گاهی اوقات امید آدم را از پا در می آورد. امید به تغییر دا

گاهی اوقات امید آدم را از پا در می آورد. امید به تغییر دادن چیزهایی که نمی توان تغییر داد. آدم را همین امید پیر و فرسوده می کند.
وقتی هر تلاشی که می کنی ناکام بماند و باز هم امید داشته باشی،
کم کم خُرد می شوی،
کم کم زجر کش می شوی،
کم کم خودت را از دست می دهی و در فکر چیزی که هیچوقت به دست نمی آید حل می شوی.
امید داشتن، همیشه هم خوب نیست.