تعداد دنبال کننده هات از اون چیزی که فکر می کنی بیشتره
تعداد دنبال کننده هات از اون چیزی که فکر می کنی بیشتره
۱) «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
القبرُ أَوّلُ مَنزلٍ مِن مَنازلِ الآخرةِ.
قبر آدمی اولین منزل از منازل آخرتی او است. (شهاب‌الاخبار، ص ۷۹)
۲) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِیَ الْمَوْتَ وَ هُوَ یَرَی مَن یَموتَ!
در شگفتم از کسی که مرگ را فراموش می‌کند در حالی که دارد مردگان را می‌بیند! (نهج‌البلاغه، کلمة ۱۲۱)
۳) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
نِسیانُ المَوتِ صُداءُ القُلوب.
از یاد بردن مرگ، در اثر زنگار گرفتن دلها است (گناهان زیاد، مرگ را از یاد انسان می‌برد) (مواعظ عدیه، ص ۲۴)
۴) «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
اَکثِرِالزّادَ فَإنَّ السَّفَر بَعیدٌ!
همراه خود توشه و ساز و برگ را زیاد بردار که سفر، طولانی و دور و دراز است! (بحار، ج ۱۳، ص ۴۳۲)
۵) «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
إِنْ کَانَ الْمَوْتُ حَقّاً فَالْفَرَحُ لِمَاذا؟!
اگر مردن حق است پس این همه طَرَب و مستی چرا؟! (بحار، ج ۷۳، ص ۱۵۷)
۶) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اُذکُروا إِنْقطاعَ اللّذّاتِ وَ بقاءَ التَّبِعات!
آن ساعتی که دیگر خوشی‌ها برای همیشه پایان می‌یابد و تنها تبعات و اثرات شوم گناهان بر جای می‌ماند! همواره به یاد داشته باشید (هیچ وقت مرگ را فراموش نکنید). (نهج‌البلاغه، کلمة ۴۲۵)
۷) «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن تَرقَّبَ المَوتَ تَرَکَ اللّذّات.
کسی که همواره به یاد مرگ باشد از هوی و هوس‌ها چشم‌پوشی می‌کند. (شهاب‌الاخبار، ص ۱۴۶)
۸) «امام موسی بن‌جعفر(علیه‌السلام)»:
لَو رَأیتَ مَسیرَالأجَلِ لَأَلهاکَ عَنِ الأَمل.
تو اگر مسیر مرگ خود را می‌دیدی مسلماً از هر چه آرزو داشتی چشم‌پوشی می‌کردی. (تحف‌العقول، ص ۴۲۱)
۹) امام حسن مجتبی(ع):
إِسْتَعِدَّ لِسَفَرِکَ وَ حَصِّلْ زادَکَ قَبْلَ حُلُول أَجَلِکَ.
برای سفرت، خود را آماده کن و توشة راهت را پیش از فرا رسیدن ساعت مرگ خود فراهم نما. (منتهی‌الآمال، «علمیة اسلامیه»، ج ۱، ص ۲۳۳)
۱۰) «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:
لَن یَنجُوَ عَنِ المَوتِ غَنِیٌّ بِمالِهِ وَ لا فَقیرٌ لِاِقلالِه.
نه آدم ثروتمند می‌تواند با مال خود از مرگ رهائی یابد و نه فقیر تنگدست به خاطر بی‌نوایی‌اش راه نجاتی از آن خواهد داشت. (مواعظ صدوق، ص ۱۰۳)
۱۱) امام هادی(ع):
اُذکُر مَصرَعَکَ بَینَ یَدَیْ اَهلِکَ وَ لاطَبیبَ یَمنَعُکَ ولاحَبیبَ یَنفَعُکَ!
به یاد ساعت جان دادن خود در میان خانواده‌ات باش که نه از طبیب دیگر کاری ساخته است و نه دوست و آشنائی است که به داد تو برسد! (بحار، ج ۷۸، ص ۳۷۰)
۱۲) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
وَاللهُ اِنَّهُ لَیَمنَعُنی مِنَ اللَعِبِ ذِکرُالمَوتِ.
به خدا سوگند یاد و خاطرة مرگ است که مرا از سرگرمی‌ها و بازی‌های دنیا باز می‌دارد. (نهج‌البلاغه، خطبة ۸۳)
۱۳) «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:
اَکثِر ذِکْرَ المَوتِ فَإِنَّهُ لَم یُکثرْ انسانٌ ذِکرَ المَوتِ اِلاّ زَهِدَ فی‌الدّنیا.
