در برابر دوربین)، ناتوانی در خلق «نقش»، انتقادات «گل‌آقا»یی از ساخت و سازهای شهری در قالب دیالوگ، تقلید بچه‌گانه از میزانسن فیلم «داگ ویل»، حرکت اعصاب خرد کن دوربین روی دست و ...، کافیست که فیلم «فروشنده» را چیزی بیش از یک «بنجل فرهنگی» پر سر و صدا ندانیم.
در اینجا اما قصد من ابدا «نقد فیلم» فروشنده نیست، بلکه می‌کوشم ابهامات ام را درخصوص موفقیت‌های جهانی «غیر طبیعی» این «بنجل بصری» و «بازتاب جهانی» تحریم اسکار از سوی بازیگر آن مطرح کنم:
1- فیلم «فروشنده» در حالی برنده نخل طلای «بهترین فیلم‌نامه» و «بهترین بازیگر نقش مرد» در جشنواره کن 2016 می‌شود که ناگهان به طرز عجیبی خانمی به نام «کتایون شهابی»، مدیرعامل «موسسه بین المللی شهرزاد»(!) که تنها کارنامه سینمایی او سابقه تهیه‌کنندگی در دوفیلم مستند غیر مطرح و یکبار منشی گری صحنه در یک فیلم سینمایی ایرانی به نام «ماهی»ست، به عنوان یکی از اعضای «هیئت داوران بخش مسابقه جشنواره فیلم کن» انتخاب می‌شود.
او درحالی به عنوان یکی از اعضای «هیات داوران» جشنواره کن انتخاب می‌شود که دیگر اعضاء را این چهره‌ها تشکیل می‌دهند:
* جورج میلر (کارگردان برنده اسکار و سازنده فیلم « مکس دیوانه»)
* ارنو دپلشن (کارگردان با بیش از 10 فیلم مطرح در سطح بین‌المللی)
* کیرستن دانست(بازیگر سرشناس هالیوود با بازی در بیش از 20 فیلم مطرح هالیوودی از جمله مرد عنکبوتی، ماری آنتوآنت و...)
* والریا گولینو (بازیگر هالیوود با بازی در بیش از 50 فیلم جهانی و هالیوودی از جمله فریدا، مرد بارانی، ترک لاس وگاس، سال اسلحه و ...)
*مدس میکلسن (بازیگر سرشناس دانمارکی و دارای عنوان «شوالیه» با بازی در بیش از 50 فیلم مطرح جهانی از جمله شکار، سه‌گانه فروشنده و ...)
* لاسلو نمش (کارگردان برنده کن، گلدن گلوب و اسکار به خاطر فیلم پسر شائول)
* ونسا پارادی (بازیگر با بازی در بیش از 20 فیلم مطرح جهانی و دارای نشان شوالیه)
* دونالد مک‌نیکول ساترلند (بازیگر سرشناس هالیوود با بازی در بیش از 50 فیلم و دو جایزه گلدن گلوب)
الف- «کتایون شهابی» نامی که هیچکس در ایران او را تا قبل از این نمی‌شناخت و هنوز هم نمی‌شناسد، چگونه با تهیه‌کنندگی دو فیلم مستند پرت افتاده، ناگهان سر از هیات داوران مطرح‌ترین و معتبرترین جشنواره فیلم در اروپا در آورد؟
ب- ارتباط او به عنوان «بازاریاب فیلم‌های مورد تایید وزارت ارشاد» در اروپا، با دولت و حاکمیت ایران چیست؟
ج- چرا مدیرعامل پخش «موسسه بین‌المللی شهرزاد»، درست در همان سالی که «ستارگان شهرزاد»، سرمایه گذار شهرزاد و البته اصغر فرهادی در جشنواره کن حضور دارند، باید به عنوان داور انتخاب شود؟
د- مکانیسم برگزیدن «داور» برای چنین جشنواره‌ای چیست یا به عبارت دیگر «صلاحیت هنری» خانم شهابی بر اساس چه معیارهایی بوده است؟
ه- آیا این احتمال وجود ندارد که این فرد با «لابی‌گری» به اتاق «انتخاب» جشنواره کن راه یافته باشد تا از طریق او، فیلم به شدت ضعیف «فروشنده» با آن خط داستانی مضحک و بازی‌های به شدت «معمولی» شهاب حسینی و ترانه علیدوستی برنده دو جایزه در این جشنواره شود؟
2- در عکس‌های منتشر شده از جشنواره کن 2016، یکی هم عکس یادگاری اصغر فرهادی با محمد امامی، سرمایه‌گذار بازداشتی سریال شهرزاد است.
