ز پاییز است، اندکی از مهر پیداست

ز پاییز است، اندکی از مهر پیداست
حتی در این دوران بی مهری باز هم پاییز زیباست...

* غم انگیز است پاییز
و غم انگیزتر
وقتی تو باشی و
من برگ ها را با خیال ت
تنها قدم بزنم.

* بهار من! بپذیرم به شعر پاییزی
غزل غزل به فدایت اگرچه ناچیز است
هنوز بوی تو دارد هوای شعر و غزل
خوشا که شعر تو همچون شکوفه نوخیز است

* هی پاییز
ابرهایت را زود بفرست
شستن این گرد غم از دل من چندین پاییز باران میخواهد...

* باران غم پاییز است
باران نم اشک چشمه ی پاییز است
این سیل که می بینی روان است به هر سوی
اشک غم عشق دل دیوانه ی پاییز است

* پاییز منم که هر روز چهره ی زردم را
با سیلی دروغهایت
سرخ می کنم
تا هرگز نفهمی
آنکه بهار سبزم را
به خزان نشاند تو بودی.