31- دیدار و اظهار دوستی با هم

31- دیدار و اظهار دوستی با هم

« تَزاوَرُوا تَحابُّوا وَ تَصافَحُوا وَ لا تَحاشَمُو ».
به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.


32- راز پوشی در کارها

« عَلَیْکُمْ فی أُمُورِکُمْ بِالْکِتْمانِ فی أُمُورِ الدّینِ وَ الدُّنیا فَإِنَّهُ رُوِیَ « أَنَّ الاِْذاعَةَ کُفْرٌ» وَ رُوِیَ « الْمُذیعُ وَ الْقاتِلُ شَریکانِ» وَ رُوِیَ « ما تَکْتُمُهُ مِنْ عَدُوِّکَ فَلا یَقِفُ عَلَیْهِ وَلیُّکَ».:

بر شما باد به رازپوشی در کارهاتان در امور دین و دنیا.

روایت شده که « افشاگری کفر است» و روایت شده « کسی که افشای اَسرار میکند با قاتل شریک است»

و روایت شده که « هر چه از دشمن پنهان میداری، دوست تو هم بر آن آگاهی نیابد».


33- پیمان شکنی و حیله گری

« لا یَعْدُمُ المَرْءُ دائِرَةَ السَّوْءِ مَعَ نَکْثِ الصَّفَقَةِ، وَ لا یَعْدُمُ تَعْجیلُ الْعُقُوبَةِ مَعَ إِدِّراءِ الْبَغْیِ ».

آدمی نمیتواند از گردابهای گرفتاری با پیمان شکنی رهایی یابد،

و از چنگال عقوبت رهایی ندارد کسی که با حیله به ستمگری می پردازد.



34- برخورد مناسب با چهار گروه

« إِصْحَبِ السُّلْطانَ بِالْحَذَرِ، وَ الصَّدیقَ بِالتَّواضُعِ، وَ الْعَدُوَّ بِالتَّحَرُّزِ وَ الْعامَّةَ بِالْبُشْرِ ».

با سلطان و زمامدار با ترس و احتیاط همراهی کن،
و با دوست با تواضع و با دشمن با احتیاط،
و با مردم با روی خوش.


35- رضایت به رزق اندک

« مَنْ رَضِیَ عَنِ اللّهِ تَعالی بِالْقَلیلِ مِنَ الرِّزْقِ رَضِیَ اللّهُ مِنْهُ بِالْقَلیلِ مِنَ الْعَمَلِ ».

هر کس به رزق و روزی کم از خدا راضی باشد، خداوند از عمل کم او راضی باشد.


36- عقل و ادب

« أَلْعَقْلُ حِباءٌ مِنَ اللّهِ، وَ الاَْدَبُ کُلْفَةٌ فَمَنْ تَکَلَّفَ الأَدَبَ قَدَرَ عَلَیْهِ، وَ مَنْ تَکَلَّفَ الْعَقْلَ لَمْ یَزْدِدْ بِذلِکَ إِلاّ جَهْل ».

عقل، عطیّه و بخششی است از جانب خدا،
و ادب داشتن، تحمّل یک مشقّت است،
و هر کس با زحمت ادب را نگهدارد، قادر بر آن میشود،

امّا هر که به زحمت بخواهد عقل را به دست آورد جز بر جهل او افزوده نمیشود.


37- پاداشِ تلاشگر

« إِنَّ الَّذی یَطْلُبُ مِنْ فَضْل یَکُفُّ بِهِ عِیالَهُ أَعْظَمُ أَجْرًا مِنَ الُْمجاهِدِ فی سَبیلِ اللّهِ ».

به راستی کسی که در پی افزایش رزق و روزی است تا با آن خانواده خود را اداره کند، پاداشش از مجاهد در راه خدا بیشتر است.


38- به پنج کس امید نداشته باش

« خَمْسٌ مَنْ لَمْ تَکُنْ فیهِ فَلا تَرْجُوهُ لِشَیْء مِنَ الدُّنْیا وَ الاْخِرَةِ:مَنْ لَمْ تَعْرِفَ الْوَثاقَةَ فی أُرُومَتِهِ، وَ الکَرَمَ فی طِباعِهِ، وَ الرَّصانَةَ فی خَلْقِهِ، وَ النُّبْلَ فی نَفْسِهِ، وَ الَْمخافَةَ لِرَبِّهِ ».

پنج چیز است که در هر کس نباشد امید چیزی از دنیا و آخرت به او نداشته باش:

1ـ کسی که در نهادش اعتماد نبینی،
2ـ و کسی که در سرشتش کَرم نیابی،
3ـ و کسی که در آفرینشش استواری نبینی،
4ـ و کسی که در نفسش نجابت نیابی،
5ـ و کسی که از خدایش ترسناک نباشد.


39- پیروزیِ عفو و گذشت

« مَا التَقَتْ فِئَتانِ قَطُّ إِلاّ نُصِرَ أَعْظَمُهُما عَفْوً ».

هرگز دو گروه با هم روبه رو نمیشوند، مگر این که نصرت و پیروزی با گروهی است که عفو و بخشش بیشتری داشته باشد.


40- عمل صالح و دوستی آل محمّد

« لا تَدْعُوا الْعَمَلَ الصّالِحَ وَ الاِْجْتِهادَ فِی الْعِبادَةِ إِتِّکالاً عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّد(علیهم السلام) وَ لا تَدْعُوا حُبَّ آلِ مُحَمَّد(علیهم السلام)لاَِمْرِهِمْ إِتِّکالاً عَلَی الْعِبادَةِ فَإِنَّهُ لا یُقْبَلُ أَحَدُهُما دُونَ الاْخَرِ ».

مبادا اعمال نیک را به اتّکای دوستی آل محمّد(علیهم السلام) رها کنید،

و مبادا دوستی آل محمّد(علیهم السلام) را به اتّکای اعمال صالح از دست بدهید، زیرا هیچ کدام از این دو، به تنهایی پذیرفته نمیشود.


🏝 ❄ ️ 🏝 ❄ ️ 🏝 ❄ ️


#احادیث #امام رضا