لطفا بخونید.
لطفا بخونید.
2- ایا لزوم پوشش بانوان در قرآن مطرح شده؟
بله، اتفاقا بحث لزوم پوشش بانوان از مواردی است که با 2 صراحت و روشنی در قران آمده است.
در دو مورد مساله پوشش در قران مطرح شده: یکی در سوره نور، آیات 30 و 31 و دیگری در سوره احزاب آیه 59.
البته بر اهمیت عفت و پاکدامنی و حفظ حرمت اجتماع به طرق مختلف و مکرر در قران تاکید است اما کیفیت پوشش بانوان در دو مورد بروشنی بیان شده است. من مضمون آیات 30 و 31 سوره نور را به طور خلاصه برایت می نویسم.
ولی خودت می توانی به تفاسیر مراجعه کنی و بیشتر در مورد این ایات مطالعه کنی.
در این آیات این نکته ها مطرح شده:
الف) تذکر به مردان در باب پرهیز از نگاه حرام و رعایت پاکدامنی.
ب) تذکر به زنان در باب پرهیز از نگاه حرام و رعایت پاکدامنی.
ج) نهی زنان از آشکار نمودن زینت ها.
د) پوشاندن گردن و سینه، با روسری یا مقنعه.
ه) ذکر موارد استثنا از حکم پوشش.
و) پرهیز از خودنمایی و جلب توجه نامحرمان.
از این نکات آنچه بیشتر مربوط به بحث ماست نکات سوم و چهارم است، برای همین به بررسی بیشتر این دو نکته می پردازیم.
نهی زنان از آشکار نمودن زینت
در بخشی از آیه می خوانیم: و لا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها. یعنی زینت های خود را آشکار ننمایند جز ان مقدار که طبیعتا ظاهر است.
واژه زینت در لغت به معنی چیزی است که موجب آراستگی است.
در کهن ترین متون لغوی می خوانیم که : "الزین نقیض الشین... و ازینه جامع لکل ما یتزین به"
زیبایی نقیض زشتی است... و زینت آن چه را به واسطه آن آراستگی حاصل آید در بر دارد. ( العین/ خلیل بن احمد فراهیدی)
پس در حقیقت زینت عبارتست از نیکویی در هر چیزی، خواه عرضی باشد یا ذاتی. بنابراین زینت در زن، هر چیزی است که در شمار زیبایی ها و آراستگی ها و نیکویی ها آید.
بنابراین می توانیم زینت ها را چنین تقسیم بندی کنیم:
زینت:
1- طبیعی
2- مصنوعی
طبیعی : موی سر
مصنوعی: 1- رنگ: مانند آنچه با لوازم آرایشی بر روی صورت انجام می شود.
2- لباس: مانند برخی روسری ها که رنگ و نقش جالب توجه و تحریک کننده دارند.
3- زیور: مانند النگو و گردن بند
اکنون که مفهوم زینت روشن شد باز هم آیه شریفه را مرور می کنیم.
"آنان نباید زینت خود را آشکار سازند."
با توجه به مصادیق زینت و مثال هایی که زدم، بروشنی از آیه شریفه استفاده می شود که خداوند اجازه نداده است زینت زن یعنی موی سر او، آرایش صورت، لباس های مهیج و زیورآلات او برای نامحرمان آشکار باشد. اما در اوامه آیه می فرماید: " الا مظهر منها" جز آن مقدار که طبیعتا ظاهر است.
که این استثنا با توجه به نکاتی که در روایات ما و نیز تفاسیر بعضی از عالمان دینی آمده است، شامل گردی صورت( مقداری که در وضو شسته می شود) و دست ها از مچ تا سر انگشتان می شود. این از زینت های طبیعی. اما از زینت های مصنوعی هم چیزهایی نظیر حلقه ازدواج که هدف از داشتن آن اعلام تاهل و ازدواج است و به قصد جلب توجه نامحرمان نیست از قاعده پوشیدگی مستثنی شده. پس غیر از این قسمت ها بقیه بدن و زینت ها را باید از نامحرمان پوشاند.
اما نکته بعدی، یعنی:
پوشاندن سر و گردن و سینه به وسیله روسری یا مقنعه
در ادامه آیه می خوانیم " ولیضربن بخمرهن علی جیوبهن"
واژه " خمر" جمع " خمار" در اصل به معنی پوشش است ولی معمولا به چیزی گفته می شود که زنان با آن سر خود را می پوشانند ( روسری یا مقنعه). " جیوب" جمع " جیب" به معنی یقه پیراهن است که از آن به گریبان تعبیر می شود و گاه به قسمت بالای سینه ( به تناسب مجاورت با آن) نیز اطلاق می شود.
زنان قبل از نزول آیه، دامنه روسری خود را به شانه ها یا پشت سر می افکندند به طوری که گردن و کمی از سینه آنها نمایان می شد و خداوند با فرستادن این آیه دستور داد: زنان روسری خود را بر گریبان خود بیفکنند تا هم گردن و هم آن قسمت از سینه که بیرون است پوشیده باشد. ( برای توضیح بیشتر درباره مفهوم و لغات آیه شریفه می توانی به تفاسیر مختلف عربی و فارسی از جمله تفسیر نمونه ج 14 مراجعه کنی.)
پس می بینی که بحث پوشش بانوان و کیفیت آن به صراحت و روشنی در ایات قران مطرح شده و اکنون که فهمیدی رعایت پوشش خواست خداوند عزیزمان است، به توضیح نسبت به فلسفه و حکمت آن می پردازم.
