بسم الله الملک القدوس
بسم الله الملک القدوس
.
این روزها یاد آوری خاطرات فتنه ای که 15 سال پیش در بازه زمانی 17 تیرماه لغایت 23 تیرماه سال 78 در تهران اتفاق افتاد خالی از لطف نیست، لذا بر آن شدم تا مطلبی در این زمینه آماده کنم، که متن زیر برگرفته از یکی از سایتهای معتبر و با تلخیص در آن تهیه شده است.
15 سال از واقعه فتنه 18 تیر 78 میگذرد؛ واقعهای که هرچند در ظاهر با اعتراض چند تن از دانشجویان در کوی دانشگاه تهران به تعطیلی روزنامه سلام آغاز شد، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که این فتنه، حاصل توطئهای برنامهریزی شده بود که با استفاده از دانشجویان به وقوع پیوست.
شاید خوابگاههای امیرآباد تهران که برای خود تهرانیها هم تا حدودی نا آشنا بود، در حدود 5 روز در کانون اصلی اخبار ایران و جهان قرار گرفت و حتی عنوان "کوی دانشگاه" روی این حوادث ماند و هنوز با این عنوان از آن روزهای تلخ یاد میشود. برای بررسی و تحلیل حوادث کوی دانشگاه باید اتفاقاتی را که از روز 17 تیرماه از ساعت 21 آغاز شد مرور کنیم و اشتراکات و تفاوتهای این حوادث را با فتنه 88 قیاس کنیم تا بتوانیم دریابیم که چهکسانی از همان روزها نقشه براندازی و مخاطرات عظیمی را برای ایران اسلامی در سر میپروراندند و هربار به مدد خداوند و رهبری مدبرانه رهبر معظم انقلاب و حضور گسترده مردم ناکام ماند.
.
.
.
17 تیر
در هفدهمین روز از تیر ماه 1378 در ساعت 9 شب عدهای مقابل سینمای کوی، پلاکارد به دست، در حمایت از روزنامه سلام تجمع کردند. متحد الشکل بودن لباسهای آنها از ویژگیهای خاص تجمع کنندگان بود. کمکم تعدادی از دانشجویان به آنها اضافه شده و با شعار الله اکبر خواستار حمایت دانشجویان از این جماعت شدند.
دانشجویان ساکن در ساختمان 22 در واکنش به این تجمع با سردادن شعار و پرتاپ کیسههای بزرگ پرشده از آب با آنها برخورد کرده کمکم تجمع رنگ خشونت به خود گرفت. پرتاب بطریهای شیشه و شعارهای رکیک، بر التهاب این ماجرا افزود، ولی در همین لحظات، حدود 15 نفر از اعضای مؤثر انجمن اسلامی و جهاد دانشگاهی به این گروه ملحق شده تجمع کنندگان، اعتماد به نفس بیشتری گرفتند و شعارها از چهارچوب دانشجویی بهسمت توهین به سران نظام و خود نظام چرخش کرد. یکی از شعارهایی که بیشتر از بقیه تکرار میشد این بود: "طرح سعید امامی ملغی باید گردد" سعید امامی یکی از اعضای برجسته وزارت اطلاعات بود که دستنویس نامه محرمانهای منتسب به وی توسط روزنامه سلام منتشر و سبب شده بود تا روزنامه سلام به این دلیل (انتشار اسناد محرمانه) توقیف شود. سعید امامی در این نامه نسبت به اشاعه شبهه و آسیبرسانی به دین و توهین و و خدشه وارد کردن به اسلام در روزنامههای زنجیرهای خواستار برخورد جدیتر و توجه بیشتر به این روزنامه شده بود؛ این دستنویس در قالب طرحی بهعنوان اصلاح قانون مطبوعات در مجلس شورای اسلامی مطرح شده بود. لازم به ذکر است سعید امامی مدام از جانب روزنامههای زنجیرهای اصلاحطلب بهعنوان یکی از عاملین اصلی قتلهای زنجیرهای معرفی میشد.
