تفاوت نمی کند خوب و بد هم ندارد، خاصیت خاطره این است، وقت

تفاوت نمی کند خوب و بد هم ندارد، خاصیت خاطره این است، وقتی به یادش می آوری دلت می گیرد، آخر هر خاطره ایی غمی در دلش نهان دارد، وقتی می اید چنگ می زند حمله می کند مثل قوم مغول ویران می کند. بهم می ریزدت، دلتنگ می شوی، بگذار دلت گاهی بگیرد چشمت گاهی بگرید اصلا دلی که تنگ و گشاد نشود، دل نیست، سنگ می‌شود سفت می شود.
چشمی که اشک نریزد، خشک می شود خشن می شود، نگذار دردش را فرو بخورد. عادت نکنی به قورت دادن بغضت، زندگی است دیگر. همیشه که همه رنگ‌هایش جور نیست همه سازهایش کوک نیست باید یاد گرفت با هر سازش رقصید حتی با ناکوک ترین ناکوکش، اصلا رنگ و رقص و ساز و کوک را فراموش کن، حواست باشد به این روزهایی که دیگر برنمی گردد، به فرصت هایی که مثل باد می آیند و می روند و همیشگی نیستند، به این سالها که به سرعت برق گذشتند، به جوانی که رفت، میانسالی که می رود، حواست باشد به کوتاهی زندگی، به تابستانی که رفت ، زمستانی که دارد تمام می شود کم کم، ریز ریز، آرام آرام، نم نمک...زندگی به همین آسانی می گذرد. ابرهای آسمان زندگی گاهی می بارد گاهی هم صاف است، بدون ابر بدون بارندگی. هر جور که باشی می گذرد، روزها را دریاب. نگران هم نباش روزگار یادت می دهد با ناکوک ترین سازش چطور برقصی....