ﻣﻦ ﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻡ،ﻧﻪ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﻠﻐﺰﺩ ﺑﺮ ﻣﻦ

ﻣﻦ ﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻡ،ﻧﻪ ﻣﺤﺘﺎﺝ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﮐﻪ ﺑﻠﻐﺰﺩ ﺑﺮ ﻣﻦ
ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﯾﮏ ﺣﺲ ﻏﺮﯾﺐ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺻﺪ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻫﻮﺱ ﻣﯽ ﺍﺭﺯﯾﺪ
ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺩﺳﺘﯽ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﻣﯿﮑﺎﺷﺖ ﮔﺮﭼﻪ ﺩﺭ ﺣﺴﺮﺕ ﮔﻨﺪﻡ ﭘﻮﺳﯿﺪ
ﻣﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﻫﺮ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺳﺒﺰﺗﺮﯾﻦ ﻧﻘﻄﻪ ﺑﻮﺩﻥ ﻭﺍ ﺑﻮﺩ
ﻭ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ،
ﺑﯽ ﮐﺴﯽ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻟﺒﺴﺘﮕﯿﻢ ﭘﯿﺪﺍ ﺑﻮﺩ
ﻣﻦ ﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩﻡ،
ﻧﻪ ﺩﻟﺪﺍﺩﻩ ﺑﻪ ﮔﯿﺴﻮﯼ ﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﻧﻪ ﺁﻟﻮﺩﻩ ﺑﻪ ﺍﻓﮑﺎﺭ ﭘﻠﯿﺪ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻮﺩﻡ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﺍﺯﭘﺲ ﺩﯾﻮﺍﻧﮕﯿﻢ ﻣﯿﻔﻬﻤﯿﺪ