معرّفی حضرت صادق علیه السّلام از امام علیه السّلام
معرّفی حضرت صادق علیه السّلام از امام علیه السّلام
امام صادق علیه السّلام می فرمایند:
فَالاِمامُ هُوَ المُنتَجَبُ المُرتُضی وَ الهادی المُنتُجی و َالقائِمُ المُرتَجی. اِصطَفاهُ اللهُ بِذلِکَ وَ اصطَعَنَهُ عَلی عَینِه فی الذَّرِّحینَ ذَرَاَهُ وَ فِی البَرِیَّةِ حینَ بَرَاَهُ ظِلّاً قَبلَ خَلقِ نَسَمَةٍ عَن یَمینِ عَرشِهِ مَحبُّواً بِالحِکمَةِ فی عِلم الغَیبِ عِندَهُ. اِختارَهُ بِعِلمِهِ وَ انتَجَبَهُ لِطُهرِهِ، بَقِیَّةً مِن آدَمَ علیه السّلام وَ خِیَرَةً مِن ذُرِیَّةِ نوحٍ علیه السّلام وَ مُصطَفیً مِن آلِ اِبراهیمَ علیه السّلام وَ سُلالَةَ مِن اِسماعیلَ علیه السّلام وَ صَفوَةً مِن عِترَةِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله و سلم. لَم یَزَل مَرعِیّاً بِعَینِ اللهِ یَحفَظُهُ وَ یَکلَؤُهُ بِسِترِهِ، مَطرُوداً عَنهُ حَبائِلُ اِبلیسَ وَ جُنُودُهُ، مَدفُوعاً عَنهُ وَقُوبُ الغَواسِقِ وَ نُفُوثُ کُلِّ فاسِقٍ، مَصرُوفاً عَنهُ قَوارِفُ السّوءِ، مُبَرَّاً مِنَ العاهاتِ، مَحجُوباً عَنِ الآفاتِ، مَعصُوماً مِنَ الزَّلِاتِ، مَصُوناً عَنِ الفَواحِشِ کُلِّها.
امام همان برگزیده پسندیده و هدایتگر محرم اسرار (الهی) و قیام کننده مورد امیدی است که خداوند او را برای این امور برگزیده و هنگام خلقتش درعالم ذرّ و در میان خلایق، وقتی نور وجودی اش را آفرید، پیش از آنکه کسی را خلق کند از جانب راست عرش خود، امام را در حالی که به حکمت در علم غیب نزد خداوند ممتاز بود، زیر نظر خودش ساخت. خداوند او را با علم خود برگزید و به سبب پاکی اش انتخاب کرده در حالی که باقیمانده (نسل) از حضرت آدم علیه السّلام و برگزیده از فرزندان حضرت نوح علیه السّلام و انتخاب شده از آن ابراهیم و از نسل حضرت اسماعیل علیه السّلام و گُل سرسبد خاندان حضرت محمد صلی الله علیه و آله و می باشد.
(امام) همواره زیرنظر عنایت الهی حفظ شده و خدا او را در پس پرده مراقبت خود نگهداری می کند. دامها و لشکریان شیطان همیشه از او طرد و حوادث کور در تاریکیها و افسون زشتکاران از او دفع شده است. بدیها از او باز داشته می شود و از نقایص منزّه است؛ از آفات بر کنار، از لغزشها بازداشته، از همه زشتیها مصون است.
حال که شخصیت امام علیه السّلام چنین است:
فَلَیسَ یَجهَلُ حَقَّ هذَا العالِمِ اِلّا شَقِیٌّ. وَ لا یَجحَدُهُ اِلّا غَوِیٌّ. وَ لا یَصُدُّ عَنهُ اِلّا جَرِیٌّ عَلَی اللهِ جَلَّ وَ عَلا.( (1
پس کسی جز فرد شقی، نسبت به حقّ چنین عالِمی نادان نیست. و تنها فریب خورده او را انکار نمی کند. و کسی جز آن که بر خدای بزرگ جرأت و جسارت دارد، از او روی برنمی گرداند.
*ﻟﺰﻭﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻣﺎﻡ
1• ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﻭﻟﻮ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻤﺎﻧﺪ؟
ﻳﻌﻘﻮﺏ ﺳﺮﺍﺝ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﻳﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﻭﻟﻮ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﻧﺪ، ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﻫﺎ ﺷﻮﺩ؟
ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﺪﺍ ﺩﻳﮕﺮ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﯼ ﺍﺑﻮ ﻳﻮﺳﻒ؛ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺣﻠﺎﻝ ﻭ ﺣﺮﺍﻣﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﺧﺎﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﻳﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: (ﻳﺎ ﺃﻳﻬﺎ ﺍﻟﺬﻳﻦ ﺁﻣﻨﻮﺍ ﺍﺻﺒﺮﻭﺍ ﻭ ﺻﺎﺑﺮﻭﺍ ﻭ ﺭﺍﺑﻄﻮﺍ..(2) ﻳﻌﻨﯽ: «ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻴﺪ» ﺩﺭ ﺩﻳﻨﺘﺎﻥ (ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻫﻮﺳﻬﺎ ﻭ ﻣﺸﮑﻠﺎﺕ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﮐﻨﻴﺪ)، ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎﻥ «ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﯼ ﮐﻨﻴﺪ»، ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻣﺎﻣﺘﺎﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺩﻓﺎﻉ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﻭ ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻣﺘﺎﻥ «ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﻨﻴﺪ» «ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ» ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻴﺮﻫﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻣﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﻭﺍﺟﺐ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. (3)
2•ﺁﻳﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ؟
ﺍﺑﻮﺣﻤﺰﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ عليه السّلام ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻡ: ﺁﻳﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﺍﮔﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﻓﺮﻭ ﺭﻭﺩ (ﻭ ﻧﻈﻤﺶ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺑﭙﺎﺷﺪ). (4). [ﺻﻔﺤﻪ 150]
3•ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻧﺒﺎﺷﺪ؟
ﺍﺑﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﺯﻳﺎﺩ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ - ﺳﺆﺍﻝ ﮐﺮﺩﻡ: ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻧﺒﺎﺷﺪ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻣﺎﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻠﺎﻝ ﻭ ﺣﺮﺍﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ. (5)
4•ﺁﻳﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﻫﺎ ﺷﻮﺩ؟ ﻭ ﺁﻳﺎ ﺩﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﻋﺮﺽ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟
ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﺍﺑﯽ ﺍﻟﻌﻠﺎﺀ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻡ: ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﻫﺎ ﺷﻮﺩ، (ﻳﻌﻨﯽ ﺍﻣﺎﻣﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ)؟
ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﻧﻪ.
ﮔﻔﺘﻢ: ﺩﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﻧﻪ، ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻭ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺷﺪ.
5•ﺳﺆﺍﻟﯽ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﻋﻠﻢ ﺍﻣﺎﻡ
ﺣﺎﺭﺙ ﺑﻦ ﻣﻐﻴﺮﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﻧﭽﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺍﺳﺖ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﻭﺭﺍﺛﺘﯽ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ
امام صادق علیه السّلام می فرمایند:
فَالاِمامُ هُوَ المُنتَجَبُ المُرتُضی وَ الهادی المُنتُجی و َالقائِمُ المُرتَجی. اِصطَفاهُ اللهُ بِذلِکَ وَ اصطَعَنَهُ عَلی عَینِه فی الذَّرِّحینَ ذَرَاَهُ وَ فِی البَرِیَّةِ حینَ بَرَاَهُ ظِلّاً قَبلَ خَلقِ نَسَمَةٍ عَن یَمینِ عَرشِهِ مَحبُّواً بِالحِکمَةِ فی عِلم الغَیبِ عِندَهُ. اِختارَهُ بِعِلمِهِ وَ انتَجَبَهُ لِطُهرِهِ، بَقِیَّةً مِن آدَمَ علیه السّلام وَ خِیَرَةً مِن ذُرِیَّةِ نوحٍ علیه السّلام وَ مُصطَفیً مِن آلِ اِبراهیمَ علیه السّلام وَ سُلالَةَ مِن اِسماعیلَ علیه السّلام وَ صَفوَةً مِن عِترَةِ مُحَمَّدٍ صلی الله علیه و آله و سلم. لَم یَزَل مَرعِیّاً بِعَینِ اللهِ یَحفَظُهُ وَ یَکلَؤُهُ بِسِترِهِ، مَطرُوداً عَنهُ حَبائِلُ اِبلیسَ وَ جُنُودُهُ، مَدفُوعاً عَنهُ وَقُوبُ الغَواسِقِ وَ نُفُوثُ کُلِّ فاسِقٍ، مَصرُوفاً عَنهُ قَوارِفُ السّوءِ، مُبَرَّاً مِنَ العاهاتِ، مَحجُوباً عَنِ الآفاتِ، مَعصُوماً مِنَ الزَّلِاتِ، مَصُوناً عَنِ الفَواحِشِ کُلِّها.