زیاد به یاد مردن باش، کسی که زیاد به یاد مردن باشد مسلّماً از دنیا قطع علاقه خواهد کرد. (بحار، ج ۷۳، ص ۶۴)
۱۴) «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
اِنَّ بَینَ الدّنیا وَ الآخرةِ الْفَ عَقَبَةٍ أَهوَنُها وَ أیسَرُها اَلموتُ!
میان دنیا و آخرت هزار گردنه است که کوچک‌ترین و آسان‌ترین آن‌ها مرگ است! (من لایحضر، ج ۱، ص ۱۳۴)
۱۵) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
النَّاسُ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا!
مردم در خوابند، همین که مُردند بیدار می‌شوند! (لئالی‌الاخبار، ج ۴، ص ۲۵۴)
۱۶ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:
مَن ذَکَر المَوتَ وَ لَم یَسْتَعِدَّ لَهُ فَقَدِ استَهْزَأَ بِنَفسِه!
کسی که از مردن یاد می‌کند ولی خود را برای آن آماده نمی‌کند در حقیقت خود را مسخره کرده است! (مواعظ عددیه، ص ۲۰۰)
۱۷ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اِنَّ ﭐلمَرْءَ إِذا هَلَکَ قالَ النّاسُ ماتَرَکَ؟ وَ قالَتِ المَلائِکَةُ ما قدَّم؟
زمانی‌که انسانی می‌میرد مردم می‌گویند برای بعد از خود چه گذاشت؟ و ملائکه می‌گویند برای پیش از خود چه فرستاد؟ (نهج‌البلاغه، خطبة ۹۴)
۱۸ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
أقَلَّ الذُّنوبَ یَهِنْ عَلیکَ المَوْتُ.
کمتر گناه کن تا مردن بر تو آسان گردد. (شهاب‌الاخبار، ص ۳۰۹)
۱۹ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اِنَّ لِلّهِ مَلَکاً یُنادی کُلَّ یَومٍ: لِدوا لِلموَتِ وَاجْمَعوا لِلفَناءِ وَ ابْنُوا لِلخرابِ!
خداوند فرشته‌ای دارد که هر روز ندا می‌کند: برای مردن، بچه بزایید و برای فنا شدن، مال جمع کنید و برای ویرانی، عمارت بسازید! (در دنیا هیچ کس و هیچ چیز باقی نمی‌ماند.) (نهج‌البلاغه، کلمة ۱۲
۱) «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
القبرُ أَوّلُ مَنزلٍ مِن مَنازلِ الآخرةِ.
قبر آدمی اولین منزل از منازل آخرتی او است. (شهاب‌الاخبار، ص ۷۹)
۲) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
عَجِبْتُ لِمَنْ نَسِیَ الْمَوْتَ وَ هُوَ یَرَی مَن یَموتَ!
در شگفتم از کسی که مرگ را فراموش می‌کند در حالی که دارد مردگان را می‌بیند! (نهج‌البلاغه، کلمة ۱۲۱)
۳) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
نِسیانُ المَوتِ صُداءُ القُلوب.
از یاد بردن مرگ، در اثر زنگار گرفتن دلها است (گناهان زیاد، مرگ را از یاد انسان می‌برد) (مواعظ عدیه، ص ۲۴)
۴) «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
اَکثِرِالزّادَ فَإنَّ السَّفَر بَعیدٌ!
همراه خود توشه و ساز و برگ را زیاد بردار که سفر، طولانی و دور و دراز است! (بحار، ج ۱۳، ص ۴۳۲)
۵) «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
إِنْ کَانَ الْمَوْتُ حَقّاً فَالْفَرَحُ لِمَاذا؟!
اگر مردن حق است پس این همه طَرَب و مستی چرا؟! (بحار، ج ۷۳، ص ۱۵۷)
۶) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اُذکُروا إِنْقطاعَ اللّذّاتِ وَ بقاءَ التَّبِعات!
آن ساعتی که دیگر خوشی‌ها برای همیشه پایان می‌یابد و تنها تبعات و اثرات شوم گناهان بر جای می‌ماند! همواره به یاد داشته باشید (هیچ وقت مرگ را فراموش نکنید). (نهج‌البلاغه، کلمة ۴۲۵)
۷) «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن تَرقَّبَ المَوتَ تَرَکَ اللّذّات.
کسی که همواره به یاد مرگ باشد از هوی و هوس‌ها چشم‌پوشی می‌کند. (شهاب‌الاخبار، ص ۱۴۶)
۸) «امام موسی بن‌جعفر(علیه‌السلام)»:
لَو رَأیتَ مَسیرَالأجَلِ لَأَلهاکَ عَنِ الأَمل.