الف- محمد امامی، تهیه کننده سریالی که اصلا به جشنواره کن ربطی نداشته، در «کن» چه می‌کرده است؟
ب-چرا آقای امامی همزمان با کتایون شهابی به عنوان «داور» و اصغر فرهادی و عوامل فروشنده به عنوان «نامزد»، درست در همان دوره‌ای که فیلم فروشنده جایزه می‌گیرد در «کن» حضور داشته است؟
ج- چرا تهیه کننده شهرزاد، هم در جشنواره کنی که «فروشنده» برنده دو جایزه آن م
پیرمردی زواردررفته (بدون هماهنگی از چند ماه قبل و حتی بدون زدن یک زنگ خشک و خالی که «فلانی هستی؟ دارم می‌آیم») ناگهان درب خانه بدکاره‌ای که با او اصلا قرار نداشته و ماه‌ها از او بی‌خبر بوده را می‌زند و می‌رود بالا و می‌بیند طرف آن کسی که فکر می‌کرده نیست و به جای آنکه در را یواشکی ببندد و جیم شود، به زن حاضر در خانه تجاوز می‌کند! او در حین تجاوز ظاهرا چند بار بلند می‌شود و می‌رود وسایل شخصی‌اش از جمله دسته کلید و موبایل و ... را در کل فضاهای خانه پخش و پلا و مخفی می‌کند! و اصرار هم دارد که جورابش را در بیاورد و بعد بدون برداشتن کلید و موبایل و جوراب، آنهم وقتی نه پلیس دنبالش می‌گردد و نه کسی او را تعقیب می‌کند و سوژه مورد تجاوز هم بیهوش است، همه چیز را رها و با عجله فرار کند.
این «احمقانه»ترین روایتی‌ست که یک فیلم مدعی «نئورئالیسم» می‌تواند به خورد مخاطبان‌اش بدهد.
همین روایت «مضحک»، بدون در نظرگرفتن بازی‌های همیشگی(تکرار خود در برابر دوربین)، ناتوانی در خلق «نقش»، انتقادات «گل‌آقا»یی از ساخت و سازهای شهری در قالب دیالوگ، تقلید بچه‌گانه از میزانسن فیلم «داگ ویل»، حرکت اعصاب خرد کن دوربین روی دست و ...، کافیست که فیلم «فروشنده» را چیزی بیش از یک «بنجل فرهنگی» پر سر و صدا ندانیم.
در اینجا اما قصد من ابدا «نقد فیلم» فروشنده نیست، بلکه می‌کوشم ابهامات ام را درخصوص موفقیت‌های جهانی «غیر طبیعی» این «بنجل بصری» و «بازتاب جهانی» تحریم اسکار از سوی بازیگر آن مطرح کنم:
1- فیلم «فروشنده» در حالی برنده نخل طلای «بهترین فیلم‌نامه» و «بهترین بازیگر نقش مرد» در جشنواره کن 2016 می‌شود که ناگهان به طرز عجیبی خانمی به نام «کتایون شهابی»، مدیرعامل «موسسه بین المللی شهرزاد»(!) که تنها کارنامه سینمایی او سابقه تهیه‌کنندگی در دوفیلم مستند غیر مطرح و یکبار منشی گری صحنه در یک فیلم سینمایی ایرانی به نام «ماهی»ست، به عنوان یکی از اعضای «هیئت داوران بخش مسابقه جشنواره فیلم کن» انتخاب می‌شود.
