منظور از دو قطبی چیست؟
منظور از دو قطبی چیست؟
میزان موفقیت نامزدها چگونه خواهد بود؟
بنام خدا
بنده برداشتم از ایجاد دو قطبی ها در کلام آقا این بود
1_دو قطبی کاذب باشد. 2_بین نیروهای خودی باشد.
اما در دو سه صحبت اخیر ایشون متوجه شدم دو قطبی در کل مردم منظوره نه فقط مذهبی ها ، با صحبت آقای رائفی پور هم دیدم طیف وسیعی فقط مردمند ، یعنی کاری با اسم افراد ندارن مشکل شون امور مهم زندگی است. و این دو قطبی سازی و رقیب هراسی، دقیقا همون تز فقط دو راه نجات و فلاکت روحانیه که خود حسن آقا و ضربه گیر اول جناب جهانگیری، انشا شو در مناظره دوم خوندن. جناب رئیسی هم پایان مناظره اخیر دقیقا به همین تز دولت انتقاد کرد که دولت داره رقیب هراسی می کنه و این خطاست پس ما هم نباید در زمین دولت بازی کنیم. پس چه کنیم؟ هر چه شد شد؟
نه سه راه کلی پیش روی ماست.
1_ترویج کاندیدای طیف خود که بله نامزد ما این مزیتهای مختلف سیاسی و اقتصادی و فرهنگی رو داره
2_بیان واقعیتهای اقتصادی و سیاسی و فرهنگی طیف مخالف، بالاخره تکالیف متعددی از قانون و کلمات مختلفی از آقا در برجام و بی کاری و .. زمین مونده که سکوت ما میتونه به فراموشی اونها منجر بشه و اینها بی مهری به قانون اساسی و نگرش آقا در جامعه است. یا بد اخلاقی ها و کجی هایی در دولت فعلی هست مثل توهین به خبرنگاران و سیاهنمایی از دولت قبل و ترویج اباحه گری و حمایت از هنرمندان لائیک و نصب برخی مسئولین لائیک و دهها مورد که واقعیت های دولته و روایت فرمود بهترین دوستان من کسی است که عیوب مرا به من هدیه کند.
3_تخریب و سیاه نمایی: اگر ما هم روحانی رو دیو نشون بدیم دقیقا تز اونها رو داریم انجام می دیم و تصور میکنیم که انقلابی و ولایی هم هستیم. و فردا اگر روحانی بیاد یه رئیس جمهور ضعیف خواهد بود و این برا کل کشور خطرناکه خصوصا از جنبه خارجی. مثلا اعتبار قائل شدن به خبر فلان سایت اسرائیلی و بهمان سایت خارجی و فلان موضع دشمن خارجی در تضعیف دولت، سیاهنمایی کامل از برجام خصوصا بعد از تایید رهبری، و مواردی که تایید مجدد شورای نگهبان رو هم زیر سوال می بره، بله خب اونها هم معصوم نیستن و ممکنه از صد مورد دو مورد اشتباه کنن اما ما هم بلندگو ورداریم در طعنه به شورا؟ فرق ما با سبزک ها و ضد انقلاب چیه؟ پس تخریب و نسبت های ناروا به دولت فعلی خطاست و ما مثل اونها نیستیم و دست مون در خلاف و تخریب بسته است. خصوصا ما مذهبی ها و انقلابی ها صاحب خانه و متولی اصلی حکومت اسلامی هستیم و افراد لائیک و سبزک و امثالهم فردا تو شبکه های خارجی هستن اما ما نباید بخاطر یک دولت زیرساخت های مهم خودمون از جمله شورای نگهبان و تایید ضمنی ولو حداقلی رهبری رو زیر سوال ببریم چون بالاخره آقا براشون رای مردم خیلی مهمه خلاف این جماعت کارگزاران و اصلاحاتچی و سبزک و بنفش ها و امثالهم پس چون رهبری دولت فعلی رو منحل نمی کنن یا رای شورا رو رد نمی کنن پس بالاخره این ساختار معتبره و ثبات دستگاههای قانونی خیلی مهمه ولو ما بگیم و درست هم بگیم که رهبری با فلان کارها مخالفه اما بالاخره تایید ضمنی ولو حداقلی نسبت به دولت جاری دارند.
