...
...
آدمهای زندگی هر فردی دو بخش هستند،
آدمهای نصفه و نیمه،
و آدمهای تمام و کمال.
نصفه و نیمه ها همیشه حرف از بودن و ماندن میزنند،
ولی وقت ماندن که میرسد شانه خالی میکنند.
دوستیهایشان به شکلیست که رودررویتان هزاران بار فدایتان میشوند،
ولی پشت سرتان هزاران بار بدتان را میگویند و خرابتان میکنند.
عاشقی کردنشان،
زندگی کردنشان،
خوبی و بدی کردنشان،
همه و همه نصفه و نیمه است!
اینطور آدمها قرار نیست همسفر ابدی باشند،
میآیند، کمی میمانند و میروند.
آدمهای تمام و کمال ولی همه جوره میمانند در زندگی افراد.
نیازی نیست که دوست داشتنشان را به زبان بیاورند،
چون آنقدر دوستتان دارند که تمام کارهایشان بوی علاقه میدهد،
نیازی نیست نگران این باشید که پشت سرتان چه میگویند،
چون تنها حرفی که پشت سر شما میزنند،
تحسین است و اینکه چقدر دلشان برایتان تنگ شده و چقدر نگرانند.
آدمهای تمام و کمال ولی با تمام اینها مظلومند،
اکثر اوقات فروخته میشوند به آدمهای نصفه و نیمه،
ترجیح داده نمیشوند و اولویت نیستند،
با اینکه صدایشان در نمیآید و اعتراضی نمیکنند!
به همین راحتی افراد تمام و کمال زندگی را به آن گوشههای دور افتاده طرد میکنیم،
و میدان میدهیم به خودنمایی های جعلی و دروغین نصفه و نیمه ها.
آخرش به تنهایی که ختم شد،
تازه فیلمان یاد هندوستان میکند،
دلمان برای آن آدمهای تمام و کمال تنگ میشود،
یادمان میافتد که چقدر در حقشان کملطفی کردیم،
ولی دیگر دیر شده است.
آن آدم تمام و کمال زندگیمان را،
مدتهاست که از دست دادهایم.
#پاییز
96/06/28
آدمهای زندگی هر فردی دو بخش هستند،
آدمهای نصفه و نیمه،
و آدمهای تمام و کمال.
نصفه و نیمه ها همیشه حرف از بودن و ماندن میزنند،
ولی وقت ماندن که میرسد شانه خالی میکنند.
دوستیهایشان به شکلیست که رودررویتان هزاران بار فدایتان میشوند،
ولی پشت سرتان هزاران بار بدتان را میگویند و خرابتان میکنند.
عاشقی کردنشان،
زندگی کردنشان،
خوبی و بدی کردنشان،
همه و همه نصفه و نیمه است!
اینطور آدمها قرار نیست همسفر ابدی باشند،
میآیند، کمی میمانند و میروند.
آدمهای تمام و کمال ولی همه جوره میمانند در زندگی افراد.
نیازی نیست که دوست داشتنشان را به زبان بیاورند،
چون آنقدر دوستتان دارند که تمام کارهایشان بوی علاقه میدهد،
نیازی نیست نگران این باشید که پشت سرتان چه میگویند،
چون تنها حرفی که پشت سر شما میزنند،
تحسین است و اینکه چقدر دلشان برایتان تنگ شده و چقدر نگرانند.
آدمهای تمام و کمال ولی با تمام اینها مظلومند،
اکثر اوقات فروخته میشوند به آدمهای نصفه و نیمه،
ترجیح داده نمیشوند و اولویت نیستند،
با اینکه صدایشان در نمیآید و اعتراضی نمیکنند!
به همین راحتی افراد تمام و کمال زندگی را به آن گوشههای دور افتاده طرد میکنیم،
و میدان میدهیم به خودنمایی های جعلی و دروغین نصفه و نیمه ها.
آخرش به تنهایی که ختم شد،
تازه فیلمان یاد هندوستان میکند،
دلمان برای آن آدمهای تمام و کمال تنگ میشود،
یادمان میافتد که چقدر در حقشان کملطفی کردیم،
ولی دیگر دیر شده است.
آن آدم تمام و کمال زندگیمان را،
مدتهاست که از دست دادهایم.
#پاییز
96/06/28
۱.۴k
۲۸ شهریور ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۴)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.