مازیار مقدم بانوی موسیقی گل دکلمه

#مازیار مقدم #بانوی موسیقی گل #دکلمه #
پشت دروازه ی خنده قیمت گریه به چنده
تو بگو دربون چشمات ،درِ این شهر رو نبنده

میدونم پشت نگاهت یه عالم مرثیه داری
واسه اعدام غزل هام یه بغل توصیه داری_

دیگه این جرم خودم نیست ،عاشقم یه سینه چاکم واسه یه جور رفاقت کشته و مرده و حلاکم
دیگه من هیچی ندارم تو قماره تو ببازم هرچی بود اما می ارزید که به باختنش بنازم

#بی-بی-بهانه؛ میگن حکم رو خیلی بد می بری بزار از خودت بپرسم واسه ما چقدر می بری

واسه عرض بی گناهی شاهد و بهونه دارم قد آسمون و دریا سند و نشونه دارم

سکه ی پول تو بودن گر چه شادی کمی نیست برو خرج خنده هات کن چون که میگذره غمی نیست

اگر حتی توی دستهات طفلکی تلف شد این دل من میگم که ناز شصتت بارمون رسید به منزل

توی گرگو میش زندون واسه کشتن می برندم تو بزن تیر خلاص و چشم شعرهامو می بندم