اما اینها مباحث کلی
اما در قبال این شش + یک نامزد در مقام عمل چه کنیم؟
1_یه طیف احمدی نژادی های افراطی هستن که بالاخره هر شهروندی حق بیان نظرات ش رو داره اما حق تخریب دیگر نامزدها با تز انقلابی گری و ولایی بازی رو نداره چون بالاخره آقا فرمود حضور شما به مصلحت کشور نیست و در حجیت کلام ایشون از جمیع جهات دینی و حکومتی حرفی نداریم. و اتفاقا احمدی قبل از شورا از نگاه رهبری ولو برا شرایط کنونی رد شدن و اصلا نیاز به نظر شورا نبود. لذا نباید این طیف با اما و اگر های بی معنا نسبت به عدم مصلحت از نفوذ کلام آقا خصوصا در موارد مشابه نسبت به همگان، کم کنند. چون اگر ما بناست در نگاه رهبری اما و اگر کنیم، با میرحسین که ادعا می کرد ما این حرف خاص و این موضع خاص ولایت فقیه رو قبول نداریم فرقی نداریم. البته حق پاسخ به دهها تهمت و توهین در رسانه ها و در صدا و سیمان، علیه دولت سابق باقی است و هر زمان شرایط مناسب باشه حق دارند بیایند و برا مردم توضیح بدهند.
2_یه طیف رئیسی دوست های افراطی هم داریم که باز یه منجی آسمانی دارن ایجاد میکنن که فلانی خیلی انقلابی و خیلی کارآمد و خیلی دردمند مردم هست و ازین موارد. نه خود جناب رئیسی در سالهای اولیه این دولت سکوت کرده و تا ماههای اخیر کاری به نقد دولت نداشته و اینها نقطه ضعفه ما نمی تونیم مقابل کجی های یک دولت سکوت کنیم و این تکلیف همه طیف هاست. همون جور که میرحسین هم 20 سال دور از صحنه بود و حالا شده منجی حقوق مردم، نه شما اگر صداقت داشتی به 16+4 سال هم اعتراض می کردی، خود مرحوم استخری هم در خاطرات ش میگه که آقای رئیس
میزان موفقیت نامزدها چگونه خواهد بود؟
بنام خدا
بنده برداشتم از ایجاد دو قطبی ها در کلام آقا این بود
1_دو قطبی کاذب باشد. 2_بین نیروهای خودی باشد.
اما در دو سه صحبت اخیر ایشون متوجه شدم دو قطبی در کل مردم منظوره نه فقط مذهبی ها ، با صحبت آقای رائفی پور هم دیدم طیف وسیعی فقط مردمند ، یعنی کاری با اسم افراد ندارن مشکل شون امور مهم زندگی است. و این دو قطبی سازی و رقیب هراسی، دقیقا همون تز فقط دو راه نجات و فلاکت روحانیه که خود حسن آقا و ضربه گیر اول جناب جهانگیری، انشا شو در مناظره دوم خوندن. جناب رئیسی هم پایان مناظره اخیر دقیقا به همین تز دولت انتقاد کرد که دولت داره رقیب هراسی می کنه و این خطاست پس ما هم نباید در زمین دولت بازی کنیم. پس چه کنیم؟ هر چه شد شد؟
نه سه راه کلی پیش روی ماست.
1_ترویج کاندیدای طیف خود که بله نامزد ما این مزیتهای مختلف سیاسی و اقتصادی و فرهنگی رو داره
2_بیان واقعیتهای اقتصادی و سیاسی و فرهنگی طیف مخالف، بالاخره تکالیف متعددی از قانون و کلمات مختلفی از آقا در برجام و بی کاری و .. زمین مونده که سکوت ما میتونه به فراموشی اونها منجر بشه و اینها بی مهری به قانون اساسی و نگرش آقا در جامعه است. یا بد اخلاقی ها و کجی هایی در دولت فعلی هست مثل توهین به خبرنگاران و سیاهنمایی از دولت قبل و ترویج اباحه گری و حمایت از هنرمندان لائیک و نصب برخی مسئولین لائیک و دهها مورد که واقعیت های دولته و روایت فرمود بهترین دوستان من کسی است که عیوب مرا به من هدیه کند.