امام همان برگزیده پسندیده و هدایتگر محرم اسرار (الهی) و قیام کننده مورد امیدی است که خداوند او را برای این امور برگزیده و هنگام خلقتش درعالم ذرّ و در میان خلایق، وقتی نور وجودی اش را آفرید، پیش از آنکه کسی را خلق کند از جانب راست عرش خود، امام را در حالی که به حکمت در علم غیب نزد خداوند ممتاز بود، زیر نظر خودش ساخت. خداوند او را با علم خود برگزید و به سبب پاکی اش انتخاب کرده در حالی که باقیمانده (نسل) از حضرت آدم علیه السّلام و برگزیده از فرزندان حضرت نوح علیه السّلام و انتخاب شده از آن ابراهیم و از نسل حضرت اسماعیل علیه السّلام و گُل سرسبد خاندان حضرت محمد صلی الله علیه و آله و می باشد.
(امام) همواره زیرنظر عنایت الهی حفظ شده و خدا او را در پس پرده مراقبت خود نگهداری می کند. دامها و لشکریان شیطان همیشه از او طرد و حوادث کور در تاریکیها و افسون زشتکاران از او دفع شده است. بدیها از او باز داشته می شود و از نقایص منزّه است؛ از آفات بر کنار، از لغزشها بازداشته، از همه زشتیها مصون است.
حال که شخصیت امام علیه السّلام چنین است:
فَلَیسَ یَجهَلُ حَقَّ هذَا العالِمِ اِلّا شَقِیٌّ. وَ لا یَجحَدُهُ اِلّا غَوِیٌّ. وَ لا یَصُدُّ عَنهُ اِلّا جَرِیٌّ عَلَی اللهِ جَلَّ وَ عَلا.( (1
پس کسی جز فرد شقی، نسبت به حقّ چنین عالِمی نادان نیست. و تنها فریب خورده او را انکار نمی کند. و کسی جز آن که بر خدای بزرگ جرأت و جسارت دارد، از او روی برنمی گرداند.
*ﻟﺰﻭﻡ ﻭﺟﻮﺩ ﺍﻣﺎﻡ
1• ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﻭﻟﻮ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﭘﻨﺎﻫﮕﺎﻩ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﻤﺎﻧﺪ؟
ﻳﻌﻘﻮﺏ ﺳﺮﺍﺝ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﻳﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﻭﻟﻮ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺑﻪ ﺁﻥ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺮﻧﺪ، ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﻫﺎ ﺷﻮﺩ؟
ﺣﻀﺮﺕ ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺻﻮﺭﺕ ﺧﺪﺍ ﺩﻳﮕﺮ ﻋﺒﺎﺩﺕ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﺍﯼ ﺍﺑﻮ ﻳﻮﺳﻒ؛ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﺯ ﻋﺎﻟﻤﯽ ﺁﺷﮑﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺣﻠﺎﻝ ﻭ ﺣﺮﺍﻣﺸﺎﻥ ﺑﻪ ﺍﻭ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﺒﺮﻧﺪ، ﺧﺎﻟﯽ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ. ﻭ ﺍﻳﻦ ﻣﻄﻠﺐ ﺩﺭ ﻗﺮﺁﻥ ﮐﺮﻳﻢ ﻧﻴﺰ ﺑﻴﺎﻥ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ، ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻣﯽ ﻓﺮﻣﺎﻳﺪ: (ﻳﺎ ﺃﻳﻬﺎ ﺍﻟﺬﻳﻦ ﺁﻣﻨﻮﺍ ﺍﺻﺒﺮﻭﺍ ﻭ ﺻﺎﺑﺮﻭﺍ ﻭ ﺭﺍﺑﻄﻮﺍ..