شمعدانی های پشت پنجره بوی تو را می دهد ؛

شمعدانی های پشت پنجره بوی تو را می دهد ؛
آسمان بدجور دلش گرفته ؛
انگار خیلی وقته دلگیره،
بغض چندین ساله اش ،امانش نمی‌دهد،
قاصدک ها پریشان و سرگردانند؛
پاییز امسال چه غوغایی دارد؛
بوی خاک ،عطش فرو خورده ی خود را نفس می کشد،
کاش بیشتر هوای دلهای هم را داشته باشیم ...
غصه ها ، رحم و انصاف سرشان نمی شود...
بی صدا،و ناگهانی ، هجوم می آورند ،
و تمامِ احساس و آرامشِ معصومیت را ؛
وحشیانه می گیرند ...
حواستان به آدم های تنها باشد …
منو و شمعدانی ها چشم به راهت منتظریم،
همراه باران پاییزی بیا...