انتشار این نامه با امضای سعید امامی سبب شده بود تا اعتراضات نسبت به اصلاح قانون مطبوعات آن هم بهدرخواست سعید امامی واکنشی بسیار شدیدتر نشان دهند که این نشان دهنده این بود که انبار باروت کوی دانشگاه قبلاً توسط یک سری عملیات روانی آماده انفجار بود. سعید امامی در حدود 19 روز قبل در اوین بهطرز مشکوکی جان خود را از دست داده بود.
در حدود ساعت 21:30 کمکم تجمع کنندگان تعدادشان به حدود 40 نفر رسید و بهسمت ساختمانهای دیگر حرکتد، جمعیت آنها به حدود 200 نفر رسید و بهسمت میدان اصلی کوی حرکت کردند و با عبور از در اصلی کوی وارد خیابان کارگر شمالی شدند و بهسمت چهارراه جلال آلاحمد حرکت کردند. در این لحظات تعدادی از معترضین با آسیب رساندن به خودروها به عابرین پیاده و راکبین موتور سیکلتها حمله کردند. در همین زمان با تماس یکی از مسئولین کوی با کلانتری 125 یوسفآباد مأمورین به محل وارد شده معترضین را پراکنده کردند.
عده بسیاری به کوی برگشتند و در حدود 15 تا 20 نفر از جمعیت 200 نفری، در خیابان، باقی مانده شروع به سردادن شعار علیه نیروی انتظامی و اهانت به آنها کردند، همین امر سبب شد تا دوباره دانشجویان به بیرون از کوی بیایند و نیروی انتظامی درخواست نیروی کمکی کند. دو دسته از عوامل ناجا با سپر و باتوم در محل حاضر شدند، فضای بیرونی کوی جوّ امنیتی به خود گرفت. دانشجوها درگیر شده ساعت بزرگ کوی را شکستند و با سنگپراکنی و پرتاب کوکتل مولوتف درگیری را شدت دادند.
لاستیک آتش زدنها، خرد کردن شیشههای منازل و خودروها و گروگان گیری سه سرباز ناجا، خبر از ایجاد یک بحران میداد که اگر کنترل نمیشد میتوانست در آتش افروخته خود بسی
.
این روزها یاد آوری خاطرات فتنه ای که 15 سال پیش در بازه زمانی 17 تیرماه لغایت 23 تیرماه سال 78 در تهران اتفاق افتاد خالی از لطف نیست، لذا بر آن شدم تا مطلبی در این زمینه آماده کنم، که متن زیر برگرفته از یکی از سایتهای معتبر و با تلخیص در آن تهیه شده است.
15 سال از واقعه فتنه 18 تیر 78 میگذرد؛ واقعهای که هرچند در ظاهر با اعتراض چند تن از دانشجویان در کوی دانشگاه تهران به تعطیلی روزنامه سلام آغاز شد، اما بسیاری از کارشناسان معتقدند که این فتنه، حاصل توطئهای برنامهریزی شده بود که با استفاده از دانشجویان به وقوع پیوست.
شاید خوابگاههای امیرآباد تهران که برای خود تهرانیها هم تا حدودی نا آشنا بود، در حدود 5 روز در کانون اصلی اخبار ایران و جهان قرار گرفت و حتی عنوان "کوی دانشگاه" روی این حوادث ماند و هنوز با این عنوان از آن روزهای تلخ یاد میشود. برای بررسی و تحلیل حوادث کوی دانشگاه باید اتفاقاتی را که از روز 17 تیرماه از ساعت 21 آغاز شد مرور کنیم و اشتراکات و تفاوتهای این حوادث را با فتنه 88 قیاس کنیم تا بتوانیم دریابیم که چهکسانی از همان روزها نقشه براندازی و مخاطرات عظیمی را برای ایران اسلامی در سر میپروراندند و هربار به مدد خداوند و رهبری مدبرانه رهبر معظم انقلاب و حضور گسترده مردم ناکام ماند.
.
.
.
17 تیر
در هفدهمین روز از تیر ماه 1378 در ساعت 9 شب عدهای مقابل سینمای کوی، پلاکارد به دست، در حمایت از روزنامه سلام تجمع کردند. متحد الشکل بودن لباسهای آنها از ویژگیهای خاص تجمع کنندگان بود. کمکم تعدادی از دانشجویان به آنها اضافه شده و با شعار الله اکبر خواستار حمایت دانشجویان از این جماعت شدند.
