بانوی من...

بانوی من...
اگر دست من بود...
سالی برای تو می‌ساختم...
که روزهایش را...
هرطور دلت خواست کنار هم بچینی...
به هفته‌هایش تکیه بدهی...
و آفتاب بگیری...!
و هرطور دلت خواست...
بر ساحل ماه‌های آن بدوی...
بانوی من...
اگر دست من بود...
برایت پایتختی...
در گوشه‌ی زمان می‌ساختم...
که ساعت‌های شنی و خورشیدی
در آن کار نکنند...
مگر آنگاه که...
دست های کوچک تو...
در دستان من آرمیده‌اند...