تو اگر مسیر مرگ خود را می‌دیدی مسلماً از هر چه آرزو داشتی چشم‌پوشی می‌کردی. (تحف‌العقول، ص ۴۲۱)
۹) امام حسن مجتبی(ع):
إِسْتَعِدَّ لِسَفَرِکَ وَ حَصِّلْ زادَکَ قَبْلَ حُلُول أَجَلِکَ.
برای سفرت، خود را آماده کن و توشة راهت را پیش از فرا رسیدن ساعت مرگ خود فراهم نما. (منتهی‌الآمال، «علمیة اسلامیه»، ج ۱، ص ۲۳۳)
۱۰) «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:
لَن یَنجُوَ عَنِ المَوتِ غَنِیٌّ بِمالِهِ وَ لا فَقیرٌ لِاِقلالِه.
نه آدم ثروتمند می‌تواند با مال خود از مرگ رهائی یابد و نه فقیر تنگدست به خاطر بی‌نوایی‌اش راه نجاتی از آن خواهد داشت. (مواعظ صدوق، ص ۱۰۳)
۱۱) امام هادی(ع):
اُذکُر مَصرَعَکَ بَینَ یَدَیْ اَهلِکَ وَ لاطَبیبَ یَمنَعُکَ ولاحَبیبَ یَنفَعُکَ!
به یاد ساعت جان دادن خود در میان خانواده‌ات باش که نه از طبیب دیگر کاری ساخته است و نه دوست و آشنائی است که به داد تو برسد! (بحار، ج ۷۸، ص ۳۷۰)
۱۲) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
وَاللهُ اِنَّهُ لَیَمنَعُنی مِنَ اللَعِبِ ذِکرُالمَوتِ.
به خدا سوگند یاد و خاطرة مرگ است که مرا از سرگرمی‌ها و بازی‌های دنیا باز می‌دارد. (نهج‌البلاغه، خطبة ۸۳)
۱۳) «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:
اَکثِر ذِکْرَ المَوتِ فَإِنَّهُ لَم یُکثرْ انسانٌ ذِکرَ المَوتِ اِلاّ زَهِدَ فی‌الدّنیا.
زیاد به یاد مردن باش، کسی که زیاد به یاد مردن باشد مسلّماً از دنیا قطع علاقه خواهد کرد. (بحار، ج ۷۳، ص ۶۴)
۱۴) «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
اِنَّ بَینَ الدّنیا وَ الآخرةِ الْفَ عَقَبَةٍ أَهوَنُها وَ أیسَرُها اَلموتُ!
میان دنیا و آخرت هزار گردنه است که کوچک‌ترین و آسان‌ترین آن‌ها مرگ است! (من لایحضر، ج ۱، ص ۱۳۴)
۱۵) «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
النَّاسُ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا!
مردم در خوابند، همین که مُردند بیدار می‌شوند! (لئالی‌الاخبار، ج ۴، ص ۲۵۴)
۱۶ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:
مَن ذَکَر المَوتَ وَ لَم یَسْتَعِدَّ لَهُ فَقَدِ استَهْزَأَ بِنَفسِه!
کسی که از مردن یاد می‌کند ولی خود را برای آن آماده نمی‌کند در حقیقت خود را مسخره کرده است! (مواعظ عددیه، ص ۲۰۰)
۱۷ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اِنَّ ﭐلمَرْءَ إِذا هَلَکَ قالَ النّاسُ ماتَرَکَ؟ وَ قالَتِ المَلائِکَةُ ما قدَّم؟
زمانی‌که انسانی می‌میرد مردم می‌گویند برای بعد از خود چه گذاشت؟ و ملائکه می‌گویند برای پیش از خود چه فرستاد؟ (نهج‌البلاغه، خطبة ۹۴)
۱۸ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
أقَلَّ الذُّنوبَ یَهِنْ عَلیکَ المَوْتُ.
کمتر گناه کن تا مردن بر تو آسان گردد. (شهاب‌الاخبار، ص ۳۰۹)
۱۹ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اِنَّ لِلّهِ مَلَکاً یُنادی کُلَّ یَومٍ: لِدوا لِلموَتِ وَاجْمَعوا لِلفَناءِ وَ ابْنُوا لِلخرابِ!
خداوند فرشته‌ای دارد که هر روز ندا می‌کند: برای مردن، بچه بزایید و برای فنا شدن، مال جمع کنید و برای ویرانی، عمارت بسازید! (در دنیا هیچ کس و هیچ چیز باقی نمی‌ماند.) (نهج‌البلاغه، کلمة ۱۲
۲.۷k
۰۳ فروردین ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.