طبق آمار، بسیاری از زنان دنیا از شکل و اندازه پستان های خ
طبق آمار، بسیاری از زنان دنیا از شکل و اندازه پستان های خود راضی نیستند. دلیل این امر تهاجم همه جانبه تصاویر رسانه ای است که با غالب کردن پستان های عمل شده به جای پستان های طبیعی، تلاش می کنند نشان دهند که پستان های طبیعی نباید بزرگ، کوچک، آویزان، نامتقارن یا دارای هاله یا نوک بزرگ باشند.واقعیت خلاف این است. پستان از اعضایی است که می تواند هر شکل و هر جنسی داشته باشد.
در حقیقت دو پستان یک انسان، تقریبا هیچ وقت با یکدیگر مشابه نیستند. در عین حال اندازه های پستان هم در افراد مختلف بسیار متفاوت است. بر اساس تحقیقات Journal For Sex Reserch (شماره ۲۴ صص۱۷۷-۱۸۳) تقریبا ۶۰% زنان پستان هایی با سایزهای A یا B دارند (نسبتا کوچک).
متاسفانه در جامعه جهانی ( و در ایران بدتر )، نوجوانان تقریبا هیچ گاه با شکل واقعی پستان ها آشنا نمی شوند و در نتیجه مردها تصوری نادرست از آن دارند و بنا به آمار سالانه حدود ربع میلیون زن (فقط در آمریکا) پستان های خود را جراحی می کنند تا “درست” شوند.
در چنین جامعهای، الگوی زیبایی برای مردها آفرودیت نیست بلکه هنرپیشگان هالیود است. مردها در چنین جامعه ای حق ندارند بدانند که سینه های بزرگ تقریبا در همه حرکات زنان (از سکس گرفته تا راه رفتن و خوابیدن) مشکل ساز است و به همین دلیل نسبت عمل کوچک کردن پستان در زنانی با سینه های بزرگ بیشتر از نسبت عمل بزرگ کردن پستان در زنان با پستان های کوچک است.
اصولاً پستانهای زن را نمی توان جزئی از اندام جنسی او به شمار آورد. مهمترین نقش آنها در شیردهی است ولی از طرفی نمی توان نقش بسزای پستانها در تحریکات جنسی و لذت شهوانی را نادیده گرفت. فرایند ظهور و رشد سینه های زن در دوره بلوغ جنسی اش رخ می دهد و این رشد توسط هورمونهای جنسی از جمله استروژن و پروژسترون کنترل می شود.
ساختار پستانها
غدد پستانی بجز دوران بارداری و شیردهی در یک مرحله غیر فعال به سر می برند. ساختار اصلی پستان ها بافت چربی و همینطور بافت کشی متشکل از رشته های الاستیک می باشد. هر پستان از ۲۰-۱۵ بخش به نام «لوب» تشکیل شده است که مانند گلبرگهای گل مینا در کنار هم قرار دارند. هرلوب پستان بنوبه خود از لوبولهای کوچکتر و در نهایت هزاران لوبول ریز تشکیل یافته است که در آنها شیر تولید می شود. در بین این اجزا شیارهایی به نام مجرا وجود دارد که به مرکز نوک پستان در ناحیه تیره پوست که «آراُلا» نام دارد منتهی می شود. فضای باقیمانده میان مجراها و لوبولهای پستان را چربی پر می کند.
هر کدام از این غدد مولد در سطح رویی قفسه سینه و در بالای ماهیچه پکتورالیس قرار دارند. زمان حاملگی حجم اجزای خوشه مانند داخل لوبها افزایش یافته و طی دوره تولید شیر، سلولها مواد تشکیل دهنده شیر از جمله پروتئین و چربی تولید می کنند. این سلولها همچنین به هنگام شیردهی منقبض شده و باعث خروج آن از پستانها می شوند.
