تاکنون ، تنها سه فرآوریشیوه (شیوهء تولید) برابریگرائی ، خ
تاکنون ، تنها سه فرآوریشیوه (شیوهء تولید) برابریگرائی ، خویشفرمائیگرائی ، و بهره کش سالاری در جهان برپا شده است
________________________________________________________________________
سرنامبندی این سه فرآوریشیوه ، و زیرشاخه های آن را در زیر بدست میدهم:
1- برابریگرائی (از پیرامون 2500000 ، تا 11000 پیش از زادروز)
_______________________________________________________
1-1 برابریگرائی با فناوری کهن سنگی
2-1 برابریگرائی با فناوری میانسنگی
2- خویشفرمائیگرائی (از پیرامون 11000 پیش از زادروز تا 645 زادروزی)
______________________________________________________
1-2 خویشفرمائیگرائی با فناوری نوسنگی
2-2 خویشفرمائیگرائی با فناوری «مس سنگی»
3-2 خویشفرمائیگرائی با فناوری برنز
4-2 خویشفرمائیگرائی با فناوری آهن
3- بهره کش سالاری (از 330 پیش از زادروز تا کنون)
_________________________________________________
1-3 برده دارسالاری
2-3 رعیت دارسالاری
3-3 مزدبگیردارسالاری {سرمایه داری}
باید گفت که «چکیده گوهرهء» (چکیده هویت) سه فرآوریشیوهء «برده دارسالاری» ، «رعیت دارسالاری» ، و «مزدبگیردارسالاری» {سرمایه داری} ، یکسان است ؛ و آن اینستکه : «سرمایه» در دست شمار اندکی از انسان ها باشد ، و این انسانهای دارای «سرمایه» ، مردم را به کار بگمارند ، و بخش بسیار بزرگی از کارآوردها (محصولات کار) را به دارایش (مالکیت) خود درآورند .
من بر این باورم که فرآوریشیوهء سپسین (بعدی) جهان ، فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی با فناوری امروز جهان» میباشد.
خویشفرمائی گرائی ، فرآوریشیوه ای (یک شیوهء تولیدی) است که در آن ، همهء مردم (بجز کودکان و نوجوانان) ، دارای سرمایه هستند ، و هرکس برای خودش «ارزش آفرینی» می کند ؛ و بهره کشی انسان از انسان را نمی توان در این فرآوریشیوه یافت . بواژگانی دیگر ، در این فرآوریشیوه ، «مزدبگیر» (کارگر یا کارمند) ، «برده» ، و یا «رعیت» را نمی توان یافت . خویشفرماها ، به دو شیوه میتوانند «کنش سودآورشی» (فعالیت اقتصادی) خود را انجام بدهند:
1- به تنهائی
مانند کسی که یک فروشگاه بیست متری برپا می کند و خودش بتنهائی در فروشگاهش ، به فروش کالاهایش می پردازد
2- با همیاری خویشفرمایان دیگر
چند خویشفرما می توانند سرمایه های خودشان را روی هم بگذارند ، و با همیاری هم ، یک کارگاه یا کارخانه را برپا (تاسیس) کنند ، و در آن به کار کردن بپردازند.
دوستان گرامی ، من کوشش داشتم که نمودار گاهشماره ای (زمانی) این سه فرآوریشیوه را بنگاره (بتصویر) بکشم ، ولی دیدم که در این نمودار ، هنگامهء (دورهء) «بهره کش سالاری» ، یک نکته (نقطه) خواهد شد ، پایا براین (بنابراین) از نشان دادن فرآوریشیوهء «برابریگرائی» چشمپوشی (صرفنظر) کردم ؛ پایابراین ، این نمودار کنونی را توانستم فراهم کنم . ولی نکتهء رونهیدنی (قابل توجه) اینستکه : بااینچگونی (با اینحال) ، فرآوریشیوهء «بهره کش سالاری» ، در همسنجی با فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی» ، از گاهبازهء (مدت زمان) بسیار کمی برخوردار بوده است ؛ و همچون یک چیز کنارگذاشتنی (زائده) به دید می آید ، که باید بیچون و چرا کنار گذاشته بشود .
