یه حس عجیبیه ...

یه حس عجیبیه ...

فکر کنم شیرینه ..

بعضی وقتا هم تلخه ..

اما بیشتر مواقع شیرینه شیرینه ..

..هیچ مرزو محدوده ای نمیشناسه

.. سفید و سیاه نمیشناسه..سن نمیشناسه ..ترس نمیشناسه

.. هیچ چیزی نمیشناسه

..خیلی آروم پا میزاره توی دلت

.. اونقدر آروم که اول نمیفهمی

.. شاید اگه میفهمیدی عقلت راهشو میبست

..اما زرنگ تر از این حرفهاست

.. میره برای خودش کنج دلت یه جا پیدا میکنه

..بهترین جای دلتو ..چون قراره برای همیشه اونجا بمونه

..کم کم حسش میکنی

..دلت مور مور میشه

.. قلبت تند تند میزنه

..دیگه کل دلتو اشغال میکنه

.. اما براش کافی نیست

..میره سراغ فکرت

..آروم آروم اونجا رو هم مال خودش میکنه

..دیگه حالا همه ی تو در تصرف اونه

..قلبت..فکرت

..خندیدنت..اشک ریختنت .. فریاد زدنت

..دیگه دست و دلت به کاری نمیره..تمرکز نداری

..هر کاری میخواهی بکنی .. فکر اونه که توی سرته.. و تصویر اونه که جلوی چشماته

..حسابی توی دستای اون اسیری

..رهایی ای نیست از اون.. چه بخواهی و چه نخواهی

..اوایل که به جوانب فکر میکنی .. دعا میکنی زودتر دست از سرت برداره این حس

..اما بعد .. بی خیال همه جوانب میشی ..میخواهی که همیشه باشه این حس... چون میبینی بدون اون زندگیت  یه چیز قشنگو کم داره

..حس عجیبیه..

..اما شیرینه..

..

 

.. حس عجیبیه..تا تجربش نکنی .. نمیفهمی..

. .. امیدوارم بهترین نوعش رو تجربه کنی..
... و اینه تجربه دوست داشتن