دانشجویان ساکن در ساختمان 22 در واکنش به این تجمع با سردادن شعار و پرتاپ کیسههای بزرگ پرشده از آب با آنها برخورد کرده کمکم تجمع رنگ خشونت به خود گرفت. پرتاب بطریهای شیشه و شعارهای رکیک، بر التهاب این ماجرا افزود، ولی در همین لحظات، حدود 15 نفر از اعضای مؤثر انجمن اسلامی و جهاد دانشگاهی به این گروه ملحق شده تجمع کنندگان، اعتماد به نفس بیشتری گرفتند و شعارها از چهارچوب دانشجویی بهسمت توهین به سران نظام و خود نظام چرخش کرد. یکی از شعارهایی که بیشتر از بقیه تکرار میشد این بود: "طرح سعید امامی ملغی باید گردد" سعید امامی یکی از اعضای برجسته وزارت اطلاعات بود که دستنویس نامه محرمانهای منتسب به وی توسط روزنامه سلام منتشر و سبب شده بود تا روزنامه سلام به این دلیل (انتشار اسناد محرمانه) توقیف شود. سعید امامی در این نامه نسبت به اشاعه شبهه و آسیبرسانی به دین و توهین و و خدشه وارد کردن به اسلام در روزنامههای زنجیرهای خواستار برخورد جدیتر و توجه بیشتر به این روزنامه شده بود؛ این دستنویس در قالب طرحی بهعنوان اصلاح قانون مطبوعات در مجلس شورای اسلامی مطرح شده بود. لازم به ذکر است سعید امامی مدام از جانب روزنامههای زنجیرهای اصلاحطلب بهعنوان یکی از عاملین اصلی قتلهای زنجیرهای معرفی میشد.
انتشار این نامه با امضای سعید امامی سبب شده بود تا اعتراضات نسبت به اصلاح قانون مطبوعات آن هم بهدرخواست سعید امامی واکنشی بسیار شدیدتر نشان دهند که این نشان دهنده این بود که انبار باروت کوی دانشگاه قبلاً توسط یک سری عملیات روانی آماده انفجار بود. سعید امامی در حدود 19 روز قبل در اوین بهطرز مشکوکی جان خود را از دست داده بود.
در حدود ساعت 21:30 کمکم تجمع کنندگان تعدادشان به حدود 40 نفر رسید و بهسمت ساختمانهای دیگر حرکتد، جمعیت آنها به حدود 200 نفر رسید و بهسمت میدان اصلی کوی حرکت کردند و با عبور از در اصلی کوی وارد خیابان کارگر شمالی شدند و بهسمت چهارراه جلال آلاحمد حرکت کردند. در این لحظات تعدادی از معترضین با آسیب رساندن به خودروها به عابرین پیاده و راکبین موتور سیکلتها حمله کردند. در همین زمان با تماس یکی از مسئولین کوی با کلانتری 125 یوسفآباد مأمورین به محل وارد شده معترضین را پراکنده کردند.
عده بسیاری به کوی برگشتند و در حدود 15 تا 20 نفر از جمعیت 200 نفری، در خیابان، باقی مانده شروع به سردادن شعار علیه نیروی انتظامی و اهانت به آنها کردند، همین امر سبب شد تا دوباره دانشجویان به بیرون از کوی بیایند و نیروی انتظامی درخواست نیروی کمکی کند. دو دسته از عوامل ناجا با سپر و باتوم در محل حاضر شدند، فضای بیرونی کوی جوّ امنیتی به خود گرفت. دانشجوها درگیر شده ساعت بزرگ کوی را شکستند و با سنگپراکنی و پرتاب کوکتل مولوتف درگیری را شدت دادند.
لاستیک آتش زدنها، خرد کردن شیشههای منازل و خودروها و گروگان گیری سه سرباز ناجا، خبر از ایجاد یک بحران میداد که اگر کنترل نمیشد میتوانست در آتش افروخته خود بسی
۶.۷k
۱۷ تیر ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۶)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.