________________________________________________________________________
سرنامبندی این سه فرآوریشیوه ، و زیرشاخه های آن را در زیر بدست میدهم:
1- برابریگرائی (از پیرامون 2500000 ، تا 11000 پیش از زادروز)
_______________________________________________________
1-1 برابریگرائی با فناوری کهن سنگی
2-1 برابریگرائی با فناوری میانسنگی
2- خویشفرمائیگرائی (از پیرامون 11000 پیش از زادروز تا 645 زادروزی)
______________________________________________________
1-2 خویشفرمائیگرائی با فناوری نوسنگی
2-2 خویشفرمائیگرائی با فناوری «مس سنگی»
3-2 خویشفرمائیگرائی با فناوری برنز
4-2 خویشفرمائیگرائی با فناوری آهن
3- بهره کش سالاری (از 330 پیش از زادروز تا کنون)
_________________________________________________
1-3 برده دارسالاری
2-3 رعیت دارسالاری
3-3 مزدبگیردارسالاری {سرمایه داری}
باید گفت که «چکیده گوهرهء» (چکیده هویت) سه فرآوریشیوهء «برده دارسالاری» ، «رعیت دارسالاری» ، و «مزدبگیردارسالاری» {سرمایه داری} ، یکسان است ؛ و آن اینستکه : «سرمایه» در دست شمار اندکی از انسان ها باشد ، و این انسانهای دارای «سرمایه» ، مردم را به کار بگمارند ، و بخش بسیار بزرگی از کارآوردها (محصولات کار) را به دارایش (مالکیت) خود درآورند .
من بر این باورم که فرآوریشیوهء سپسین (بعدی) جهان ، فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی با فناوری امروز جهان» میباشد.
خویشفرمائی گرائی ، فرآوریشیوه ای (یک شیوهء تولیدی) است که در آن ، همهء مردم (بجز کودکان و نوجوانان) ، دارای سرمایه هستند ، و هرکس برای خودش «ارزش آفرینی» می کند ؛ و بهره کشی انسان از انسان را نمی توان در این فرآوریشیوه یافت . بواژگانی دیگر ، در این فرآوریشیوه ، «مزدبگیر» (کارگر یا کارمند) ، «برده» ، و یا «رعیت» را نمی توان یافت . خویشفرماها ، به دو شیوه میتوانند «کنش سودآورشی» (فعالیت اقتصادی) خود را انجام بدهند:
1- به تنهائی
مانند کسی که یک فروشگاه بیست متری برپا می کند و خودش بتنهائی در فروشگاهش ، به فروش کالاهایش می پردازد
2- با همیاری خویشفرمایان دیگر
چند خویشفرما می توانند سرمایه های خودشان را روی هم بگذارند ، و با همیاری هم ، یک کارگاه یا کارخانه را برپا (تاسیس) کنند ، و در آن به کار کردن بپردازند.
دوستان گرامی ، من کوشش داشتم که نمودار گاهشماره ای (زمانی) این سه فرآوریشیوه را بنگاره (بتصویر) بکشم ، ولی دیدم که در این نمودار ، هنگامهء (دورهء) «بهره کش سالاری» ، یک نکته (نقطه) خواهد شد ، پایا براین (بنابراین) از نشان دادن فرآوریشیوهء «برابریگرائی» چشمپوشی (صرفنظر) کردم ؛ پایابراین ، این نمودار کنونی را توانستم فراهم کنم . ولی نکتهء رونهیدنی (قابل توجه) اینستکه : بااینچگونی (با اینحال) ، فرآوریشیوهء «بهره کش سالاری» ، در همسنجی با فرآوریشیوهء «خویشفرمائیگرائی» ، از گاهبازهء (مدت زمان) بسیار کمی برخوردار بوده است ؛ و همچون یک چیز کنارگذاشتنی (زائده) به دید می آید ، که باید بیچون و چرا کنار گذاشته بشود .
۲.۲k
۰۹ مهر ۱۳۹۷
دیدگاه ها (۵)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.