(ادامه در پست بعدی)
2- ایا لزوم پوشش بانوان در قرآن مطرح شده؟
بله، اتفاقا بحث لزوم پوشش بانوان از مواردی است که با 2 صراحت و روشنی در قران آمده است.
در دو مورد مساله پوشش در قران مطرح شده: یکی در سوره نور، آیات 30 و 31 و دیگری در سوره احزاب آیه 59.
البته بر اهمیت عفت و پاکدامنی و حفظ حرمت اجتماع به طرق مختلف و مکرر در قران تاکید است اما کیفیت پوشش بانوان در دو مورد بروشنی بیان شده است. من مضمون آیات 30 و 31 سوره نور را به طور خلاصه برایت می نویسم.
ولی خودت می توانی به تفاسیر مراجعه کنی و بیشتر در مورد این ایات مطالعه کنی.
در این آیات این نکته ها مطرح شده:
الف) تذکر به مردان در باب پرهیز از نگاه حرام و رعایت پاکدامنی.
ب) تذکر به زنان در باب پرهیز از نگاه حرام و رعایت پاکدامنی.
ج) نهی زنان از آشکار نمودن زینت ها.
د) پوشاندن گردن و سینه، با روسری یا مقنعه.
ه) ذکر موارد استثنا از حکم پوشش.
و) پرهیز از خودنمایی و جلب توجه نامحرمان.
از این نکات آنچه بیشتر مربوط به بحث ماست نکات سوم و چهارم است، برای همین به بررسی بیشتر این دو نکته می پردازیم.
نهی زنان از آشکار نمودن زینت
در بخشی از آیه می خوانیم: و لا یبدین زینتهن الا ما ظهر منها. یعنی زینت های خود را آشکار ننمایند جز ان مقدار که طبیعتا ظاهر است.
واژه زینت در لغت به معنی چیزی است که موجب آراستگی است.
در کهن ترین متون لغوی می خوانیم که : "الزین نقیض الشین... و ازینه جامع لکل ما یتزین به"
زیبایی نقیض زشتی است... و زینت آن چه را به واسطه آن آراستگی حاصل آید در بر دارد. ( العین/ خلیل بن احمد فراهیدی)
پس در حقیقت زینت عبارتست از نیکویی در هر چیزی، خواه عرضی باشد یا ذاتی. بنابراین زینت در زن، هر چیزی است که در شمار زیبایی ها و آراستگی ها و نیکویی ها آید.
بنابراین می توانیم زینت ها را چنین تقسیم بندی کنیم:
زینت:
1- طبیعی
2- مصنوعی
طبیعی : موی سر
مصنوعی: 1- رنگ: مانند آنچه با لوازم آرایشی بر روی صورت انجام می شود.
2- لباس: مانند برخی روسری ها که رنگ و نقش جالب توجه و تحریک کننده دارند.
3- زیور: مانند النگو و گردن بند
اکنون که مفهوم زینت روشن شد باز هم آیه شریفه را مرور می کنیم.
"آنان نباید زینت خود را آشکار سازند."
با توجه به مصادیق زینت و مثال هایی که زدم، بروشنی از آیه شریفه استفاده می شود که خداوند اجازه نداده است زینت زن یعنی موی سر او، آرایش صورت، لباس های مهیج و زیورآلات او برای نامحرمان آشکار باشد. اما در اوامه آیه می فرماید: " الا مظهر منها" جز آن مقدار که طبیعتا ظاهر است.
که این استثنا با توجه به نکاتی که در روایات ما و نیز تفاسیر بعضی از عالمان دینی آمده است، شامل گردی صورت( مقداری که در وضو شسته می شود) و دست ها از مچ تا سر انگشتان می شود. این از زینت های طبیعی. اما از زینت های مصنوعی هم چیزهایی نظیر حلقه ازدواج که هدف از داشتن آن اعلام تاهل و ازدواج است و به قصد جلب توجه نامحرمان نیست از قاعده پوشیدگی مستثنی شده. پس غیر از این قسمت ها بقیه بدن و زینت ها را باید از نامحرمان پوشاند.
اما نکته بعدی، یعنی:
پوشاندن سر و گردن و سینه به وسیله روسری یا مقنعه
در ادامه آیه می خوانیم " ولیضربن بخمرهن علی جیوبهن"
واژه " خمر" جمع " خمار" در اصل به معنی پوشش است ولی معمولا به چیزی گفته می شود که زنان با آن سر خود را می پوشانند ( روسری یا مقنعه). " جیوب" جمع " جیب" به معنی یقه پیراهن است که از آن به گریبان تعبیر می شود و گاه به قسمت بالای سینه ( به تناسب مجاورت با آن) نیز اطلاق می شود.
زنان قبل از نزول آیه، دامنه روسری خود را به شانه ها یا پشت سر می افکندند به طوری که گردن و کمی از سینه آنها نمایان می شد و خداوند با فرستادن این آیه دستور داد: زنان روسری خود را بر گریبان خود بیفکنند تا هم گردن و هم آن قسمت از سینه که بیرون است پوشیده باشد. ( برای توضیح بیشتر درباره مفهوم و لغات آیه شریفه می توانی به تفاسیر مختلف عربی و فارسی از جمله تفسیر نمونه ج 14 مراجعه کنی.)
پس می بینی که بحث پوشش بانوان و کیفیت آن به صراحت و روشنی در ایات قران مطرح شده و اکنون که فهمیدی رعایت پوشش خواست خداوند عزیزمان است، به توضیح نسبت به فلسفه و حکمت آن می پردازم.
(ادامه در پست بعدی)
۳.۶k
۱۵ خرداد ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۱۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.