او درحالی به عنوان یکی از اعضای «هیات داوران» جشنواره کن انتخاب می‌شود که دیگر اعضاء را این چهره‌ها تشکیل می‌دهند:
* جورج میلر (کارگردان برنده اسکار و سازنده فیلم « مکس دیوانه»)
* ارنو دپلشن (کارگردان با بیش از 10 فیلم مطرح در سطح بین‌المللی)
* کیرستن دانست(بازیگر سرشناس هالیوود با بازی در بیش از 20 فیلم مطرح هالیوودی از جمله مرد عنکبوتی، ماری آنتوآنت و...)
* والریا گولینو (بازیگر هالیوود با بازی در بیش از 50 فیلم جهانی و هالیوودی از جمله فریدا، مرد بارانی، ترک لاس وگاس، سال اسلحه و ...)
*مدس میکلسن (بازیگر سرشناس دانمارکی و دارای عنوان «شوالیه» با بازی در بیش از 50 فیلم مطرح جهانی از جمله شکار، سه‌گانه فروشنده و ...)
* لاسلو نمش (کارگردان برنده کن، گلدن گلوب و اسکار به خاطر فیلم پسر شائول)
* ونسا پارادی (بازیگر با بازی در بیش از 20 فیلم مطرح جهانی و دارای نشان شوالیه)
* دونالد مک‌نیکول ساترلند (بازیگر سرشناس هالیوود با بازی در بیش از 50 فیلم و دو جایزه گلدن گلوب)
الف- «کتایون شهابی» نامی که هیچکس در ایران او را تا قبل از این نمی‌شناخت و هنوز هم نمی‌شناسد، چگونه با تهیه‌کنندگی دو فیلم مستند پرت افتاده، ناگهان سر از هیات داوران مطرح‌ترین و معتبرترین جشنواره فیلم در اروپا در آورد؟
ب- ارتباط او به عنوان «بازاریاب فیلم‌های مورد تایید وزارت ارشاد» در اروپا، با دولت و حاکمیت ایران چیست؟
ج- چرا مدیرعامل پخش «موسسه بین‌المللی شهرزاد»، درست در همان سالی که «ستارگان شهرزاد»، سرمایه گذار شهرزاد و البته اصغر فرهادی در جشنواره کن حضور دارند، باید به عنوان داور انتخاب شود؟
د- مکانیسم برگزیدن «داور» برای چنین جشنواره‌ای چیست یا به عبارت دیگر «صلاحیت هنری» خانم شهابی بر اساس چه معیارهایی بوده است؟
ه- آیا این احتمال وجود ندارد که این فرد با «لابی‌گری» به اتاق «انتخاب» جشنواره کن راه یافته باشد تا از طریق او، فیلم به شدت ضعیف «فروشنده» با آن خط داستانی مضحک و بازی‌های به شدت «معمولی» شهاب حسینی و ترانه علیدوستی برنده دو جایزه در این جشنواره شود؟
2- در عکس‌های منتشر شده از جشنواره کن 2016، یکی هم عکس یادگاری اصغر فرهادی با محمد امامی، سرمایه‌گذار بازداشتی سریال شهرزاد است.
الف- محمد امامی، تهیه کننده سریالی که اصلا به جشنواره کن ربطی نداشته، در «کن» چه می‌کرده است؟
ب-چرا آقای امامی همزمان با کتایون شهابی به عنوان «داور» و اصغر فرهادی و عوامل فروشنده به عنوان «نامزد»، درست در همان دوره‌ای که فیلم فروشنده جایزه می‌گیرد در «کن» حضور داشته است؟
ج- چرا تهیه کننده شهرزاد، هم در جشنواره کنی که «فروشنده» برنده دو جایزه آن م
۲۷.۹k
۱۰ بهمن ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.