عمر زاهد همه طی شد به تمنای بهشت او ندانست که در ، ترک تمناست بهشت این چه حرفیست که در عالم بالاست بهشت هر کجا وقت خوش افتاد،همانجاست بهشت دوزخ از تیرگی بخت درون من و توست دل اگر تیره نباشد،همه دنیاست بهشت
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.