ای یار مرا با غم دوریت نیازار

ای یار مرا با غم دوریت نیازار
با پای دلم راه بیا قدری و بگذار---

این قصه سرانجام خوشی داشته باشد
شاید که به آخر برسد این غم بسیار

این فاصله تاب از منه دیوانه گرفته
در حیرتم از این همه دلسنگیه دیوار

من زنده به چشمان مسیحای تو هستم
من را به فراموشیه این خاطره نسپار

کاری که نگاه تو شبی با دل من کرد
با خلق نکردست نه چنگیز نه تاتار

ای شعر چه میفهمی از این حال خرابم؟؟
دست از سر این شاعر کم حوصله بردار

حق است اگر مرگ منو عالم و آدم
بگذار که یک بار بمیریم،، نه صد بار

اوج غم این قصه در این شعر همین جاست
من بی تو پریشان و تو انگار نه انگار