داخل پستانها هیچ ماهیچه ای وجود ندارد، بلکه ماهیچه «پکتورالیس» درست زیر آنها قرار گرفته و دنده ها را می پوشاند. علاوه بر بافت چربی و فیبرهای الاستیک می توان به رگهای خونی و همچنین رگهای لنفاوی در سینه اشاره نمود. رگهای لنفاوی در مسیر خود به اجزای لوبیا مانندی بنام غدد لنفاوی که معمولاً زیر بغل، کشاله رانها و دیگر نواحی بدن یافت می شوند، می پیوندند.
شکل ویژه پستانها و جایگاه مخصوصشان از طریق رباطهای خاصی که بافت پستانها را در بر گرفته و آنها را حفاظت می کنند تعیین می شود. این رشته ها که به «رباطهای کوپر» معروفند در دوره حاملگی و نیز کهولت شل و یا کشیده می شوند و موجبات آویزان شدن پستان را فراهم می آورند.
هورمونهای جنسی در رشد و تکامل پستان ها در دوره بلوغ و تولید شیر از اهمیت بسزایی برخوردارند. استروژن در رشد و نمو غدد و مجاری پستان نقش داشته و پروژسترون محرک اصلی تغییر و تکامل سلولهای سازنده شیر در پستان می باشد.
از دیگر هورمونهای موثر می توان به پرولاکتین اشاره کرد که از قسمت پیشین غده هیپوفیز ترشح شده و عامل محرک تولید شیر می باشد. در پاسخ به محرک مکش نوزاد، اکسیتوسین (مترشح در هیپوفیز پسین) به نوبه خود موجب خروج شیر از پستان مادر می شود.
اصولاً تحریکات هورمونی موجب رشد مجاری و بافت آلویولار و همچنین بافت چربی و در نتیجه افزایش حجم پستان می شود. نوک پستانها و ناحیه اطراف آن نیز بزرگتر شده و به لمس و تحریکات خارجی حساس می شوند. در دوران عادت ماهانه زنان، پستانها تحت تاثیر هورمونهای جنسی دچار تغییرات خاصی می شوند که در هر شخص به گونه ای متفاوت بروز می کند. از جمله این تغییرات می توان به افزایش حجم، ورم و نیز درد خفیفی در آنها اشاره نمود.
این علامات معمولاً پس از چند روز اول پریود ناپدید می شوند. در دوره بارداری سایز پستانها بنا بر تاثیر
در حقیقت دو پستان یک انسان، تقریبا هیچ وقت با یکدیگر مشابه نیستند. در عین حال اندازه های پستان هم در افراد مختلف بسیار متفاوت است. بر اساس تحقیقات Journal For Sex Reserch (شماره ۲۴ صص۱۷۷-۱۸۳) تقریبا ۶۰% زنان پستان هایی با سایزهای A یا B دارند (نسبتا کوچک).
متاسفانه در جامعه جهانی ( و در ایران بدتر )، نوجوانان تقریبا هیچ گاه با شکل واقعی پستان ها آشنا نمی شوند و در نتیجه مردها تصوری نادرست از آن دارند و بنا به آمار سالانه حدود ربع میلیون زن (فقط در آمریکا) پستان های خود را جراحی می کنند تا “درست” شوند.
در چنین جامعهای، الگوی زیبایی برای مردها آفرودیت نیست بلکه هنرپیشگان هالیود است. مردها در چنین جامعه ای حق ندارند بدانند که سینه های بزرگ تقریبا در همه حرکات زنان (از سکس گرفته تا راه رفتن و خوابیدن) مشکل ساز است و به همین دلیل نسبت عمل کوچک کردن پستان در زنانی با سینه های بزرگ بیشتر از نسبت عمل بزرگ کردن پستان در زنان با پستان های کوچک است.
اصولاً پستانهای زن را نمی توان جزئی از اندام جنسی او به شمار آورد. مهمترین نقش آنها در شیردهی است ولی از طرفی نمی توان نقش بسزای پستانها در تحریکات جنسی و لذت شهوانی را نادیده گرفت. فرایند ظهور و رشد سینه های زن در دوره بلوغ جنسی اش رخ می دهد و این رشد توسط هورمونهای جنسی از جمله استروژن و پروژسترون کنترل می شود.