3_تخریب و سیاه نمایی: اگر ما هم روحانی رو دیو نشون بدیم دقیقا تز اونها رو داریم انجام می دیم و تصور میکنیم که انقلابی و ولایی هم هستیم. و فردا اگر روحانی بیاد یه رئیس جمهور ضعیف خواهد بود و این برا کل کشور خطرناکه خصوصا از جنبه خارجی. مثلا اعتبار قائل شدن به خبر فلان سایت اسرائیلی و بهمان سایت خارجی و فلان موضع دشمن خارجی در تضعیف دولت، سیاهنمایی کامل از برجام خصوصا بعد از تایید رهبری، و مواردی که تایید مجدد شورای نگهبان رو هم زیر سوال می بره، بله خب اونها هم معصوم نیستن و ممکنه از صد مورد دو مورد اشتباه کنن اما ما هم بلندگو ورداریم در طعنه به شورا؟ فرق ما با سبزک ها و ضد انقلاب چیه؟ پس تخریب و نسبت های ناروا به دولت فعلی خطاست و ما مثل اونها نیستیم و دست مون در خلاف و تخریب بسته است. خصوصا ما مذهبی ها و انقلابی ها صاحب خانه و متولی اصلی حکومت اسلامی هستیم و افراد لائیک و سبزک و امثالهم فردا تو شبکه های خارجی هستن اما ما نباید بخاطر یک دولت زیرساخت های مهم خودمون از جمله شورای نگهبان و تایید ضمنی ولو حداقلی رهبری رو زیر سوال ببریم چون بالاخره آقا براشون رای مردم خیلی مهمه خلاف این جماعت کارگزاران و اصلاحاتچی و سبزک و بنفش ها و امثالهم پس چون رهبری دولت فعلی رو منحل نمی کنن یا رای شورا رو رد نمی کنن پس بالاخره این ساختار معتبره و ثبات دستگاههای قانونی خیلی مهمه ولو ما بگیم و درست هم بگیم که رهبری با فلان کارها مخالفه اما بالاخره تایید ضمنی ولو حداقلی نسبت به دولت جاری دارند.
اما اینها مباحث کلی
اما در قبال این شش + یک نامزد در مقام عمل چه کنیم؟
1_یه طیف احمدی نژادی های افراطی هستن که بالاخره هر شهروندی حق بیان نظرات ش رو داره اما حق تخریب دیگر نامزدها با تز انقلابی گری و ولایی بازی رو نداره چون بالاخره آقا فرمود حضور شما به مصلحت کشور نیست و در حجیت کلام ایشون از جمیع جهات دینی و حکومتی حرفی نداریم. و اتفاقا احمدی قبل از شورا از نگاه رهبری ولو برا شرایط کنونی رد شدن و اصلا نیاز به نظر شورا نبود. لذا نباید این طیف با اما و اگر های بی معنا نسبت به عدم مصلحت از نفوذ کلام آقا خصوصا در موارد مشابه نسبت به همگان، کم کنند. چون اگر ما بناست در نگاه رهبری اما و اگر کنیم، با میرحسین که ادعا می کرد ما این حرف خاص و این موضع خاص ولایت فقیه رو قبول نداریم فرقی نداریم. البته حق پاسخ به دهها تهمت و توهین در رسانه ها و در صدا و سیمان، علیه دولت سابق باقی است و هر زمان شرایط مناسب باشه حق دارند بیایند و برا مردم توضیح بدهند.
2_یه طیف رئیسی دوست های افراطی هم داریم که باز یه منجی آسمانی دارن ایجاد میکنن که فلانی خیلی انقلابی و خیلی کارآمد و خیلی دردمند مردم هست و ازین موارد. نه خود جناب رئیسی در سالهای اولیه این دولت سکوت کرده و تا ماههای اخیر کاری به نقد دولت نداشته و اینها نقطه ضعفه ما نمی تونیم مقابل کجی های یک دولت سکوت کنیم و این تکلیف همه طیف هاست. همون جور که میرحسین هم 20 سال دور از صحنه بود و حالا شده منجی حقوق مردم، نه شما اگر صداقت داشتی به 16+4 سال هم اعتراض می کردی، خود مرحوم استخری هم در خاطرات ش میگه که آقای رئیس
۲۴۹.۶k
۱۷ اردیبهشت ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.