حذف فرکانس های پایین و متوسط صدا باعث بهتر شدن صداها شد

حذف فرکانس های پایین و متوسط صدا باعث بهتر شدن صداها شد



سوخبیندر کومار، محقق این مطالعه و همچنین محقق در دانشگاه نیوکاسل گفت:« به نظر می رسد چیزی بسیار اولیه وجود داشته باشد.» همچنین محققان گفتند که هرچه صدا گوش خراش تر شود، فعالیت بین این دو منطقه مغزی بیشتر می شود. بعضی از گوش خراش ترین صداها بر اساس رتبه بندی شرکت کنندگان عبارتند از صدای کشیدن چاقو بر روی بشقاب، چنگال بر روی شیشه و گچ بر روی تخته سیاه. آنها دریافتند که بهترین صداها عبارتند از صدای جریان آب، آذرخش و خنده کودکان. فرکانس های بین ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰ هرتز نامطلوب در نظر گرفته شدند – تقریبا همان فرکانس هایی که در تحقیقات سال ۲۰۱۱ کشف شدند. کومار گفت: «این همان دامنۀ فرکانسی است که گوش های ما به آن بیشترین حساسیت را دارند.» وی افزود که علت چنین حساسیتی دقیقا کشف نشده، اما این دامنه شامل صداهای جیغ است که انسان ها ذاتا از آنها بیزارند.



جایزه ایگ نوبل

مطالعه ای که صداهای جیغ را بررسی می کرد جایزۀ ایگ نوبل سال ۲۰۰۶ را از سوی جامعه تحقیقات ناممکن کسب کرد. برای این مطالعه که در سال ۱۹۸۶ در مجله ادراک و علم روابط میان روان و تن چاپ شد، دانشمندان صدای کشیده شدن یک ابزار باغبانی بر روی تخته سیاه را نیز ضبط کردند. سپس محققان صداها را دستکاری کردند و فرکانس های بالا، متوسط و پایین را از صداهای ضبط شدۀ مختلف حذف کردند. پس از پخش صداهای اصلاح شده محققان دریافتند که حذف فرکانس های بالا باعث بهتر شدن صداها نشد. بلکه بر اساس مطبوعات پزشکی، حذف فرکانس های پایین و متوسط صدا باعث بهتر شدن صداها شد. علاه بر آن، آنها دریافتند که فریاد یک شامپانزه مشابه با صدای کشیدن ناخن بر روی تخته سیاه است. محققان به مطبوعات پزشکی گفتند که شاید علت این واکنش ناخودآگاه انسان ها بخاطر شباهت غیرطبیعی این صدا با صداهای هشدار باشد.