ساختار پستانها
غدد پستانی بجز دوران بارداری و شیردهی در یک مرحله غیر فعال به سر می برند. ساختار اصلی پستان ها بافت چربی و همینطور بافت کشی متشکل از رشته های الاستیک می باشد. هر پستان از ۲۰-۱۵ بخش به نام «لوب» تشکیل شده است که مانند گلبرگهای گل مینا در کنار هم قرار دارند. هرلوب پستان بنوبه خود از لوبولهای کوچکتر و در نهایت هزاران لوبول ریز تشکیل یافته است که در آنها شیر تولید می شود. در بین این اجزا شیارهایی به نام مجرا وجود دارد که به مرکز نوک پستان در ناحیه تیره پوست که «آراُلا» نام دارد منتهی می شود. فضای باقیمانده میان مجراها و لوبولهای پستان را چربی پر می کند.
هر کدام از این غدد مولد در سطح رویی قفسه سینه و در بالای ماهیچه پکتورالیس قرار دارند. زمان حاملگی حجم اجزای خوشه مانند داخل لوبها افزایش یافته و طی دوره تولید شیر، سلولها مواد تشکیل دهنده شیر از جمله پروتئین و چربی تولید می کنند. این سلولها همچنین به هنگام شیردهی منقبض شده و باعث خروج آن از پستانها می شوند.
داخل پستانها هیچ ماهیچه ای وجود ندارد، بلکه ماهیچه «پکتورالیس» درست زیر آنها قرار گرفته و دنده ها را می پوشاند. علاوه بر بافت چربی و فیبرهای الاستیک می توان به رگهای خونی و همچنین رگهای لنفاوی در سینه اشاره نمود. رگهای لنفاوی در مسیر خود به اجزای لوبیا مانندی بنام غدد لنفاوی که معمولاً زیر بغل، کشاله رانها و دیگر نواحی بدن یافت می شوند، می پیوندند.
شکل ویژه پستانها و جایگاه مخصوصشان از طریق رباطهای خاصی که بافت پستانها را در بر گرفته و آنها را حفاظت می کنند تعیین می شود. این رشته ها که به «رباطهای کوپر» معروفند در دوره حاملگی و نیز کهولت شل و یا کشیده می شوند و موجبات آویزان شدن پستان را فراهم می آورند.
هورمونهای جنسی در رشد و تکامل پستان ها در دوره بلوغ و تولید شیر از اهمیت بسزایی برخوردارند. استروژن در رشد و نمو غدد و مجاری پستان نقش داشته و پروژسترون محرک اصلی تغییر و تکامل سلولهای سازنده شیر در پستان می باشد.
از دیگر هورمونهای موثر می توان به پرولاکتین اشاره کرد که از قسمت پیشین غده هیپوفیز ترشح شده و عامل محرک تولید شیر می باشد. در پاسخ به محرک مکش نوزاد، اکسیتوسین (مترشح در هیپوفیز پسین) به نوبه خود موجب خروج شیر از پستان مادر می شود.
اصولاً تحریکات هورمونی موجب رشد مجاری و بافت آلویولار و همچنین بافت چربی و در نتیجه افزایش حجم پستان می شود. نوک پستانها و ناحیه اطراف آن نیز بزرگتر شده و به لمس و تحریکات خارجی حساس می شوند. در دوران عادت ماهانه زنان، پستانها تحت تاثیر هورمونهای جنسی دچار تغییرات خاصی می شوند که در هر شخص به گونه ای متفاوت بروز می کند. از جمله این تغییرات می توان به افزایش حجم، ورم و نیز درد خفیفی در آنها اشاره نمود.
این علامات معمولاً پس از چند روز اول پریود ناپدید می شوند. در دوره بارداری سایز پستانها بنا بر تاثیر
۴۸.۰k
۲۴ آبان ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.