ای وای به حال دلم از بس که تو را خواست

نارنج به تنگ آمده در دست زلیخاست … من دل به پریشانی گیسوی تو بستم ای عشق!کماکان دل من در پی دریاست از شالِ نظر تنگ تو یک پرده مرا بس یک تار که از بافه ی گیسوی تو پیداست خوب است لبم باز شود لحظه ی افطار با بوسه از آن لب که به شیرینی خرماست با اینکه به صورت زده ای پوشیه ات را خلخالِ تو بی پرده در اندیشه ی اجراست ... در کعبه و میخانه به دنبال تو گشتم جایی که تو اتراق کنی قبله همان جاست #لاادری