(2) ﻳﻌﻨﯽ: «ﺻﺒﺮ ﮐﻨﻴﺪ» ﺩﺭ ﺩﻳﻨﺘﺎﻥ (ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻫﻮﺳﻬﺎ ﻭ ﻣﺸﮑﻠﺎﺕ ﺍﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﮐﻨﻴﺪ)، ﻭ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺩﺷﻤﻨﺎﻧﺘﺎﻥ «ﭘﺎﻳﺪﺍﺭﯼ ﮐﻨﻴﺪ»، ﻭ ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺍﻣﺎﻣﺘﺎﻥ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺩﻓﺎﻉ ﺑﺎﺷﻴﺪ، ﻭ ﺑﺎ ﺍﻣﺎﻣﺘﺎﻥ «ﺭﺍﺑﻄﻪ ﻭ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺑﺮﻗﺮﺍﺭ ﮐﻨﻴﺪ» «ﻭ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﺑﭙﺮﻫﻴﺰﻳﺪ» ﺩﺭ ﺁﻥ ﺧﻴﺮﻫﺎﺋﯽ ﮐﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﻣﺮ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﻤﺎ ﻭﺍﺟﺐ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. (3)
2•ﺁﻳﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ؟
ﺍﺑﻮﺣﻤﺰﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ عليه السّلام ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻡ: ﺁﻳﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﯽ ﻣﺎﻧﺪ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﺍﮔﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺑﺎﺷﺪ ﺣﺘﻤﺎ ﻓﺮﻭ ﺭﻭﺩ (ﻭ ﻧﻈﻤﺶ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺑﭙﺎﺷﺪ). (4). [ﺻﻔﺤﻪ 150]
3•ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻧﺒﺎﺷﺪ؟
ﺍﺑﺎﻥ ﺑﻦ ﻋﺜﻤﺎﻥ ﺍﺯ ﺣﺴﻦ ﺑﻦ ﺯﻳﺎﺩ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﮔﻔﺖ: ﺍﺯ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ - ﺳﺆﺍﻝ ﮐﺮﺩﻡ: ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺎﺷﺪ ﻭﻟﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻧﺒﺎﺷﺪ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﭼﻨﻴﻦ ﭼﻴﺰﯼ ﻧﺒﺎﺷﺪ، ﺑﺎﻳﺪ ﺩﺭ ﺯﻣﻴﻦ ﺍﻣﺎﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻴﺎﻥ ﺣﻠﺎﻝ ﻭ ﺣﺮﺍﻡ ﻣﺮﺩﻡ ﻭ ﺁﻧﭽﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ. (5)
4•ﺁﻳﺎ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺭﻫﺎ ﺷﻮﺩ؟ ﻭ ﺁﻳﺎ ﺩﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﻋﺮﺽ ﻫﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟
ﺣﺴﻴﻦ ﺑﻦ ﺍﺑﯽ ﺍﻟﻌﻠﺎﺀ ﮔﻮﻳﺪ: ﺑﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻋﺮﺽ ﮐﺮﺩﻡ: ﺁﻳﺎ ﻣﻤﮑﻦ ﺍﺳﺖ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﺍﻣﺎﻡ ﺭﻫﺎ ﺷﻮﺩ، (ﻳﻌﻨﯽ ﺍﻣﺎﻣﯽ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺒﺎﺷﺪ)؟
ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﻧﻪ.
ﮔﻔﺘﻢ: ﺩﻭ ﺍﻣﺎﻡ ﺩﺭ ﻳﮏ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﻧﻪ، ﻣﮕﺮ ﺍﻳﻨﮑﻪ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻭ ﺳﺎﮐﺖ ﺑﺎﺷﺪ.
5•ﺳﺆﺍﻟﯽ ﭘﻴﺮﺍﻣﻮﻥ ﻋﻠﻢ ﺍﻣﺎﻡ
ﺣﺎﺭﺙ ﺑﻦ ﻣﻐﻴﺮﻩ ﮔﻮﻳﺪ: ﺍﻣﺎﻡ ﺻﺎﺩﻕ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴّﻠﺎﻡ ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﺑﻪ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﮐﻪ ﺯﻣﻴﻦ ﺑﺪﻭﻥ ﻋﺎﻟﻢ ﻭ ﺩﺍﻧﺸﻤﻨﺪﯼ ﺭﻫﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﮔﻔﺘﻢ: ﺁﻧﭽﻪ ﻋﺎﻟﻢ ﺷﻤﺎ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺪ ﭼﻴﺴﺖ؟ ﻭ ﺍﺯ ﮐﺠﺎ ﺍﺳﺖ؟
ﻓﺮﻣﻮﺩند: ﻭﺭﺍﺛﺘﯽ ﺍﺯ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮ ﺧﺪﺍ ﺻﻠﯽ ﺍﻟﻠﻪ ﻋﻠﻴﻪ ﻭ ﺁﻟﻪ ﻭ
۱.۲k
۲۹ مرداد ۱۳۹۳
دیدگاه ها (۲۷)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.