شعرازخودم : نبودی ببینی چقدر بعد رفتنت شکستم.این روزا دن

شعرازخودم : نبودی ببینی چقدر بعد رفتنت شکستم.این روزا دنبال جای پاهات هستم.دود شدم و رفتم رو اسمون. امایادت رو به خاک نسپردم.من ازبعد رفتنت ازاین کلبه ی بیکسی هایم مردم.اتیش زدی به زندگیم.هستیمو بردی .چوب ندونم کاری هامو خوردم.اینکه تااخرعمر دنبالت گشتم دلیلش فقط عشق بودوبس.دلم بعد رفتنت چه اسون شکست. دل نبستم به غریبه ها.باتموم بی کسی هام نشدم پست.حالااومدم بگم تا اخرش هستم.ببین چقدر اسون خودمو برات شکستم.حتی اگه تادم مرگ باید به پات بشینم .فقط به خاطراینکه یه باره دیگه تورو ببینم.این روزا حواسم سرجاش نیست.گاهی خیره می شم به یه جا.این جا دنیای من نیست.من داغون و نابود شدم نبود تو تمومه دنیامو سزوند.سیلی اخرت روگونه هام منو سرجای خودم نشوند.حالاکه میخوای بری برو خدابه همراهت.خدا پشت و پناهت.به همون خدای که می پرستی قسمت میدم مواظب خودت باش.ایکاش ماله من بودی ایکاش.پشتت اب نمیریزم. الهی که برگردی اگرم برنگشتی بدون از دوریت مردم