نگاه ها همه بر روي پرده سينما بود، فيلم شروع شد، دقيقه او

نگاه ها همه بر روي پرده سينما بود، فيلم شروع شد، دقيقه اول

فيلم، دوربين فقط سقف يک اتاق را نمايش ميداد،



دو دقيقه بعد همچنان سقف اتاق

دقيقه سوم،

دقيقه چهارم،

دقيقه پنجم،

هشت دقيقه اول فيلم فقط سقف اتاق!



صداي همه درآمد،

اغلب حاضران، سينما را ترک کردند،

ناگهان دوربين پايين آمد و يک نفر را که روي تخت خوابيده بود نشان داد و اين جمله را زيرنويس کرد:



اين تنها هشت دقيقه از زندگي اين جانباز قطع نخاعي بود و شما طاقت نداشتيد!!!!